Wist je dat...

ja en vooral een totale workout van de gezichtsspieren, tegen de rimpels.

Wist je dat je door een kat op de weg raar terecht kunt komen? Dinsdag rende er een kat voor mijn fiets, ik kon niet op tijd stoppen, reed over hem heen en viel. Een vrouw riep hard "blijven liggen" en ik dacht, ja ik wil ook helemaal niet opstaan, ik wil blijven liggen. Maar dan toch een keer met de kop omhoog, zat er een klein gat bij mijn slaap waar het bloed uit stroomde. er stonden toen al drie mensen om me heen.  Dus mijn kop kapot, knie flink geschaafd, bloed op de jas, fietsmand beschadigd, bril kaduuk (die bril had ik nog maar 2 weken) en het stuur krom. De dame die gelijk riep heeft me haar huis in geholpen, de kat was van haar buren en die heeft ze gehaald.

Gelukkig dat we weten van wie die kat was want nu kan ik tenminste de schade van de nieuwe bril op hen verhalen. Toch zonde een bril van maar twee weken oud.

Verder dacht ik dat alles wel ok was, alleen bij de slaap een klein scheurtje en een geschaafde knie. Maar de volgende dag kreeg ik ook nog flinke rugpijn en 's avonds nekpijn erbij. Weet je wat het gekke is, de meeste pijn zit rechts terwijl ik op links ben gevallen. Nu denk ik dat misschien mijn stuur of zadel in mijn rechter zij is beland.

Met de kat is alles goed. Die rende gewoon weg.

Een ongeluk zit in een klein hoekje, JMB

Ik hoop dat het baasje van de kat niet moeilijk gaat doen en dat je je schade vergoed krijgt.
Beterschap met alle ongemakken!

De komende paar dagen maar fijn rust houden...beentjes op de bank en handwerkje in de hand!

Heel veel beterschap! Door een val, verkramp je al je spieren. Geen wonder dat ze een dag later flink zeer doen. Jammer van je bril, inderdaad. Maar je had evengoed zelf iets kunnen breken en dat was erger geweest. Fijn dat je weet waar het overstekende wild vandaan kwam.   

Sterkte JMB en wel even langs de dokter.

Heerlijk verhaal Bep. Moet meteen aan mijn kleine nichtjes denken die dan heel verontwaardigd "Nee-heee" roepen als ik het weer eens niet goed begrepen heb.

Wat betreft de knie... Tja, ik had een afspraak met de neuroloog in het ziekenhuis en je raadt het al, binnen een week nadat de afspraak gemaakt is (en een week voordat ik de afspraak had) begon (om met jouw woorden te spreken) de knie weer wat te horen.
Op aandringen van de ouders maar wel gewoon naar de neuroloog gegaan.
Helaas weet ik eigenlijk niet precies wat ze gezegd heeft, heb alleen onthouden dat de knie normaal reageerde en dat ze geen noodzaak zag voor een MRI.

Waarom ik zo weinig meegekregen heb... Mijn moeder (beter bekend als Sjef Smoel) wilde mee. In het ziekenhuis aangekomen meldde ze me opeens dat ze duizelig was en op het punt stond te gaan vallen.... Nadat ze even gezeten had en een glaasje water genomen liep ze (mij vasthoudend) mee naar de wachtkamer en is ook mee naar binnen geweest bij de neuroloog. Daar reageerde ze voor een buitenstaander nog wel redelijk, maar ik had het idee dat er iets goed mis was.
Ik heb de neuroloog erop gewezen en die zag blijkbaar ook iets en heeft ervoor gezorgd dat er wat artsen opgetrommeld werden die mijn moeder naar de SEH gebracht hebben.
Daar leek het even steeds slechter te gaan, ze wist nog alles van de dag ervoor, maar van diezelfde morgen was ze alles kwijt, ze wist niet eens meer wat we in het ziekenhuis kwamen doen, ze wist niet hoe we in het ziekenhuis gekomen waren etc...
nadat ze me op een gegeven moment voor de 8e x iets vroeg over die ochtend en ik op het punt stond redelijk in paniek te raken heeft de broeder die bij ons was me een document laten lezen dat hij op de computer opgezocht had, een document over TGA (Transient Global Amnesia). Toen ik dat las werd ik wel iets rustiger, want ik had al beelden en angsten van een TIA of een hersenbloeding.

