Naaldbinden

Ik weet dat er enige tijd (misschien wel jaren) geleden een pantoffel voorbij is gekomen waarvan niemand wist hoe die gemaakt was. Ik dacht dat dat hier was, maar vind er niks van terug, dus dikke kans dat het op Ravelry was.

Hoe dan ook, de techniek in kwestie van naaldbinding (nalbinding), een oude techniek die nog voor breien en haken komt, en waarmee je - langzaam maar zeker 0 hele stevige stoffen kunt maken die niet uitrafelen. Het is eigenlijk een soort knopen.

Ik was het alweer helemaal vergeten eigenlijk, tot ik vandaag op een open dag met oude ambachten Bernhard Dankbar tegenkwam. Nouja, ik zag eerst zijn schitterende werkstukken hangen, die dus niet geweven, niet gehaakt en niet gebreid waren.

Heb een aardig tijdje met hem staan praten, hij heeft me wat technieken voorgedaan en uitgelegd, en uiteindelijk ben ik met een boekje en een naald naar huis gegaan, dus vanavond op de bank maar eens even gaan stoeien. Ik ben links, dus dat wordt wel een extra handicap, maar in theorie moet ik er uit kunnen komen. Heel ingewikkeld lijkt het namelijk niet.

Ik heb nog vrij veel grofgesponnen schapenwol liggen waarmee je eigenlijk niet echt goed kunt breien en haken, maar dat voor naaldbinding heel geschikt zou zijn. Ook is het een heel langzame techniek, die mijn handen beduidend minder zal belasten (want haken en breien willen op dit moment niet zo best).

Hopelijk kan ik hier binnenkort een klein eerste werkstukje laten zien. Stel je er niet te veel van voor, hoor !

http://home.arcor.de/bedankbar/index-nl.htm

Wat appart ben benieuwd!

Ik ben ook heel benieuwd. Succes ermee hè.
Groetjes, Tineke01   

Nou, hier zijn mijn eerste naaldbind-resultaten (al heb ik natuurlijk alle mislukte sliertjes en fliebertjes niet op de foto gezet ;-)

Toen ik eenmaal de slag te pakken had - wist wat de handelingen deden in de verschillende  lussen, en hoe ik de steek kon afstemmen op de dikte van het garen en mijn duim- gig het snel. Het is uiteindelijk een supersimpele techniek (makkelijker nog dan haken en breien !) die dan wel niet zo vlot werkt, maar wel heel apart en uniek is.

Paar nadelen : het kan eigenlijk ALLEEN maar met echte wol, omdat je de draadeinden moet vilten om verder te kunnen. Knopen maakt de draad onverwerkbaar. Ik zoek daar nog een oplossing voor.....
En het is nog effe tricky om te zien hoeveel ik moet meerderen en minderen om platte cirkels te krijgen ; mijn eerste 'muts' heeft een veel te grote 'tuut op de kop'. Die heb ik dus gepromoveerd tot bloempot.
Laatste nadeel : je kunt het niet zoals brei= en haakwerk uitrafelen ; een foutje maken betekent echt draadje voor draadje lospielen - of gewoon negeren natuurlijk ;-)

Groot voordeel van deze techniek : je maakt hele trage, lange bewegingen, zodat je je armen, handen en vingers niet zo onnatuurlijk belast als bij haken en breien helaas het geval is. Geen RSI-werk zeg maar. Dat is wel lekker.

Werk in proces :


Eerste resultaat - te kleine puntmuts :


...gepromoveerd tot bloempot - die ik nog wil gaan vilten



Op Youtube staan trouwens heel wat informatieve fimpjes. Even zoeken op needle-binding vooral levert veel op. Was even prutsen om alles in spiegelbeeld te doen, maar de techniek is ZO simpel, dat dat eigenlijk weinig tot niets uitmaakt. Dit moet je in theorie met je voeten kunnen....

Unieke bloempot/muts. En grappig dat je er weer een nieuwe techniek bijleert zo. Het ziet er inderdaad vrij ingewikkeld uit. Het lijkt wel een soort gevlochten lap. Wie weet een hele nieuwe sport voor je om mee aan de gang te gaan. (workshops geven, patronen ontwikkelen, spullen verkopen enz. enz.)

Dit is wel een heel bijzondere techniek, wat dapper dat je daarmee aan de slag bent gegaan!. En het promoveren van een te kleine muts tot bloempot is heel origineel :).

Ik ben benieuwd naar je volgende project!

 

Groetjes,

Pauli

Ik ben nu bezig met een soort van want - vooral om uit te proberen of ik ook met iets anders dan wol kan naaldbinden - en dat kan, al kun je de uiteinden niet aan elkaar vilten en moet je een nieuwe draad aan- en afhechten.

Ik doe zomaar wat, en schrijf niks op, dus ik durf nog niet te zeggen of ik er in ga slagen een tweede want te maken (zodat het een draagbaar setje wordt) of dat het een ovenwant gaat worden ;-)

Deze is gemaakt met Zeemanwol (die dikke gekleurde), en hoewel verre van traditioneel, vind ik het effect toch wel grappig.



Hierna wil ik graag wat meer steken en dunnere garens uitproberen ; kijken hoe dat gaat. Dit begint een eitje te worden ;-)

Hij is af - nu de andere nog. (Of niet natuurlijk....)

WAT GOED VAN JE MARLEEN DAT NAALDBINDEN EN ZO MOOI GEMAAKT,HEB JE NU OOK MINDER PIJN AAN JE HANDEN?VEEL PLEZIER MET DEZE TECHNIEK,

Inmiddels heb ik na lange tijd weer een projectje af ; ik heb geprobeerd een paar sokken te naaldbinden. De wol was echt waardeloos en is ooit bij het grofvuil weggehaald ; handgesponnen schapenwol waar ZO de muizen in hadden gezeten, dat het alleen nog maar losse draden waren van een meter of vier maximaal. Ik had het min of meer bewaard als vulmateriaal, maar ineens dacht ik "hee, met losse draden kan ik natuurlijk prinma naaldbinden".

En het is gelukt. Echt patronen zijn er niet voor naaldbinden (omdat de stekenverhouding niet alleen van je materiaal afhangt maar vooral ook van je duimdikte (!) dus het is lossevingerwerk, maar dit was redelijk eenvoudig : bovenaan de boord beginnen met een rondje, voor de hak gewoon de helt van de steken overslaan en nieuw opzetten (zoals bij haken) en minderen voor de teen, en dan in de opening voor de hiel gewoon minderen zoals bij een teen eigenlijk ; meer is het niet.

\De structuur us vrij open omdat ik een luchtige steek (Oslo-steek) heb gebruikt met vrij dun materiaal, waardoor ze nog wel lekker rekbaar zijn.





Nu heb ik eigenlijk alle 'basismodellen' (klein) gemaakt, en ga ik eens kijken of ik wat andere steken / technieken bij kan leren. Want het gaat niet snel en de mogelijkheden zijn niet zo groot als met breien en haken, maar het is en blijft wel heel erg leuk om te doen.