baal baal

soms heb je van die aanvallen en dan komt de naaimachine op tafel en wordt het stukken goed gemaakt, nu dat had ik vanmiddag, ritsen weer in een paar broeken enz. lag er ook een broek van mijn zoon met kapotte knie, ik dacht lapje er achter en de zigzag er flink over kon die bij de deur wel aan. we wonen op het platteland met flink veel vee om de deur dan is een oude broek nooit weg. komt die thuis vanavond en ik vertel voltrots ik heb je broek ook gemaakt die met dat slijt plek op de knie, hij begon te lachen en zei dat meen je niet dat is mijn goeie broek, laat eens zien hij dat meen je niet zo kan ik hem niet aan dat moet er weer uit, ik zit dus al meer dan een uur stiksel uit een broek te halen en ben nog niet klaar, als ik wat doe doe ik het goed. baal baal.

Erg is dat hé, hier baalt er ook altijd eentje als ik de zomen van de broek weer gefatsoeneerd heb, dat is nl niet zo stoer

O wat erg, want vaak zijn dat ook kleine steekjes hè Ik heb eens op eennieuwe broek van mijn vriendin allemaal met fel rood stiksels moeten naaien. Dat was hip zei ze hahaha. Ok, ik vind het best Maar uithalen is een ander geval, sterkte ermee

Tineke, toen ik het verhaal las moest ik eigenlijk ook wel heel erg lachen.
Het is zo herkenbaar.  Maar het uithalen lijkt me ook geen pretje. Is het gelukt?

Wat mij soms gebeurde: had ik een moeilijke reparatie gedaan, trots natuurlijk, zeiden man of zoon "Ach, gooi dat ding toch weg, ik heb er genoeg".

ik begin niet aan reparaties totdat ze er zelf om vragen

Ik streek een gekregen kreukeltjesbloes ook altijd, tot ik zag hoe mijn vriendin haar bloezen in elkaar frommelde en in een herensok ophing aan de lijn.