pech, pech

Stilletjes aan ken ik de binnenkant van de spoedafdeling een beetje te goed, eerst met de dochter, dan ik en nu de zoon, het mag stilletjes aan stoppen met de ongevallen.

Zoon gaat sinds september naar het secundair onderwijs, met de fiets doet ie elke dag de afstand van ongeveer 8 km (enkel) en elke dag ben ik opgelucht dat hij weer veilig thuis is.  Maar vrijdag gebeurde hetgeen waar ik al zolang bang voor was, rond de tijd dat hij thuis moest komen kreeg ik een belletje, met een angstig, pijnlijk stemmetje vertelde hij dat hij gevallen was met z'n fiets, op z'n hoofd, wel ik in alle staten, gelukkig was echtgenoot thuis, die is altijd de rust zelve, hoderdebolder de wagen in om M. te gaan oppikken.  Daar stond dat ventje dan lijkbleek, gelukkig was ie niet op z'n hoofd gevallen maar op zijn arm.  Op de vraag of we naar de dokter moesten, was zijn antwoord nee hoor zal wel overgaan, jaja, ik maar smeren met zalfjes maar hij gebruikte zijn arm niet naar behoren, vingers, pols kon ie nog bewegen, dus was me niet meteen van enig kwaad bewust.  Maar hij bleef zijn arm niet gebruiken dus ik heel kordaat en nu naar de dokter, (beetje tegenstribbelen was er wel bij).  Huisarts zei meteen, ga maar naar de spoed, en wat bleek een breuk op zo'n momenten kan ik mijn eigen wel tegen het hoofd slaan.  Dus nu loopt zoon met een gipsje rond, wou vanmorgen zelfs terug op zijn fiets springen om naar school te gaan.

Hé he een hele boterham, maar het lucht wel op om het effe kwijt te kunnen.  Dank jullie wel om te "luisteren, lezen"

met vallen en opstaan worden ze groot,zeggen ze wel eens

nu die van mij hadden ook altijd de bingo als er op school iemand viel of er was wat dan waren het die van mij

gaat over hoor, ze zijn nu groot en gaat prima

OOK IK HEB ZO'N ERVARING GEHAD. ZOONLIEF LIEP (IS AL WEER JAREN GELEDEN) OOK ZEKER 14 DAGEN MET EEN GEBROKEN POLS ROND NA EEN VAL MET HET OP STRAAT VOETBALLEN. NET ALS JIJ VONDI K OP EEN GEGEVEN MOMENT DT HIJ ZIJN ARM TOCH WAT RAAR GEBRUIKTE.  MAAR ALLES IS GOEDGEKOMEN. EN DAT WAS ECHT NIET DE ENIOGSTE KEER DT IK MET HEM BIJ DE DOKTER OF IN HTE ZIEKENHUIS BEN GEWEEST.

DUS ..... JE BENT ECHT NIET DE ENIGSTE DIE ZOIETS OVERKOMT HOOR. EN HET KOMT VAST ALLEMAAL WEER GOED. MET VALLEN EN OPSTAAN MOETEN ZE TOCH GROOT WORDEN.

t is maar goed dat het jaar bijna om is (hahah)

veel beterschap

Beterschap.

groetjes  Frea

Wat een pech,vaak hebben kinderen niet eens erg last van een breuk.

Ik heb eens een jongetje in het ziekenhuis zien lopen[lees huppelen]met een scheurtje in het bot van zijn scheenbeen.

Hopelijk is dit voor jullie het laatste.