kom weer eens buurten

   Hallo lieve allemaal, 
en toen was het zomer geweest, en herfst en het werd winter. En al die tijd was Clara niet aanwezig hier. Inmiddels kan ik mezelf geen actief forumlid meer noemen. Het lukt op het moment gewoon niet om regelmatig langs te komen. Gewoon omdat het veel drukker is met zo'n klein mannetje als dat ik van te voren had verwacht. Maar het is ook veel meer genieten als ik had verwacht. Ik zal eerst even een update van hem geven.
Manuel zette met precies 16 maanden zijn eerste stappen. Hij stond al een poosje los. En kon ook al zonder zich ergens aan op te trekken gaan staan. Op de bewuste dag dat hij ging lopen stond ik in de kamer te strijken. En ineens stond hij op een plekje waar van ik me afvroeg hoe hij er gekomen was. Ik had niet gezien dat hij er naar toe gekropen was en daar zomaar weer was gaan staan. Hij keek naar mij, ik naar hem en toen hij ontdekte dat ik niet meer keek zette hij in volle concentratie een paar stapjes. Hij wachtte even, deed toen nog een paar stappen, sloeg toen allebei zijn handjes voor zijn mond en proestte het uit. Zo ontzettend lief en schattig. Het duurde nog een halve maand voor hij echt de kamer rond ging wandelen. Maar nu loopt hij volop. Van de week was hij aan het oefenen met krom lopen, en hij sprong toen zelfs een heel klein beetje. Verder is hij helemaal verzot op boekjes lezen. Zijn favoriete boekje moet ik soms wel drie keer per dag voorlezen. Dan komt hij (soms op de meest ongelegen momenten) naar me toe en brabbelt hij met zijn liefste stemmetje en zijn engelen gezichtje die lezen? Ik kan het niet weerstaan. Dus gaan we gezellig op de bank zitten en lezen we samen gezellig een boekje. Als ik zelf tegen hem zeg dat hij een boekje mag gaan pakken weet hij niet hoe snel hij bij zijn boekjes moet zijn om er een te kiezen en naar me toe te komen. Dies dies? zegt hij dan. Verder kan hij nu op de bank voor het raam klimmen en kijkt hij soms een hele tijd achter elkaar naar buiten. Helaas is buiten kijken alleen soms een beetje saai en dan moeten mama's vazen het ontgelden. Daar is zij uiteraard niet zo blij mee dus moet hij als ik tot drie heb geteld en hij de vazen nog niet met rust gelaten heeft in de boks. Overigens vind hij dat ook lang niet altijd erg. Hij gaat er na even een flinke schreeuw gelaten te hebben heerlijk zitten spelen. We hebben hem geleerd dat hij niet moet gaan mopperen als hij er weer uit wil maar het gewoon even netjes moet vragen. En dat doet hij keurig. Uit? vraagt hij dan. Of hebben? als hij iets wil hebben. Echt heel grappig. Soms staat hij voor de boks of voor zijn speelgoed doos en zegt hij ook uit. Dan bedoelt hij juist dat hij in de boks wil of dat ik zijn speelgoeddoos moet open maken. Hij slaapt nog steeds veel. Regelmatig twee keer per dag. Soms kan hij het af met een slaapje. Maar dan is hij de volgende dag wel moe. Hij groeit goed. Hij is langer als sommige andere kinderen van zijn leeftijd. Maar veel dikker worden doet hij niet. Wat dat betreft is hij echt aan de dunne kant. In veel van zijn boekjes heb ik knoopsgaten elastiek gedaan en er twee knoopjes op genaaid. Anders zijn we echt de hele dag aan het hijsen. En loopt hij steeds op zijn broekspijpjes.
Met mij gaat het verder ook goed. Al blijft mijn rug een probleem. Op het moment heb ik veel hoofdpijn. En dat vind ik wel een beetje lastig. Het belemmerd me echt in mijn doen en laten. Daarom ben ik aan het zoeken naar een andere therapie die beter aanslaat en waardoor ik minder hoofdpijn zal gaan krijgen. 
Verder werk ik nog steeds 2 dagen in de week. Marco is dan thuis bij Manuel en dat vinden ze allebei nog steeds een groot feest. Ze genieten van elkaar en van die twee dagen lekker mannen dingen doen. En als ik dan 's middags thuis kom wordt ik stralend begroet door een klein mannetje die het heerlijk vind als papa en mama allebei thuis zijn.
Zo het is een hele mail. Maar wel weer een update over hoe het hier gaat. Gelukkig gaat er veel goed dus. En blijft het enorm genieten met elkaar. Nu nog even snel wat berichtjes lezen. En dan gaan we zo winkelen als Manuel wakker is. 