Hema

in de koffiecorner staat hij ook al onder de naam hema folder

Ik heb vandaag een pakket voor een koekemannetje gekocht, € 2,95, daar kan ik een hele rits van maken, als ik zou willen.

Het probleem met een patient, die niet lastig wil zijn, is dat hij extra lastig is. Je vraagt wat er allemaal gedaan kan worden. Niets. En dan later op een ongelegen tijdstip moeten er allerlei apparaten opgeladen worden of ik moet drie keer trap op trap af voor allerlei noodzakelijke dingen. Als de wittebroodsdagen van "Ja lieverd" voorbij zijn volgt het gebrul van "Zeg dat dan meteen, als ik het aanbied!"

Oh jakkie, het is wel te doen, maar je leert met kleine stapjes. Toen ik net mijn enkel had gebroken, een jaar of tien, twaalf geleden, had
ik eerst overal pijn van de val en ik was zo stijf als een plank, maar langzamerhand leerde ik rond te rijden met de rolstoel en even op de rechtervoet te staan bij het koken en bakken. Krukken vond ik afschuwelijk en je kunt bijvoorbeeld geen kopje koffie naar de huiskamer brengen, hinkend op krukken. Alles duurt tien keer zo lang, douchen en aankleden, ik ging zittend de trap op, afzettend met het goede been. En dan vond de kat dat ik al zittend een schoot had om op te gaan zitten,dat schoot ook niet op. Boven hadden we twee rollende bureaustoelen in slaapkamer en halletje en een plastic Curvertrapje in de badkamer.

Mischien een pamper aantrekken?

Onder aan de enkel was niet goed vastgezet, dus daar zat werking in. Zo kon de ijzerwinkel breken. Dr. Bullens wilde geen kritiek leveren op een collega, maar het was duidelijk knoeiwerk geweest. Nu staat de voet keurig recht.

Hij is al weer thuis en zit op de verhoogde bank, voet op een poef, die op een stoel staat, dus hoog genoeg. Krukken en rolstoel binnen bereik en hij mag van alles vragen. Zelfredzaamheid is leuk, maar als ik er ben en alles twee keer zo lang duurt, blijf ik lief.

o jee kunnen die pinnen enzo kapot? zeg zelf altijd dat alles kan breken, behalve die enkel met ijzerwerk,
heel veel sterkte

Mooi dat het achter de rug is voor Ton en wens hem sterkte met het herstel en jij met de jassenhulp!

Hij krijgt naast paracetamol nog tramadol en een andere pijnstiller mee aan huis. En anders pak ik wel een hamer om hem in slaap te krijgen.

Hij zat vrolijk in zijn bed en als het allemaal goed gaat mag hij morgenochtend al weer naar huis. Er is behoorlijk gesleuteld aan beide kanten van de enkel. Het bleek dat de oude pen en schroeven gebroken waren, doordat de onderkant van het bot niet goed was vastgezet. Eerst 2 weken gipsspalk, dan 6 á 8 weken helemaal gips en dan mag hij pas op de voet staan en lopen. Maar we moeten rekenen met 12 weken minder mobiel zijn. Nou dat was hij toch al niet de laatste tijd. De bank is verhoogd, er staat een rolstoel klaar, hij mag thuiskomen.