Wist je dat...

Nee, dat ben ik niet.
Wij doen liplezen + ondersteunende gebarentaal.
Gebarentaal is letterlijk een ' eigen' taal. Met een geheel eigen grammatica en het is best nog moeilijk.
Het is een heel verhaal, en als jullie willen pen ik dat wel eens neer, maar ik ken de ondersteunende gebarentaal pas tien jaar.

Vijftig jaar, waarvan 43 getrouwd.

In de tijd dat mijn lief naar school ging was gebarentaal verboden op de school.
De theorie daar achter was: Ze moeten zich handhaven in een horende wereld, dus moeten ze leren liplezen.
Op de speelplaats werd onderling wel gebarentaal gebruikt, de kinderen leerden het elkaar.
Daarom kwam er op elke dovenschool, dat zijn er 6 in Nederland, en eigen taal, soort dialect.
Gelukkig is dat achterhaald en word nu wel Gebarentaal onderwezen op de scholen.
Sommige gebaren zijn universeel, gebaar voor eten, drinken en dergelijke.
Maar elk land heeft zijn eigen taal. Wij snappen bijvoorbeeld niets van de Amerikaanse.

Edward en ik leerden elkaar kennen toen we 15 waren.
Hij wilde niet anders zijn dan andere tieners en deed niets aan gebarentaal, dus ik leerde dat ook niet.
Na een aantal jaren huwelijk had ik een burn-out.
Conclusie van de psych: door de handicap van mijn lief was bij mij de rek er uit. Jaren op de tenen lopen eisten hun tol.
Tijdens therapiën leerde ik dat bij liplezen maar 25 - 40 % van de woorden 'overkwamen' bij Edward.
Toen begreep ik ook waarom afspraken zo vaak verkeerd gingen.
Waarom hij en de kinderen zovaak misverstanden hadden.
Waar ik dan vaak weer tussensprong, want ik had de kinderen tenslotte een dove vader gegeven.

Toen zijn we dus samen op een cursus ondersteunende gebarentaal gegaan.
Dan leer je het alfabeth en tellen.
En leer je de meestgebruikte woorden , maar niet de grammatica, want die is lastig zonder lidwoorden, b.v. En de volgorde in de zinnne is vaak anders.
We zijn heel blij dat we dat geleerd hebben (en meer truukjes om te weten of je echt weet wat de ander zegt) anders waren we niet meer elkaars lief geweest.

Het was niet alleen voor mij zwaar he?
Voor Edward ook!
Want hij moest ook leven met iemand die een andere taal spraak.

Ik kan me wel heel goed voor Edward verstaanbaar maken met alleen gebarentaal.
Handig als je niet wilt dat anderen weten wat je zegt.

Google maar eens op 'gebarentaal'

wist je dat ik een halve dag al verscheten heb met het zoeken naar de geschikte oogjes?
            ik de curverbox met knopen en knoopjes stuk voor stuk in mijn handen heb gehad en dat ik uiteindelijk 5 zwarte knoopjes heb gevonden met een diameter vn 6 mm.
            er van die vijf geen twee dezelfde zijn
            ik naar de kringwinkel ben geweest en daar de colliers en armbanden heb onderzocht naar de geschikte parels om ogen van te maken
            dat er geen eneke tussen zat
            dat ik dan bij de kinderkleding ben gaan zien of er ergens kleine knoopjes op zaten
            dat ik vermits er niets te vinden was waar ik naar op zoek was, dan maar matchbox en majorette autootjes heb meegebracht?
            dat ik er sterk over denk om seffens mijn man zijn hemden te inspecteren of er daar kleine knoopjes opzitten (kraagknoopjes)
            en dat ik mij nu afvraag of hij het zou merken als die ineens verdwenen zouden zijn.

Wist je dat...
Ik blij ben met de post van nldutchy.
Wist je dat....
 ik meeleef met Bep en haar zoektocht naar oogjes.
Wist je dat...
ik ook iedereen een rustige voorbereidingstijd toewens voor de komende feestdagen.
Wist je dat ...
ik het vest dat ik maak van uitgehaalde wol na drie maal beginnen en uithalen eindelijk bijna klaar heb?

Wist je dat ik dat ook 30 jaar geleden al had. Totdat ik een naaiwerkje van jaren er voor vond waarvan ik toen dacht dat het heel mooi en vakkundig genaaid had. Sindsdien weet ik dat je ieder dag bij leert. Het heeft een groot nadeel, je bent bijna nooit tevreden met je eigen werk.

lw1463 wrote: Ook daarom is het leuk om op het forum te zijn, meekijken en dan meedoen.

Nou...het wekt misschien ook wel faalangst op.

oei, wat groter uitgevallen dan gedacht

bep wrote: oei, wat groter uitgevallen dan gedacht

Net de trailer de inrit inkomt om met Lola voor haar controle -echo naar Lienden te gaan?
Het spannend was of ze de trailer wel in wilde gaan?
Ze dat na enige twijfel wel deed.
Kijken of ze daar net zo tevreden over haar zijn als wij?

Ze wel nog heel wat kilo's aan moet komen?
Lola was voor de darmafsterving,best een angstig beestje,durfde alles als Keesje(shetlander) maar mee ging.
Nu gaat ze elke dag een stuk lopen met Wil en ze nergens meer bang voor is.tractors,auto's honden,het maakt haar niets meer uit! de LIEVERD!

wist je dat LOLA helemaal goedgekeurd is.Darmaanhechting is prima en de wond is mooi genezen.We kunnen nu langzaam aan conditie en spieropbouw beginnen.De arts benadrukte nogmaals hoeveel geluk we gehad hebben.Lola mag nog wel 85kg!!!! aankomen,ook daar is advies over meegegeven o.a. zonnebloemolie door haar droogvoer te doen.Ze ging in draf naar de trailer,zo van ik ga wel weer mee.......