Creaties

En ik heb ze al gezien. Ze zijn echt leuk. Weer mooi werk Magtelt.

Ik durfde de opmerking bijna niet te maken, maar ik had al zo het vermoeden dat je nog altijd graag met poppen speelt. Ik ook overigens, daarom haak en brei ik ze en zitten ze hier overal in huis.

Dat heb ik lang geleden in een speelgoedwinkel ervaren. Ik was bezig een pop te kopen voor mijn 11-jarige dochter en zag een vader met dochter en zoon. De dochter stond zo'n slaplijvige babypop in haar armen te wiegen en vader graaide hem er uit en zette hem terug, snauwend dat zij daar veel te groot voor was. Toen liep hij naar achter om de tentoongestelde treinen met zijn ogen af te likken. Ik heb me er niet mee bemoeid maar wel aan geërgerd.

Magtelt ze zien er prachtig uit.

Bedankt, Nia! De ene kan naar het bal, de andere kan zó het Zwanenmeer in. Het was een heel gepeuter om de rondjes vilt voor de spitzen te knippen. De pop had blote voetjes toen ik haar kocht op een kleedjesmarkt en ik dacht meteen aan battelschoentjes, ze heeft roze voor de training en spitzen voor op het toneel. De tutu had ze aan, de beenwarmers had ik nog liggen van een andere ballerinapop, die allang weg is. Deze bewaarde ik voor als ik tegen een meisje opliep, dat balletles krijgt, en zowaar kreeg ik een filmpje van de kleindochter van een vriendin, van de balletles.

Op school zei de tekenlerares al dat ik met een tekening een hele roman schreef. Dat heb ik met poppen ook, in mijn geest beleven ze allerlei avonturen. Mijn vader vond mij de ideale reisgenoot voor een treinreis, ik zat stil met een popje in mijn hand en beleefde stiekem de wildste avonturen. De andere mensen in de coupé gaven mijn vader dan een compliment over zijn brave dochter. Ze hadden moeten weten dat ik door de rimboe liep met een tijger naast me. Dan hadden ze iets anders gezegd.

Magtelt wrote: Op school zei de tekenlerares al dat ik met een tekening een hele roman schreef. Dat heb ik met poppen ook, in mijn geest beleven ze allerlei avonturen. Mijn vader vond mij de ideale reisgenoot voor een treinreis, ik zat stil met een popje in mijn hand en beleefde stiekem de wildste avonturen. De andere mensen in de coupé gaven mijn vader dan een compliment over zijn brave dochter. Ze hadden moeten weten dat ik door de rimboe liep met een tijger naast me. Dan hadden ze iets anders gezegd.