Naaiwerk

Zijn er onder jullie die zelf hun kleding maken ,een paar heb ik gezien nu zou ik ook graag beginnen er zijn zo een vrolijke stofjes ,ik ga een paar boeken raadplegen want kleedjes zijn veel in de mode

Ja vroeger heb ik voor de kids veel gemaakt ,maar het begint terug te kriebelen voor mij nu...

Sinds ik de oude naaimachine van mijn moeder heb gekregen, maak ik ook wat meer. Maar blijft toch bij kleine dingetjes.
Ik ben nu begonnen met wat moeilijkere werkjes, babyslofjes met elastiek 😁

Ik naai al mijn kleding van t-shirt tot en met winterjas zelf. Ik jok een beetje. Spijkerbroeken naai ik meestal niet zelf, maar die draag ik ook nauwelijks. Naaien is erg leuk en voor mij heel ontspannend.

Het feit is dat naaiwerk veel minder belastend is. Geen langdurige herhalende beweging, geen redenen om iets te verkrampen. Het is ook afwisselend omdat je regelmatig op moet staan. Met een goeie rechte stoel en de naaimachine niet te laag zetten om je rug niet te hoeven laten inzakken, kan je comfortabel werken.

Dilianne wrote: Heel, heel, heel vroeger heb ik wel eens iets voor mijzelf gemaakt (natuurlijk met de hulp van mijn moeder die vroeger voor ons kinderen wel veel zelf heeft gemaakt) maar nu, nee. Kopen gaat net zo makkelijk en is vaker goedkoper!

De voldoening en het feit dat elk mens een hobby moet hebben, is niet in geld uit te drukken. Dus uurloon voor je eigen naaiwerk is niet uit te rekenen voor mij. Wat is goedkoop? Het stof voor mijn trouwjurk met lange sluier en bijkomende materialen kostte 120 gulden in 1984. Mijn nichtje, dat een week later trouwde had er een nulletje achter staan. Pasvorm, kwaliteit en creativiteit kan je er alleen zelf inleggen.

Lidwina

Even schooljuf spelen .
Volgens mij ben jij in 1967 getrouwd .

Verder is het hier zo'n beetje op de zelfde wijze gegaan . Ik heb de wieg bekleed met de stof van mijn trouwjurk en van wat er over was heb ik een doopjurkje gemaakt ,maakte niet uit of het een jongen of een .
meisje was . Het jurkje is door alle twee mijn meiden gedragen ,verder heeft het geen dienst meer gedaan .
Ik stond er van de week nog mee in mijn handen ,goed ingepakt met blauw papier ,maar toch vergeeld en hoewel ik weet dat het jurkje nooit meer gebruikt zal worden kon ik het nog niet over mijn hart verkrijgen het weg te doen .

PS Niets met naaien te maken Ik vond ook nog de rekening plus het menu van het diner op onze trouwerij 595,- gulden .

Trouwen in 1967 voor 60 gulden en in 1984 voor 120 gulden lijkt me inderdaad beter in verhouding. Lidwina is de enige die zicht heeft op haar trouwboekje.

Leuk, al jullie naaiverhalen. Toen ik met mijn bruidsjurk begon, heb ik de vloer met een oud laken afgedekt. Hagelwitte satijn is erg besmettelijk. Misschien was dat ook een optie geweest met het fluweel van Sinterklaas? Zelfs de spelden had ik vooraf schoongemaakt door ze door een wit lapje te prikken. Dat witte lapje zat vol met zwarte prikgaatjes.    

Haha Mutti, ja het moet 1967 zijn. Je moet ook altijd controleren wat je geschreven hebt. Ja juf.
Het doopjurkje heb ik ook zelf gemaakt. Met borduurwerk er op. Ik denk dat het iets uit de Ariadne geweest is. Dat heette toen nog maandblad voor Handwerken. Dat jurkje is door onze zonen gedragen en een hele serie neefjes en nichtjes. De laatste keer door 2 kleinkinderen. Ik had mij voorgenomen om alle namen van dopelingen in de zoom te borduren. Is er niet van gekomen.