Een tijdje geleden kondigde ik aan dat ik per 1 december ander werk had.

Nu, twee weken later even een update. Wat kunnen vrouwen bitches zijn!
Neem me niet kwalijk, een nieuwe collega ( ik ) wordt echt als bedreiging gezien.
Waarom er geïnteresseerd in doen als het ook afstandelijk en met desinteresse kan?
Nu weet ik weer waarom ik zou graag met kerels werkte! Niet al de dames zijn zo, helaas is er een tweedeling en ik zit net in dat blok ( kan niet anders ) waar er geen leuke dames zijn. Deze vinden zich net "Halla" (zonder enige godsdienst te lasteren). Ben ik ook nog net diegene die het meeste werkt! Net nu er een wijziging op komst is waardoor er weer nieuwe matches gemaakt dienen te worden tussen man (manager ) & Buddy ( de vrouwen dus ). Ik begin te twijfelen of ik de juiste keuze heb gemaakt. Helemaal aangezien ik er een andere, nieuwe baan, voor aan de kant heb geschoven. ( deze functie is nog niet vervuld ben ik achter ) Wat is wijsheid, wennen aan het snobbisme van trutten zodat, wanneer ik ingewerkt ben door deze trutten, ik er afstand van kan nemen.

Sorry dames, met jullie heb ik geen problemen, alleen als vreemde eend in de bijt ( er is weinig verloop mensen zitten er minimaal 9 jaar tot pensioengerechtigd ) voelt het zeer onprettig.

bah! da's rot! heb dezelfde ervaring: ook altijd met mannen gewerkt, en was onderling altijd een goede sfeer! Kwam een vrouw bij (gelukkig tijdelijk) en die kon niet om met "de ongezouten taal"... (zij noemde het zelfs sexitische praat) Was een trut, pffft! Dan geef je toch gewoon even antwoord terug, is dat zo gedaan, hoor! wat die mannen kunnen, kunnen wij toch ook?

Snap het dus helemaal! misschien betert het nog, maar anders...  Maar wel jammer, want zo had je dit natuurlijk niet voorgesteld...

Wat hoor je dat vaak zeg! Vreselijk als je daar middenin moet zitten. Dan ben ik blij dat ik geen baan heb (en ook niet hoef) Moet je ook eens opletten hoe vrouwen elkaar bekijken(ik doe daar trouwens nooit aan mee) Maar het valt me wel eens op als ik in de stad loop. Wat maakt het nu uit hoe een nader eruit ziet?

Je zou zeggen dat vrouwen toch veel zachter zijn dan mannen, normaal gesproken en uitgaand van mezelf Maar nee, het is dus niet zo, jammer vind ik dat.

Ik zou toch maar op die andere baan solliciteren als ik jou was. En desnoods maar eens met dar vrouwvolk om de tafel gaan zitten en het bespreekbaar maken. Succes ermee!

Ik heb het geluk, dat het grootste gedeelte van mijn collega's mannen zijn en de paar vrouwen, met wie ik werk, zijn sympathiek.

Ik zie mijn collega's slecht een uur of 2 per dag en daarna heb ik mijn eigen werk in mijn eentje.

Ik ben 10 jaar geleden gestopt met werken, maar ik herken je klacht heel goed.

't Speelt niet alleen in de werksfeer, hetzelfde gebeurt in besturen.

Van mijn dochters hoor ik precies hetzelfde, en als je bovenstaande berichten leest kun je wel zien dat het niet aan jou ligt.

Ik sluit me aan bij de raadgeefsters die je adviseren te proberen alsnog die  vacante baan te bemachtigen(als de werksituatie daar beter lijkt) en/of anders tegelijkertijd rustig uit te kijken naar een andere baan met in je achterhoofd de ervaring van nu. Blijf je toch in elk geval je inkomsten houden.

Succes!

Arga

Hoi Nijntje,

Wat rot voor jou... en zeggen dat bijna iedereen zo'n ervaring heeft... zijn wij vrouwen dat echt zo moeilijk ??? of komen we altijd bij de verkeerde terecht ?? Ik duim voor jou en hoop dat je zo spoedig mogelijk een toffe werkkring vindt.

Groetjes,

Rita.

Vrouwen kunnen inderdaad bitchen zijn. Je kan natuurlijk die andere baan proberen te krijgen, maar bijt je er ajb niet in vast. Het kan ook zo zijn dat je de baan niet krijgt en dan heb je een dubbel rot gevoel. Kan natuurlijk ook zo zijn dat je hem wel krijgt en er ook een trut werkt?? Ik hoop dat je een voor jouw goede beslissing kan nemen en dat het allemaal lekker gunstig voor je uitpakt.

Zing deze week nog even uit en ga dan lekker van de Kerst genieten.

