ijsje eten aan zee

Ik had me net geschoren, en was gekleed in een short, kousen (altijd) en sandalen. Toen zei tante+ "Trek je T. shirt ook maar aan". Dus ik nam mijn T.shirt (wat meer op een minijurkje trekt) en deed het aan. Daar het vrij lang was, tot net boven mijn knieën, zag je bijgevolg mijn short nietmeer. Ook had ik, vanwege dat er wat wind stond, mijn haren achteraan in een staartje gebonden, zodat het niet alle kanten opwaaide.

Na een flinke wandeling (een omweg gedaan langs de villa's) komen we bij dat kremerieke aan. We zetten ons daar op dat terras aan een tafeltje en wat later komt daar de serveuse aan. Zij vraagt wat we willen nemen. We geven onze bestelling door en zij gaat die klaarmaken. 

Intussen komen aan de tafel achter mij drie vrouwen zitten. Ik hoor wel wat gefluister, maar hoor niet wat die nu juist zeggen. Dus ik luister ook niet verder. 

Dan zegt mam+ zo ineens:"Die vrouwen achter je die vragen zich af of jij een meisje of een jongen bent". Ik draai me wat om en hou mijn hand aan mijn oor. (broer is op dat moment eventjes naar de wc) Dan hoor ik dat ze wat luider praten. De eerste vraagt:"Ben jij een meisje of een jongen"? Voor ik kan antwoorden hoor ik die tweede zeggen:"Ik denk een meisje, want lange haren, en een strandjurkje aan". Zegt nummer drie:"Nee een jongen, want ik zie een klein snorretje". Zegt nummer één dan weer:"Ik denk toch een meisje, want weet je wel, die buurvrouw van naast mij, die heeft ook een snorretje". 

Voor ik iets kan zeggen zegt mam+ Francis die vrouwen vragen zich af of iknu een meisje of een jongen ben". Dan zegt nummer twee:"Duidelijk een meisje, want wie geeft er nu een meisjesnaam aan een jongen"? Ik zei toen:"Laat maar, niet op ingaan. Als ze het graag weten, dan moeten ze het maar aan mij vragen". (hebben ze niet gedaan)