Omdat er over weefgetouwen gesproken werd, leek het me leuk om een heel klein geweven kleedje te laten zien dat ik op een kindergetouwtje gemaakt heb. Het kleedje is 11 CM breed en 17½ CM lang (exclusief franjes). Scheringdraden zijn van donkerbruine voorgewassen katoen. De rest van het weefwerk is met acrylwol die voor pen 2½-3 geschikt is. Na het afhalen van het werkstukje heb ik de scheringdraden twee aan twee geknoopt en franjes erbij gezet.

Hier zien jullie het hoekje waar het kleedje voor gemaakt is. 

Het is een kamer waar ik mijn stenenverzameling heb liggen en mythologische knutselwerken. Als je dan een stapel cobble-stones overhebt uit de tuin, is daar gauw een bestemming voor gevonden. 

hun haakwerk en dan denk ik altijd aan weven, bij weven moet je daar ook voorzichtig mee zijn.

Op school maakte ik altijd hele wilde dingen met dun en dik door elkaar en doorkijkjes erin . Dan zou zo'n kleedje als jij gemaakt hebt

nog een hele uitdaging voor mij zijn.

Je kleedje ziet er leuk en mooi uit.

En word op deze manier goed gebruikt, staat leuk zo.

Bij alles wat je maakt is oefening baat kunst.

Jouw beschrijving lijkt mij typisch voor de zeventiger jaren van de vorige eeuw. Lekker wild, grof, losse creativiteit die de "netheid" van voorgaande jaren moest overstijgen. Zulke uitspattingen in de mode keren altijd weer terug naar iets dat gematigder is, zodat er weer een andere kunst-uitstulping toe kan slaan.