Ik heb geen ervaring met werk,heb met mannen en vrouwen gewerkt,ging erg goed,maar een groep vrouwen bij elkaar gaat niet altijd goed,heb dit meegemaakt met een handwerkgroep,door een jaloerse vrouw is de hele groep uit elkaar,ik zou gokken op die andere baan.Hier krijg je alleen maar stress van.

sterkte!

Zonder zo'n werksituatie te bagatelliseren is het wel logisch dat dit ontstaat, jij komt nieuw binnen en je zult zelf je best moeten doen om er iets van te maken. Je maakt zelf al het onderscheid tussen de "leuken" en de minder "leuken". Maak het bespreekbaar en vertel wat je dwars zit. Vliegen vang je nog altijd het meest met honing dan met azijn. Kortom trek een vrolijk gezicht en ga ervoor.

PS. Let niet op mijn sig.

Gos, wat vervelend voor je Nijntje, je zou zeggen dat vrouwen voor elkaar op moeten komen. Maar zoals je zelf al zei, misschien voelen ze zich bedreigd ( zonder reden natuurlijk ). Zijn ze bang, dat een van hun "vriendinnen ", jou leuker zal vinden.

 Zelf heb ik veel in de mannenwereld gewerkt. Als scheidsrechter op het voetbalveld en nu biljart ik nog steeds met 14 mannen.

Daar waren de vrouwen ook niet altijd gelukkig mee, maar ik heb steeds vanaf het begin duidelijk gemaakt, ik kom hier niet om achter de mannen aan te zitten of om vrijgehouden te worden, ik betaal zelf mijn consumpties, doe niet mee aan rondjes geven, en ben hier alleen voor het spel. En langzaam hebben die jaloerse vrouwen gezien, dat ik geen bedreiging vorm.

Sommigen mannen hebben het er ook wel eens moeilijk mee, als ze van me verliezen, die hebben nog steeds het idee, vrouwen kunnen niet zo goed zijn als mannen. Ze weten nu voortaan wel beter.

Maar dat vrouwen bitches kunnen zijn heb ik op het voetbalveld wel gezien, er is niets zo gemeen als "dames" voetbal. Geef mij maar zo'n keiharde wedstrijd van die knullen van 17 - 18 jaar, die noemde mij na afloop ook wel eens een k.t scheidsrechter. Hadden ze nog gelijk ook.  

Ik hoop dat het zich toch goed oplost, als je het werk op zich leuk vindt, moet je misschien toch even geduld hebben, elke verandering is geen verbetering.

Groetjes Tony

Wat een hartverwarmende reaktie, dat is wel even slikken. Waarom is het forum zo hartverwarmend terwijl er - denk ik - alleen vrouwen reageren? Het is nu wel een little little bit aan de orde gesteld en collega's doen gewoon schijnheilig aardig, ik voel het gewoon! Ik heb mijn ervaring gedeeld met mijn vorige coördinator. Ik heb haar gevraagd of de vacature - op de andere afdeling - nog open staat. Ze heeft aangegeven dat ze geen geschikte kandidaten kunnen vinden. Ik was hier in eerste instantie voor aangenomen en heb later de andere baan genomen. Zij geeft aan dat ik kans heb dat -wanneer ik nu terug zou willen - ik op de ego van de nieuwe teamleider ( man ) sta en ik dit kan vergeten. Begin januari worden er kleinerre groepen geformeerd. Ik word dan direkt gekoppeld aan een adviseur. Wie weet net diegene die de feeksen ook willen. Ik hoop dat ze snappen dat ik hier niets aan kan doen. Er schijnt ook een tweedeling op de afdeling te heersen tussen die meiden, aangezien één helft ervaart wat ik ook ervaar. Een lieve 58 jarige vrouw, wiens werk ik overneem omdat ze in de VUT gaat, heeft zich over mij ontfermt en aangegeven dat zij als mijn aanspreekpunt fungeert. Hier had ik ook om gevraagd, dit geeft al een fijn gevoel. Je merkt alleen dat, wanneer een mannelijke adviseur normale interesse toont dit opvalt bij de groep. Bijvoorbeeld: hoe was je vrije dag? Een normale vraag maar de mannen doen niet zo moeilijk. Misschien dat de wijven hierdoor uiteindelijk ook niet onder normaal gedrag  uitkunnen.

thanks voor de lieve woorden. Aangezien ik niet zeker weet of iemand mijn eigen naam kent pas ik even tijdelijk mijn echte naam, te vinden onder profiel aan. Zo kan ik even mijn gevoel spuien, er van uit gaande dat het hier anoniem is. Thanks voor de steun, uit de grond van mijn hart! Fijne dagen gewenst!