alle materialen opgeruimd.

kathy, je vertelde ons dat je verloofd was... Heb je misschien al enig idee rond hoe of wat dat hele gebeuren gaat zijn? Ik bedoel dan of er al iets van datum of periode is beslist eventueel...

Niet bemoeizuchtig bedoeld, hoor meid, ik bedacht gewoon dat daar misschien iets leuks rond te doen kon zijn..; (ik zeg maar wat: hier delen ze trouwpresentjes uit, beetje zoals snoepjes in leuke verpakking enz...) Misschien een ideetje om zo'n dingen te gaan plannen???

Wat mij heel belangrijk lijkt (en sorry voor de betuttelende toon, oeps, maar ik vrees uit ervaring te spreken Ik bedoel het dus niet zo! ) is dat het haken een DOEL lijkt te moeten hebben voor je... Zomaar "zinloos" wat zitten haken en iets leuks maken, het voelt precies niet als voldoende nu voor je... Ik heb dat ook gehad, om andere redenen dan jij, maar misschien voelt het bij jou ook zo... Zo ben ik eigenlijk min of meer aan mijn "project" van sri lanka begonnen... Misschien dat het goed is om iets te kunnen plannen en dan heeft het ook een doel en een einddatum... Dat is toch anders dan gewoon haken, al is het dan weer misschien meer een "must"...

ja, denk zeker dat iets maken met een doel wel motiveert, wat leuk want dat werd ook al via een pm geoppert net.

Ja en iets voor de bruiloft had ik niet aan gedacht, dan moet het ook wel weer direct heel goed he En dat duurt ook nog even he. Mijn vriend komt in augustus weer terug en de planning is in dec. We houden het klein hoor. Vandaag was het kadootjes dag en ja dat is toch wel leuk!! En hoe kleiner de stapel wordt des te fijner wordt het

ben ietsje minder koppig hoor, maar wel hangerig, zal me zelf wel een symbolische schop onder m`n kont moeten geven en gewoon doen.

je zit dus nu in een flinke dip,laat het maar even gaan en blijf zoeken naar vervanging voor het sporten,er komt vast en zeker iets op je weg wat je wel kan,en bij het handwerken kunnen wij met z',n allen toch helpen?

Makkelijk praten voor mij,maar ik begrijp heel goed hoe het is om iets niet te kunnen,als je open blijft staan voor nieuwe dingen komt het vast goed,ook al gaat het nu niet,er komt  een tijd dat het wat beter gaat,en dan kan je misschien met hulp weer wat doen.

En je verhaal is niet lang,denk dat we allemaal wel begrijpen hoe moeilijk dit is voor je,het is niet niks wat je doormaakt,je hebt daar tijd voor nodig.Kijken naar wat je niet meer kan,is heel begrijpelijk,en dan helemaal als er dingen niet lukken.

Schrijf het maar van je af,hier is altijd wel iemand die luisterd naar je.

pralientje wrote: Rita zegt: Hallo Kathy, Je hoeft je niet te verontschuldigen voor je verhaal en voor je tranen... iedereen beseft wel hoe moeilijk het is om een geijkte levenswijze plots te 'moeten' veranderen. Weet je nu heb je het héél moeilijk, maar eens komt er een dag dat je weer iets vindt wat je wel héél graag doet... en intussen blijf je hier maar gezellig op het forum meebabbelen. En als het eens niet gaat zijn er hier vele handen om je weer uit de put te halen !

en mocht je het al, helemaal hier hebben gehad wat ik niet hoop, dan vindt ik het lief dat je nog afscheid komt nemen, de meesten blijven gewoon weg

bedankt voor wat je voor ons heb betekent, en morgen schijnt de zon weer, wat je keuze ook mag zijn

Handwerken moet ontspannend zijn als je er neurveus van wordt is dat niet goed. Misschien wil je te graag 'moeilijke' dingen maken.  Anders met de knifty knitter aan de gang dat is niet moeilijk en geeft snel een leuk resultaat. Misschien door de alsmaar repaterende handeling rustgevend.