Meneer van der Peet

kan meneer Van der Peet
niet zo bijster goed tegen de hitte.
O, hij had het zo heet
en hij heeft zich ontkleed
en hij is in de koelkast gaan zitten.

‘t Was een heerlijk gevoel,
want daar had hij het koel
en hij is er zijn krantje gaan lezen,
maar het hele gezin
zocht zich gek in ‘t begin
en riep steeds: Waar zou vader toch wezen?

En het duurde een week
voor de keukenmeid keek
in de koelkast, op zoek naar augurken
En ze slaakte een kreet,
want meneer Van der Peet
zat daar midden in ‘t ijs op z’n hurken.

Ach, ze wisten geen raad!
Als een diepvries-tomaat
zat hij daar in het ijs opgesloten.
Maar mevrouw zei, heel wijs:
Leg het hele blok ijs
bij de kachel, voorzichtig, niet stoten!

Bij het knappende vuur
smolt het ijs op den duur
en meneer Van der Peet kon weer praten.
Hoe, wat heb ik het heet,
zei meneer Van der Peet,

Annie had er ook één over arme juffrouw Scholten, helemaal gesmolten op de dam, enkel nog haar tasje lag daar in een plasje. Laa we met die hitte overal gaan zitten, maar vooral niet midden op de dam.