het ergste achter de rug

zoals jullie weten moest mijn zoon afgelopen donderdag onder het mes. het is allemaal wat anders gelopen dan dat zou moeten. hij is begin september gediagnostiseerd met een liesbreuk. even schrikken maar niks levensbedreigend. afgelopen donderdag was het dus zover. ik heb hem helemaal weg mogen brengen en ben bij hem gebleven tot hij sliep. en dan zouden we binnen het uur een berichtje krijgen dat mijn man bij hem in de uitslaapkamer mag komen om hem niet alleen wakker te laten worden maar dat er een bekende bij zou zijn. toen begon het wachten. maar het uur verstreek en niks gehoord na bijna 7 kwartier maar eens aan de zuster gevraagd wat er aan de hand was want het was nu bijna het dubbele aan tijd en we hoorde maar niks. waren ze pas net met hem klaar en mijn man mocht 5 minuten later naar hem toe. ik bleef op de afdeling wachten tot ze met zn tweetjes terug zouden komen. komt de zuster evenlater naar mij toe. ze had mijn man naar michael gebracht en er stonden 3 artsen op hem te wachten. dat zegt vaak al genoeg. wat bleek nou. michael had helemaal geen liesbreuk maar een zaadbal in zijn onderbuik zitten. vanaf spetember hebben dus 3 artsen de verkeerde diagnose gemaakt. we schrokken heel erg en er kwamen heel wat vragen bij ons binnen. :wat heeft dat voor gevolg voor de toekomst omdat hij al 11 jaar is? de arst is 'smiddags nog bij zijn bed geweest en vond het raar dat het consultatieburo nooit wat heeft gemerkt want het balletjes zat zo verkleeft dat dat niet van de laatste paar jaar is maar al heel lang als het niet altijd al is geweest. zelf maakte hij ook zijn verontschuldiging dat hij het zelf ook niet goed had gezien, dat vonden we wel heel netjes. de operatie op zich is goed verlopen en michael hersteld heel goed. alleen rechtop zitten is nog heel pijnlijk maar dat zal snel wel beter gaan.

zo ik heb geloof ik het gehele verhaal hier geschreven. ik hoop niet dat jullie het erg vinden. wat wij zelf het ergste vinden is dat bij de eerste pijnlijke buik en het vinden van de bobbel in de buik ik tegen de huisarts zei dat ik dacht dat het zijn balletje was. nee zei ze dat kan niet. dit is echt een liesbreuk. maar ze heeft niet eens aan de buik gevoelt maar is helemaal op ons verhaal afgegaan. foutje? echt wel. zal me benieuwen of ze nog iets van zich laat horen.

 

Je gelooft je oren toch niet als je zoiets hoort? Gelukkig is het nu opgelost ben ook benieuwd of je er nog iets over hoort. Beterschap voor je zoon.

dank jullie wel voor de beterschap.

het is echt niet te geloven maar wel waar.

 

Heel veel beterschap voor je zoontje... Wat een verhaal... En een huisarts die zelf niet even voelt, kijkt,of wat dan ook maar... Vind ik verkeerd!!!

Wat een verhaal, wat ik het ergste vind is dat die diagnose zelfs door 3 verschillende artsen verkeerd is gesteld. Waar kun je dan nog op vertrouwen? En heel raar dat ze dat bij het CB nooit gemerkt hebben. Het indalen van de zaadballetjes wordt door hun altijd bij jongens gecontroleerd, volgens mij t/m het laatste bezoek bij bijna 4 jaar. Maar misschien is het toch mogelijk dat het daarna gebeurd is. Wel heel akelig. Ik hoop dat hij er snel van opknapt en dat hij er verder geen pijn of last aan overhoudt.

linda1959 wrote: tja erg hoor als je dit leest . Hopelijk herstelt je zoontje snel en is alle reden tot ongerustheid voorbij . Maar zo zie je maar weer dat ook dokters zich kunnen vergissen en als alles goed afloopt is er geen vuiltje aan de hand , maar bij sommige vergissingen kan het ook anders uitdraaien , en wat dan ? ....... sorry mevrouw ? ik wens jou zoontje veel beterschap toe en verwen hem nu maar lekker , want dat heeft hij zeker verdiend

...nee wij kregen niet eens sorry, omdat wij het hadden laten onderzoeken.

 

 

a geesje dat is zo.

we hadden voor de operatie alles uitgelegt wat een liesbreuk is en vanalles op het web laten zien.

en nu zit hij weer met allerlei vragen.

kunnen we overnieuw beginnen met alles.

Esther,
geef je zoontje maar een heel dikke knuf van mij hoor
Het is heel naarw at hem is overkomen.
Praat veel methem en hij zal er snel over zijn gezien zijn jeugdige leeftijd.
Groetjes en sterkte voor jou
Inge

Esther,heel veel beterschap voor je zoontje,hopelijk knapt hij snel op.

groetjes Frea.

Wat een naar verhaal en wat zal je een zenuwslopende tijd hebben doorgebracht, omdat je maar niks hoorde!!!
Verwen hem maar lekker, en beterschap hoor!