Ze is uitgebreid onderzocht, hartfilmpjes, hersenscan etc. En gedurende het wachten (mijn afspraak was om 9.20... ik was om 9.30 klaar... we hebben het ziekenhuis pas om 13.45 verlaten, duszz) werd mijn moeder steeds helderder. Ze is alleen een dik kwartier van haar leven kwijt. Ze kan zich helemaal niets herinneren van mijn afspraak met de neuroloog. Ze heeft erbij gezeten, mee gelachten bij een grapje etc, maar ze kan zich daar dus echt helemaal absoluut niets van herinneren.
Verder is ze zo gezond als een vis, ze mag gewoon doorgaan met alles wat ze altijd al gedaan heeft.

Best een angstige ochtend, voor mij om mijn moeder en voor mijn moeder nu omdat ze een stukje kwijt is.

Blijkbaar kan TGA voorkomen bij voornamelijk vrouwen boven de 60. Oorzaken kunnen spanningen zijn, maar ook een plotselinge fysieke inspanning... Tja en we waren maar amper op tijd, dus we hebben flink doorgesjouwd (Maar doorgaans doet mijn moeder elke maandag aan nordic walking, waarbij ze ook best snel loopt)(terugkijkend maar goed dat dit in het ziekenhuis gebeurt is en niet 's middags in haar wandelgroepje).

Inmiddels maken we het allemaal weer goed, er is helemaal niets met haar aan de hand, alleen dus dat gaatje in haar geheugen...

JMB
C4th

Wat een verhalen zeg!
Voor JMB de schrik van het vallen en de pijn erna
En voor C4th de schrik en de angst voor haar moeder.

Wel fijn dat het allemaal achteraf meeviel (behalve de spierpijn dan)

Tjonge C4th, dat was zeker schrikken dat snap ik. Toch zou ik me, als het mij overkwam, steeds niet prettig voelen nadien. Wat als het een keer opeens weer terugkomt? Wel een geluk bij een ongeluk dat het in het ziekenhuis gebeurde. Nu weet je dat ze goed is onderzocht.

Ik heb nu een rare oogschaduw op, mijn ooglid is helemaal blauwpaars. De wond bij de slaap ziet er netjes uit. En de pijnen, och het lijkt al wat minder te worden en ik slaap al weer lekker. En dan de bril, kreeg net een telefoontje van de opticiën, mijn model is voorlopig nog niet leverbaar, kan half mei worden. Ik blij dat ik toen toch voor een 2e bril heb gekozen. Nog een probleem, de eigenaar vd kas is waarschijnlijk niet verzekerd, hoop dat ik niet te veel moet pushen om mijn geld te krijgen, daar heb ik altijd zo'n hekel aan. Tja en dan het weer fietsen, ik durf niet zucht. Vrijdag kon ik de fiets naar de fietshandel brengen, moet een nieuw onderdeel op, maar ik durfde nog niet te fietsen. Dinsdag moet ik wel want dan moet ik toch ook naar de huisarts, ik verplicht me op dat met de fiets te doen, niet te gaan lopen. Tjonge er hadden veel ergere dingen kunnen gebeuren en dan maak ik me nu al zo bang. Schijtlijster ben ik.

Tjonge C4th  wat een dag wat een spanning. maar rustig aan doen.

@JMB, heb je rookmelders in huis, die gaan ook piepen als de batterij bijna leeg is.

Hier word alles opgelost wat een leuke doosjes ,en iedereen kan er van leren,van piepen tot vallen,van haken tot breien enz.,..dat verdient een 🌺🍹