caviaatje

Vanavond is ons caviaatje gestorven. Ze was al een paar maanden kwakkelig, de antibioticakuren van deze zomer hadden niet erg geholpen. En ik denk dat ze me erg gemist had, toen ik die 5 dagen in het ziekenhuis was. Normaal zat ik vele uren naast haar kooi en zat ze dan vlakbij, zodat ze aan mijn hand kon snuffelen en knabbelen. Toen ik weer thuis was, merkte ik al dat ze veel minder at dan daarvóór. Om een uur of zeven maakte ze een kreunend geluidje. Ik ben bij haar gaan zitten en hab haar geaaid en voorzichtig vastgehouden tot ze de laatste adem uitblies. Wat dapper is zo'n klein beestje tot het laatste moment. Ze heeft een mooi rustplekje onder mijn lievelingsroos en ik heb een passiebloem op haar grafje gelegd. Morgen zal Ton de kooi voor de laatste keer schoonmaken. Ik had hem aan het pleegzoontje van de buren beloofd. Als hij geen cavia mag, geef ik hem wel aan de kringloop.

Obi Wan heeft meegewaakt, liggend op de kooi en Ziggy zat op mijn breistoel ernaast. Ze waren allebei een beetje ontdaan. Ton en ik ook.

Magtelt en Ton, STERKTE.......

Zielig hoor als je je lievelings dier moet missen.

Och, altijd moeilijk maar voor je caafje wel een waardig sterven met zoveel liefde om hem heen. En een mooi grafje! Sterkte meis!

Wat jammer nou Magtelt .... ik kan begrijpen dat je er veel verdriet van hebt. TONY

ook al is het diertje klein, toch wil ik jullie sterkte wensen met dit verlies. want groot of klein het gemis is het zelfde.

 

goh, wat erg magtelt....  je schreef het laatst nog dat ze aan de sukkel was maar dan hoop je toch weer dat ze er door komen, hé... veel sterkte voor jou en ton en de dieren, want die zijn ook de kluts kwijt...

oh wat erg, ik kan je verdriet  goed inbeelden, veel sterkte voor jullie beiden, en de poezen geef ze  maar een extra knuffel

Wat spijtig veel sterkte met het verlies