bestaat de wet van murphy?

volgens mij is de wet van murphy mij de laatste maanden aan het achtervolgen en soms duikt het op ...aangezien ik mijn beste vriendin in juni ben kwijtgeraakt en zij mij hierboven mij wel in het oog zou houden richt ik mij weer tot hier , mijn excuses alvast dat ik de laatste tijd niet veel meer van me heb laten horen aangezien er hier ook weer veel gebeurd is maar momenteel kom ik bijna tot niets toe , elke avond haak ik denk ik een 18 tal vasten op een rijtje en daar blijft het dan bij , het gaat me niet af dus mijn project zal nog vreselijk lang duren waardoor de moed me nog meer in de steek laat. Ik heb de beslissing genomen om Feria ( de hobbydoosboxer) naar een opvanggezin te laten vertrekken aangezien hij sinds zijn amputatie zijn andere poot heeft overbelast en door onze andere hond niet in staat is om te rusten . Ik moet deze beslissing nemen aangezien ik anders misschien in de toekomst een verplichte euthanasiespuit in aantocht zien kopmen voor hem aangezien hij hier lekker alle dagen wel staat te spelen...mijn oudste word in de herfstvakantie helemaal getest nu op een handicap aangezien zijn probs alleen maar achteruit gaan en hij het zelf gewoon niet beseft dat er wel degelijk een probleem is ( hij is negen)..wat een stress erom . Ik mag er al bijna zeker van zijn dat hij een zwaardere vorm van autisme heeft dan m'n jongste ...of misschien als men tweede zoon , een mentale handicap...Twee weken terug heeft mijn hubby ( mijn grote man in huis) iets opgebiecht wat hij al van in zijn jeugd meedraagt en dit heeft een zware slag nagelaten , ik kan niet exact vertellen wat aangezien het niet iets is wat zomaar kan besproken worden maar ik ben nu wel mee bezig om bepaalde mensen te laten straffen die hem heel veel leed hebben aangericht. Hopelijk staat het gerecht aan onze kant maar daar ben ik ergens niet bang voor aangezien er meerdere '' slachtoffers'' zijn... dit valt me zwaar , aangezien hij mij altijd gesteund heeft met mijn pijnlijk verleden wil ik nu ook honderd procent achter hem staan om hem te steunen maar zijn ''verhaal'' lijkt wel op iets wat je gewoonlijk maar in een film tegen komt en nu word de fictie dan even werkelijkheid. Dindsdag moet hij naar de inspectuer van de politie om daar het verhaal te vertellen tot alle details toe , aangezien mijn hubby mij erbij wilt tijdens dat gesprek zal dit ook voor mij zwaar zijn. het doet me pijn dat m'n hubby zo'n duister verleden heeft moeten meemaken en dien ''dader'' zouden ze van mij part niet genoeg kunnen straffen... mijn hypnosetherapie is even stilgevallen , de laatste vastgelegde sessie had zij afgezegt aangezien zij ziek was maar heeft me nooit laten weten wanneer ik nu eigenlijk een nieuwe sessie heb...ik voel me dus eenzaam nu , ik mis mijn beste vriendin enorm aangezien zij me toch altijd met haar wijze raad wat op de goede weg kon helpen of me soms eens meenam ergens naartoe om de zinnen te verzetten ...Alleen is zoiets echt niet leuk . Ik wil hier wel niet zitten met zelfmedelijden en zelfbeklag maar op sommige momenten ben je toch zo alleen en al goed dat er dan vele hobbydoosjes zijn die weer veel kracht in je inproppen zodat je weer beseft dat je er niet alleen voor staat ...dit vind ik nou zo tof aan dit forum , ik ken niemand persoonlijk van hier maar toch praat je al zo lang met velen dat je toch weet dat ze er zijn voor je , in moeilijke en leuke dagen ...

dikke knuffel van mij aan iedereen die dit leest...

hé meid wat krijg je allemaal te verduren, kan niets meer doen dan je een virtuele knuffel te geven, dus bij deze

">

Ach ach moppie toch! wat kan het leven toch hard en bitter zijn, ik zou nou willen dat je naast me woonde, ik je lekker even tegen me aan kon trekken en je kon knuffelen en troosten...Ik ken je niet persoonlijk,maar in wat je schrijft klinken zoveel emoties door,hoop dat de gedachten dat we je steunen je een beetje goed doet en weer wat kracht geeft.

Nogmaals in gedachten,een heeeeeeeeeeele dikke knuffel

Alles wat de bovenstaande hobbydoosjes schrijven geldt ook van mij.Schrijf het van je af op het forum,wij luisteren altijd naar je.

Heel dikke knuffel en moed houden.

weet eigenlijk niet zo goed wat ik moet zeggen

heel veel sterkte

Kijk dit is nu zo fijn aan een forum!! Blijf van je afschrijven als het je helpt en en bij het verwerken. Weet je, verder dan de bodem van de put kan je niet, dus wordt het tijd om weer omhoog te klimmen, we willen je hier zeker meehelpen.

Fijn, dat je man, nu op jou terug kan vallen, laat hem maar praten en praten, hij is er nog lang niet, dat heeft tijd nodig. Ook de tranen moeten zijn uitweg hebben, zeker als het jaren is opgesloten. Ik wens jou en je gezin veel sterkte voor de komende tijd.