ben zo zenuwachtig ...

Vervelend ,hé!!!!Dat wachten...daar word je vreselijk ambetant van!!!!

Hopelijk valt de uitslag mee,sterkte,Perle.

He we kunnen elkaar de hand geven. Ook mijn bekken is instabiel. Het kwam bij mij openbaar toen ik zwanger was van Manuel. Hij staat regelmatig scheef. Dan ga ik naar de manueel therapeut en die kraakt de boel. Staat het weer lekker recht. Ik voel er altijd duidelijk verschil in. Weet ook precies wanneer het weer kraaktijd is. Ik merk ook verbetering. Als ik een half jaar geleden belde om een afspraak te maken stond ik standaard scheef. Nu staat de boel vaak nog recht maar zit het flink vast. Dat vind ik een goed teken. Geeft mij het gevoel dat ik op de goede weg ben. De afgelopen weken gaat het wat minder lekker. Ondanks dat het recht staat en los is gemaakt heb ik nog steeds veel pijn. De tips die ik van hem heb gekregen is: veel bewegen. Niet langer dan een half uur in de zelfde houding. En dan minimaal een kwartier in een andere houding blijven. Dus niet langer dan een half uur zitten. En dan een kwartier staan. Maar ook niet langer dan een half uur staan. Het vraagt heel veel aanpasssing aan het begin. Maar omdat ik het nu al ruim een jaar doe gaat het steeds beter. Tijdens mijn zwangerschap nam ik ook een kwartier rust tijden het autorijden. Dus op verre afstanden stond ik na een half uur een kwartier te blauwbekken naast de auto. Dat soort dingen doe ik nu niet meer. Maar ik let er wel heel erg op. Met de laptop verhuis ik nu regelmatig van de tafel (zitten) naar het aanrecht (staan). Ik beweeg elke dag gemiddeld een half uur. Of op de wii fit of op de fiets. Ook wandelen is erg goed. En ik verdeel mijn huishoudelijke klussen veel meer over de dag. Het leukst is de geweldige oplossing die ik nu voor het breien heb gevonden. Ik kan heel goed staand breien. Maar als je zo lekker op de bank zit met even een kopje thee en een stukje chocola heb ik niet zo'n zin om op te staan. In de zomervakantie heb ik nu een handbreisysteem gekregen. Het zit tussen handbreien en een breimachine in denk ik. Erg leuk. Daar ben ik nu mee aan het oefenen. Ik maak hem vast op de box. Dus kan ik er bij staan. Als ik dus een half uur gezeten heb (wordt op het moment vaak maar een kwartier. Dan krijg ik al weer last van tintelingen in mijn benen en zere plekken op mijn billen en ga ik snel weer staan) ga ik even een halfuurtje breien op het handbreisysteem. Dan weer een kwartiertje zitten. En weer een halfuurtje staan. Werkt erg goed. En als ik echt te moe ben om nog weer te gaan staan dan ga ik lekker languit op de bank. Dat mag gelukkig onbeperkt. Zelfs liggend breien kan. Al krijg ik er wel weer dode armen van. Een gevolg van dat scheve bekken. Als het daar scheef zakt probeerd mijn wervelkolom het hoger in mijn rug op te vangen en krijg ik daar dus ook klachten. Dat resulteert weer in dode armen. Ik schrijf het even zodat jij er misschien ook wat mee kan. Het is even een hele omschakeling in je leven maar voor mij zeker de moeite waard.

Ik denk dat het bij jou wel een stukje erger is als bij mij. Maar als ze er nu in het ziekenhuis weinig aan kunnen doen is het misschien een idee om eens bij een manueel therapeut langs te gaan. Of bij een chiropractor. Ze worden lang niet altijd in de reguliere geneeskunst erkend maar ik heb er veel baat bij. Al is het bij mij iets wat waarschijnlijk de rest van mijn leven zal blijven. Wie weet wordt het minder. Hoef ik minder vaak achter elkaar gekraakt te worden. Maar ik zal altijd wel klachten blijven houden. Ik heb het eigenlijk ook altijd wel gehad. Maar ben er pas mee aan de slag gegaan toen het erger werd tijdens de zwangerschap.

Ben benieuwd naar je uitslag. Hoop dat je niet al te ingewikkelde dingen moet gaan doen. Enne die beknellingen zijn inderdaad heel vervelend. Die doen de meeste pijn. In de tijd dat het ook echt scheef staat kan ik ook beter geen spieroefeningen doen. Maar als alles los is ga ik er vaak weer vol tegenaan. Hoe sterker de spieren om het zwakke gebied heen hoe groter de kans dat mijn bekken door hen op zijn plaats gehouden wordt.

Morgen moet ik weer naar de therapeut. Voor de derde keer op rij. Ben heel benieuwd. Hopelijk staat alles nog recht. En is de pijn van nu gewoon nog de naweeen van de laatste keer dat ik gekraakt moest worden.

Sterkte. Ik weet hoe je je voelt. En ik houd je berichtjes in de gaten.

De pijn voor het kraken vind ik zelf eigenlijk wel meevallen. (maar ik vond zelfs mijn bevalling wel meevallen. Dus misschien ben ik ook een beetje een rare) Vaak de tijd erna ben ik erg moe en soms ook een beetje dizzy. Soms met hoofdpijn en protesterende spieren. Maar niets zo heerlijk om daarna weer te voelen dat je gemakkelijker beweegt en niet steeds zo'n last hebt van de uitstralingspijn in mijn benen en armen.

Gelukkig gaat het na afgelopen dinsdag dat ik weer bij de therapeut was nu beter. Ik merk dat ik minder snel pijn heb. En dat geeft weer moed om me beter en sneller aan de tijden te houden. Benieuwd hoe het nu gaat nu ik aan het werk ben. Meestal is dat een aanslag op mijn lijf. Houd me ook daar erg aan de halfuurtjes. En dat is eigenlijk het beste om te doen.

En inderdaad, alles zeggen hoor. Geef maar aan dat je je beroerd voelt en je eigenlijk belemmerd wordt in je dagelijks functioneren. Tenslotte moeten zij de informatie van hoe het met je gaat van jou krijgen. Dus je kan beter teveel zeggen dan te weinig.

Sterkte maar weer!

En pralientje, jij ook veel sterkte.