ik moet het van me afschriijven

ik heb het heel slechte jeugd gehad waardoor ik ook een heel oppervlakkig contact heb met mijn adoptiemoeder , nu sinds ik kinderen kreeg werd dat makkelijker doordat de kids ons veel afleidde van wat er allemaal is gebeurd geweest . Nu een tweetal maanden terug besloot ze zelfs om samen met een man te gaan samensomen in een naastgemeente van ons . het contact werd dus meer en meer en als zij vervoer nodig had belde ze me op en ook voor spullen van haar verhuis werd ik aangesteld , ik werd wel vergoed maar toch het voelde al aan alsof ik alleen maar daar goed voor was? in die twee maand is ze nog niet op bezoek gekomen ... zelfs haar hondje dat ze al van pups af aan (is nu 14 jaar)had is bij me terecht gekomen doordat zij me vertelde dat dat niet mocht van de huisbaas in dat appartement ... zij heeft dat hondje leren op een dweil pipi doen enzo aangezien zij altijd meer weg was en shiba nooit meenam . dus die plast in huis en de rest ook .. ze vroeg me of ik haar kon opvangen zodat ze ze nog kon zien , tja is ni leuk dat ze binnen doet maar ik wou het toch proberen . shiba zit dus bij mij . nu heeft ze dus wel de pech dat ik die eigenaars waar zij van huurt ken en heb er toch eens naar gebeld om dat te vragen of shiba toch echt niet bij haar mocht blijven aangezien ze bij mij toch wel wat treurt om haar. die mensen wisten dus van niets !! ik was razend , mijn moeder zei me zelfs dat als shiba niet bij mij kan blijven ik ze naar een asiel moet doen . nu komt de waarheid uit d ebus , de man waar z enu mee samenwoont wilt shiba niet doordat ze dus in huis doet en natuurlijk zoals ik al heel mijn jeugd heb meegemaakt is shiba nu de dupe voor een man . ze word in de steek gelaten ! ik kon er niet meer mee om dat ze ook tegen mij weer heeft gelogen door een man op de eerste plaats te zetten en heb naar haar gesmeten dat ik ook haar uit mijn leven wil ! ik kan het niet meer , nu ik eindelijk beter word dankzij m'n therapie zal zij geen kans meer krijgen om me telkens te blijven kwetsten . bij deze ben ik dus sinds gisterenavond ouderloos geworden in mijn ogen ( mijn stiefvader heb ik ook verbannen door omstandigheden uit m'n jeugd) ergens voel ik me opgelucht maar toch ook gekwets en ben zo razend op haar !!! ik snap nog niet waarom ze me ooit in huis heeft genomen , altijd al zijn de mannen op de eerste plaats gekomen .... dit komt echt weer hard aan

Wat een verhaal, zeg. Uit jouw verhaal lijkt het dat die nieuwe vriend de 'broek aan heeft'. Jouw stiefmoeder valt waarschijnlijk steeds weer op dezelfde type 'foute' mannen.

Probeer je energie te geven aan de mensen die van je houden. De therapie heb je niet voor niets gehad en nu komt het er op aan. Lukt het jou om voor jezelf te kiezen? Ik hoop het.

Hou je taai!

Wat een narigheid, goed dat je voor je zelf opkomt.

je hebt het niet makkelijk gehad en nog niet dus. maar je kiest  voor jezelf  en ook voor shiba. en daar is veel moed voor nodig. kop op meid en zoek de leuke dingen in het leven. want die zijn er vast wel bij en voor jou. sterkte!!

 

Goed van je dat je dit allemaal van je af durft te schrijven. Ook fijn dat je baat hebt bij de therapie. Blijf vooral voor jezelf opkomen. Je bent heel sterk en je hoeft niet met je te laten sollen. Je mag nu eens voor jezelf (en je gezin) kiezen. Sterkte en een dikke 

Halo Tamara

wat spijtig dat het zo moet lopen, maar héél goed dat je voor jezelf en je gezin opkomt, en wie weet kan shiba je nog wat liefde en vriendschap geven, en dan kub je misschien nog proberen ze een beetje zindellijk te maken (met liefde en vriendschap en een hond voelt dat) kun je ver komen

Och lieve meid! Wat rot toch weer, maar ik denk ook voor jezelf en je gezin een stap in de goede richting, en het klinkt heel dom maar nu het met dit hondje ook gebeurd, kun je misschien beter inzien dat het toch echt aan je moeder ligt, omdat ik denk dat je het jezelf misschien wel verweten hebt toen je jonger was, de schuld bij jezelf hebt gezocht e.d.. Ik kan me niet voorstellen dat een moeder zo met een kind om kan gaan, maar zie het helaas tegenwoordig steeds vaker. Ik hoop dat je dit voor jezelf een plekje kunt geven, probeer het een beetje los te laten, je mams gaat waarschijnlijk niet meer veranderen daarin..

Wat ga je nu met dat beestje doen eigenlijk? Valt dat niet af te leren? Ze zal het goede voorbeeld toch ook van de andere hondjes zien? :)

Een hele dikke knuffel en je mag altijd even van je af mailen he!

Nee meisje, je hoeft het niet te blijven slikken ..... kom voor jezelf op ..... en hoe jij in elkaar zit toont je houding naar Shiba wel. Geef haar maar een extra dikke knuffel, misschien zie je het haar een keer buiten doen, zorg dan dat je een beloning voor haar klaar heb liggen, je zult zien hoe vlug ze dat door heeft.

Jouzelf kan ik alleen maar in gedachte een dikke knuffel geven, weet dat er hier veel mensen zijn die van je houden, en laat je gedachten bij ons maar gerust de vrije loop gaan.

Heel vervelend voor je. Kies nu voor jezelf. Laat het
rusten. Het zegt iets over je moeder en niet over jou.
Blijf bij jezelf en laat je niet gek maken. Laat je niet manipuleren door je moeder.
Ik heb een slogan : Wat je geeft krijg je terug.

Zo zit het leven in elkaar.

Laat je niet gek maken. Kom voor je zelf op !!