vanmiddag na de diplomauitreiking van men kleuter kreeg ik een angstig telefoontje van men moeder. hare vriend waar ze nu al een aantal jaar mee samen is , is vanmorgen vroeg in coma geraakt. rond 5u s'nachts hebben ze hem komen halen met de ambulance , hij is zelf nog de trap afgegaan en op de spoed zelf is hij ineengezakt waarbij ze een half uur geprobeert hebben om hem te reanimeren . nu ligt hij dus op intensieve maar er is enorm veel onzekerheid. hij hangt al heel lang thuis aan de zuurstof wegens longproblemen en ook zijn suikerziekte deed of doet hem geen goed . ze geven weinig hoop en dat hebben ze ook eerlijk gezegt omdat zijn longen zo slecht zijn. vanmiddag hebben ze de slaapmedicatie gestop en hij zou dus eigenlijk kunnen wakker worden maar hij reageert nergens op . in die kamer word ik zelf ook weer een klein kindje...hij ligt daar en ik zeg niets . weet hij dat ik er ook ben? beseft hij ook maar een klein beetje? nu deze nacht heb ik men moeder maar bij mij in huis genomen na haar al een hele dag bij te staan , morgen komt ook zijn zoon dus dat zal ook weer moeilijk zijn maar s'morgens moet ik dan weer eerst mijn hubby 'tje bijstaan na weer eens de zoveelste prik in zijn rug en met gevolg een hele dag platliggen. hoe moet ik dit nu doen ? mijn hubby bijstaan maar ook men moeder ....Ik hoop dat ik ergens de kracht vind om niet mezelf te overtreffen

dit moest me even van men hart

Goh Tamara,

 jij mag het toch hebben zenne, wat jij al allemaal hebt meegemaakt de laatste tijd, je moeder zal het toch wel verstaan dat je eerst je mannetje bijstaat, en je hebt zelf ook al zoveel gezondheidsproblemen

ik voel echt met je mee,  ik zal een kaarsje branden

groetjes rita

ik kan niet meer doen dan beterschap wensen voor heel de situatie waarin je nu verzeild bent geraakt

sterkte met alles

jeetje zeg, blijf wel aan je zelf denken want anders lig jij straks ook nog plat.

heel veel sterkte voor jou je moeder en je man met de prik en natuurlijk de gehele familie.

ben net terug thuis met men hubby , dat is allemaal goed gegaan , nu moet hij dus rusten , wel  slecht nieuws . men moeder stond al huilend al op men antwoordapparaat , het is bevestigd dat hij hersendood is ...

nu kan ik niet anders dan ernaartoe gaan , zij is niet in staat om helder na te denken en is ook niet al te slim om alles te kunnen regelen .

ik ga zo vertrekken naar haar maar moest dit eerst kwijt

dikke knuffels van mij

Meid wat erg.

heel veer sterkte met dit verlies voor jullie allemaal.

Tamara,

Veel sterkt aan jou, je moeder, en je familliegewenst! Ik hoop dat alles weer goed komt. Gewoon blijven hopen, we weten nooit wat er nog gaat komen.

Anderhalf jaar geleden hadden ze ons ook niet veel hoop gegeven, toen mijn grootvader in het ziekenhuis aan kwam. (Een half jaar daarvoor had hij een zware hersenbloeding gehad. En heeft toen lang in het ziekenhuis gelegen. Eens hij thuis was. Een week later weer het ziekenhuis in. 5 weken later, ziekenhuis uit, en 2 uren later ziekenhuis terug in.) de laatste keer zeiden ze ook dat hij het niet meer door zou komen! Maar hij heeft zich er toch mooi door geslagen, tegen ieders verwachtingen in. Hersenschade zal hij blijven hebben, maar hij is nu dus 1.5jaar thuis, en is echt gelukkig! Hij herkent iedereen, alleen spreken en zijn beweegelijkheid is niet wat het moet zijn.

Dus echt blijven hopen hoor! Ik weet dat het niet altijd goed afloopt. Maar je moet toch steeds blijven geloven.

Groetjes

Hallo Dollydotteke.

Heel erg verdrietig wat jullie nu overkomt, daarom wens ik je alle kracht

en ... je zult versteld staan van de kracht die je in zulk een situatie hebt!!

oh meisje wat erg om te horen dat het echt niet goed gaat met de vriend van je moeder . Je moet doen wat je hartje je ingeeft , je man zal zeker begrijpen dat je nu je moeder voor een tijdje moet bijstaan . Zulke dingen te horen krijgen doet een mens geen goed , en zoals je zelf al zei , ja ma zal je hard nodig hebben nu .

veel sterkte Dotteke voor iedereen

Tamara heel veel sterkte voor jou en je moeder, heb begrepen dat het nu echt gebeurd is, nu komt het regelen van alles, hoop dat je de kracht hebt om je ma bij te staan, denk ook een beetje aan jezelf, je hebt zelf al zo veel op je bordje, hierbij zowiezo een vrtuele

heel veel sterkte Tamara

dank jullie dames!

ja gisteren is het dus gebeurd ...aangezien er echt geen enkele hoop meer was hebben we alle machines om hem te helpen laten helpen laten stopzetten. ik en ons ma zijn er een hele tijd bij gebleven , ik probeer haar nu mee te helpen met alle zaken maar moet eerlijk zeggen dat het voor mij ook wel een heel leerproces is aangezien het d eeerste is dat ik een hele begravenis moet regelen.

Halo Tamara

héél veel