katten

Ik heb een vriendin die had een witte dove poes en die was eerst heel erg lief, liet zich ook wel aaien enzo maar later kon ze je zo maar een flinke tik geven met haar scherpe nagels. Ik denk dat er wat met haar aan de hand was(dat bleek ook) Poes heeft waarschijnlijk iets in haar koppie gehad, ik denk zelf een tumor of zo. Ze is heel plotseling doodgegaan. Ze nam een sprong, die heel normaal leek te zijn maar die uiteindelijk werd veroorzaakt door een infarct of zo. Ze viel zo op de grond dood neer. Heel zielig.

Mijn vriendin speelde met haar ook vaak met het zonlicht en zo. Heel schattig.

Deze poes was ook heel ontvankelijk voor reiki. Net als mijn poes Romeo trouwens. Heel bijzonder.

O Tony, ik kan me je jeugdtrauma heel goed begrijpen, ik nam ooit een poesje mee maar mocht hem niet houden.  NIet veel later moest ik een poes naar mijn zus brengen en toen zei mijn vader, als ze hem niet wil danhouden wij hem.

Nou je kunt je voorstellen dat ik heel blij was dat mijn zus hem wel wilde hebben. Was tenslotte ook afgesproken hè.

Wel hebben mijn ouders daarna toch nog 2x een kat gehad. Maar het kleine poesje ben ik ook nooit meer vergeten. (gelukkig geen trauma)