Vandaag is het zover

Vandaag gaat hij het huis uit, de zoon waar we zo veel zorgen om hebben gehad, te vroeg geboren en alles wat een prematuur kindje kon krijgen kreeg hij.

Gepest en niet begrepen op school maakte van hem een schuchter jongetje die het liefst zich achter moeders verschool. Schoolreisjes en schoolkam waren voor hem een ramp, het eerste wat hij deed was een telefooncel opzoeken om moeders te bellen, gelukkig waren mobiele telefoons toen nog een bijzonderheid, anders had hij heel wat guldens/euro's aan bellen naar moeders verbeld.

Naar school gaan was echt niet zijn hobby, zijn verstand was er wel maar de wil om zijn best te doen niet, 17 jaar was hij en door het zichzelf aanleren van vaardigheden is hij de man geworden die hij nu is. Veel verstand van computers, een gepassioneerde radiomaker bij een lokaal radiostation hier in de buurt, op zijn 25 ste toch besloten om een andere opleiding te gaan doen is hij nu een vrachtwagenchauffeur die liefde voor zijn beroep heeft.

Verkering en meisjes waren zeker niet aan de order, 30 jaar en nog steeds vrijgezel. Ingeschreven voor een woning hier in de stad om zijn zelfstandigheid en afstand van zijn moeder te nemen.

Het lot besliste anders, vandaag gaat hij het huis uit, hij gaat samenwonen met het liefste meisje van de wereld ( zegt hij.) 30 jaar en nu neemt hij afscheid van het ouderlijk huis.

Nee ik ben niet verdrietig, ja ik moet er wel aan wennen, het laatste jong gaat vliegen, we zijn weer met zijn 2en.

het heeft even geduurd, de oudste zoon was 31, dochterlief was 23 en hij is 30.

Mijn zorgen over thuiswonende kinderen zijn over, 34 jaar was ik een moeder met thuiswonende kinderen, nu ben ik moeder en schoonmoeder, ik weet dat de zorgen blijven, zorgen gaat nooit voorbij.

Vandaag is het feest, ik ga maar genieten van het moment en de dag.

Toon Hermans, zei het ooit in een gedicht.

Vandaag is de dag

hij komt maar 1 keer

morgen dan is het

vandaag al niet meer

Niet zeuren, geniet,

van het leven, het mag

maar doe het vandaag

want vandaag is de dag.

ja de zorgen blijven. hoe oud ze ook zijn het blijven je kinderen waar je in gedachten altijd mee bezig bent. maar dat is nie?t erg toch?

wat geweldig dat je zoon het nu toch zo goed gaat en dat hij "op zichzelf" gaat.

geniet van die nieuwe periode in je leven ook al heeft dat ook zijn verdrietige kanten. laat een traan en lach daar door heen.

dit alles neergeschreven uit ervaring. heb zelf 2 kinderen 35 en 31. beiden sinds deze zomer vlakbij (zo'n 500m) wonen en 2 kleinkinderen. Af en toe zorgen omdat er bij hen iets gebeurd maar het meest genieten van de momenten samen.

aan de ene kant zal het nog wel even wennen zijn dat hij er niet meer zal zijn als je morgen wakker wordt.

maar wat fijn dat hij het toch maar voor elkaar heeft gekregen omzo zijn leven in te delen zoals hij dat wil.

geef hem maar een dikke knuffel en jullie natuurlijk ook want zonder de familie zal hij het niet gered hebben.

Nou inderdaad Magtelt, die navelstreng hè?

Fijn dat hij het huis uit gaat en zelfstandig zijn weg vervolgd en dan vergezeld door voor hem het liefste meisje van de wereld.

Fijne gedachte, maar moeders mag best even slikken hoor!

Het zal even wennen zijn, maar dat went toch wel weer snel hoor. Je bent met zijn 2-en begonnen en eindigt ook zo weer. Toch kan je met trots terugkijken en trots op hem zijn. Jouw verhaal heeft mij geraakt en denk dan gelijk aan mijn tweelingkleinzoons. De ene heel schuchter de ander recht voor zijn raap. Ondanks zijn 7 jaar komt hij voor de mindere op school op. Prachtig toch nietwaar? Heb deze stoere boys ook uitgelegd dat pesten heel erg pijn kan doen. Dat vonden zij maar raar want er is tenslotte geen geweld. Toen uitgelegd dat pesten met woorden ontzettend pijn kan doen, zij begrepen het toen ook.

De zorgen voor je kinderen gaan nooit weg, neem je een gedeelte altijd in je rugzakje mee. Is niet erg, als je het rugzakje maar af en toe leegmaak.

Kleine kinderen-kleine zorgen. Grote kinderen-grote zorgen, dat was de lijfspreuk van mijn moeder. Zij leeft niet meer maar ik denk daar toch nog wel eens aan.

Het was een mooie fijne gezellige dag.

we zijn er trots op dat we naast 2 zoons en een dochter, nu 2 dochters en een zoon erbij hebben.

de zorgen zullen blijven,niet alleen voor hem maar ook voor de andere kinderen.

zoals Labeldoekje al zei, en dat zijn ook de woorden van mijn moeder,

Kleine kinderen, kleine zorgen,grote kinderen grote zorgen.

Gelukkig kunnen ze die zorgen nu delen met een partner en mogen wij advies geven vanaf de zijlijn.

En zo hoort het ook.

Dank jullie wel voor alle reacties, het doet me goed.