Beetje gênant

Ik had bij mijn laatste bibliotheekbezoek al gezien, dat naast de weggeefkast drie grote kartonnen dozen stonden met het opschrift: mutsen, handschoenen en dassen voor de voedselbank. Dus toen er vandaag weer boeken teruggebracht konden worden, dook ik even in mijn breisels en ik herinnerde mezelf er aan, dat ik maar één hoofd en nek heb en een hekel heb aan mutsen. Er ging een grote tas mee met warmte voor de medemens. Ook gebreide tunieken en stola's, met Fenna gemaakt. Toen ik het buurthuis binnenliep, stond daar net een vrouw te sjoppen, ik heb er geen ander woord voor, in die dozen. Veel dingen keuren en terugleggen (gelukkig). Toen ze zag dat ik mijn tas ging legen, verdween ze, niet richting uitgang, maar naar de wc's. Waarschijnlijk kwam ze later terug om te keuren, wat ik gedoneerd had. Het kan zijn, dat ze het nodig had, ik geneerde me een beetje voor de situatie. Maar het ís de bedoeling, dat die dingen uitgedeeld worden in de voedselbank en niet dat de bibliotheekbezoekers er hun voordeel mee doen.

Laatst zei iemand tegen me, dat mensen soms een eigen bedrijf hadden, dus nog wel in een grote auto rijden, maar tijdelijk geen inkomsten hebben, dus geen eten. Maar wel hopen weer te kunnen beginnen. Dat opende mijn ogen, je weet gewon niet wat voor problemen mensen hebben. Maar ja, als er een doos warme winterspullen pakken, ga je niet staan te selecteren, dan pak je iets warms.