kerstgevoel

Gisteren hebben wij, (mijn familie en ik) onze moeder naar haar eigen huis laten komen.
Zij verblijft al sinds 18 oktober in het ziekenhuis.
Twee weekenden terug zouden we haar al naar huis hebben gehaald voor een paar uurtjes maar toen ging het niet door omdat ze teveel pijn had. Dat vond ze erg jammer.
Nu hebben we het dus opnieuw geprobeerd en het is gelukt. Met de rolstoeltaxi door het besneeuwde Rivierenland van het ziekenhuis naar haar eigen dorp.
Ik zat erbij in het busje en ik zag aan haar ogen dat ze alleen van deze rit al zat te genieten.
Nooit eerder gedaan, maar lof voor de taxichauffeurs die met deze busjes rijden. Ze zijn echt heel aardig en geduldig. De thuiskomst was emotioneel omda ze nu al weet dat ze nooit meer in dit huis zal kunnen wonen. Ze moet t.z.t naar een verpleeghuis. Maar ze heeft toch van dit middagje genoten met haar kinderen en schoonkinderen. De klein en achterkleinkinderen maar even niet, dat zou veel te druk zijn geweest.
Na afloop ben ik ook weer mee teruggereden met de rolstoeltaxi en heb haar netjes naar de afdeling terug gebracht. Al de kadootjes nog verder uitgepakt, kerstkaarten een plaatsje gegeven, schone was opgeborgen, vuile was weer ingepakt, nog even een praatje gemaakt met de andere huiskamerbewoners van deze afdeling en met de zuster gepraat hoe e.e.a. is gegaan. Uitgeindelijk was ik om kwart over zeven weer thuis en ging 's middags om kwart voor één al van huis.
Mijn oudste zus belde me gisteravond nog op om te bedanken dat juist ik zoveel voor moeders doe.
Toen was het mijn tijd om even vol te schieten.
Ik heb het met liefde voor ma gedaan en weet zeker de andere familie ook. En dat geeft ons allen dat Speciale
Voldane Kerstgevoel.
Groet, Tineke01   

Dat kan ik me voorstellen, een heel speciaal kerstgevoel. Geweldig dat je dat voor je moeder hebt kunnen doen. Wat zal ze genoten hebben. .

Lieve groetjes irene.

 

wat ontzettend lief dat je dit hebt gedaan. en dat iedereen
er zo van genoten heeft, een moment om te koesteren.

Wat een mooi kerstverhaal.

Fijn als je ze zo gelukkig kunt maken. Herkenbaar ook want mijn schoonmoeder zit na een gebroken heup tijdelijk in een verpleeghuis en we weten nog niet of ze terug kan naar haar eigen huis. Eerste kerstdag was ze hier en ze genoot met volle teugen. Maar ook hier logeren kan niet meer, omdat trap lopen toch wel heel lastig is geworden.

Dat is fijn zo een mooie kerst

Bedankt voor al de fijne reacties. Mijn familie en ik hebben ook zo'n gevoel van; ze heeft afscheid willen nemen van haar vertrouwde huisje.
Volgende week vindt er een groepsgesprek plaats van afdelingsarts, therapeuten, en de cardioloog,internist en neuroloog waar ze ook onder controle is.
Zoals het er nu naar uitziet zal de beslissing voor een verpleeghuis worden genomen. Stiekum hopen wij op een wondertje dat ze misschien nog naar een zorgcentrum zou kunnen, maar die kans is tot op heden héél erg klein.
We wachten af ......
Groet, Tineke01