Vedrietig

ach kindje toch, waarschijnlijk hebben jullie alle twee wat overhaast/oververhit gereageerd op mekaar, laat t ff los en rusten, slaap er een nachtje over en bel dan op, als dat eeen optie is.

Ik kan me je gevoel goed voorstellen. De dingen die van jou zijn, zijn van jou vind ik. Mijn moeder zei eens een keer dat ze mijn bed van vroeger weggegooid had. Kwaad dat ik was. Niet eens zozeer om het bed, maar wel omdat ze dit maar zo 'achteloos' had kunnen doen, zonder rekening te houden met mij. 'Je krijgt wel een nieuwe'. Daar zat ik helemaal niet op te wachten, maar meer om het gevoel begrepen te worden dat ze dit niet zomaar had moeten doen, dat je daar verdrietig om kan worden. Misschien had jij je ouders wel graag het geld van de telefoon willen geven (of misschien ook niet), maar het zonder jou weten verkopen, dat is niet leuk. Ik herken ook een dat je je dan schuldig kan voelen. Maar waarom eigenlijk? Zelf begrijp ik dat nooit goed, want eigenlijk zou je moeder toch haar excuses aan moeten bieden. Niet jij, maar zij deed toch iets wat niet zo handig was? Probeer dat schuldgevoel maar een beetje aan de kant te zetten, waarschijnlijk ben je gewoon verdrietig. 

Misschien gewoon even wachten en je moeder de kans geven om haar excuses aan te bieden in plaats van dat jij het naar je toetrekt. Zij kan ook weer contact met jou opnemen ... (al ken ik je helemaal niet hoor, maar het lijkt er een beetje op dat jij dit meestal doet). 

Klopt Saskia.had al een paar keer excuses gemaakt
Voor het uitvallen van mij toen ik weg ging gaf ik haar een kus
Kreeg heel afstandelijk terug toen zei ik wil het Goed maken geef me dan een knuffel zegt ze kun jij
Ook doen naja laat maar dacht ik toen

Thnx coZz telefoon gaat het me ook niet meer om
Stonden alleen wat dingetjes in en op wat ik liever
Had verwijderd voor hij verkocht werd.toen was ik nog niet boos
Alleen om de reacties daarna ondanks ik echt Me best doe om ze te helpen .

ik vind dit altijd heel spijtig dat er woorden vallen die op die moment niet echt hoeven te vallen. Ik kan me heel goed voorstellen dat ge u irriteerde dat je telefoon verkocht was , maar u ma had volgens mij ook niet zo tegen u moeten doen .

Als ik van u was zou ik toch proberen om het zo snel moegelijk goed te maken (ook al ben je zeker niet in je ongelijk hoor ) Maar ik denk dat je ma en te koppig en te trots is om dit zelf te doen . Ik denk dat je u veel beter gaat voelen als alles weer goed is tussen u en je mama . En voor je papa is dit waarschijnlijk ook het beste . Ik hoop dat alles snel opgelost is tussen jullie , want je hebt maar 1 paar ouders en die moeten missen je verdere leven is ook geen leuk vooruitzicht hoor

Ik bn vanmiddag langs geweest en het. Is weer goed, als nog vind ik het nog
Steeds jammer van de ruzie en heb daarom besloten voorlopig niet meer
Uit Te lenen en iets minder langs te gaan:)