Vandaag een rot dag

Vandaag heeft mijn lichaam zich weer meester gemaakt over mijn doen en laten. Het wil gewoon niet mee, dus ben ik vandaag gekluisterd aan mijn bed. Dit is zo raar hoor hoe mijn lichaam aangeeft dat ik rust moet nemen en dat het gewoon weigert om te functioneren. Ik ga jullie proberen te beschrijven hoe dat aan voelt.

Ik wil iets gaan doen zeg maar bv aardappelen gaan schillen, maar mijn lichaam zegt dus neen, en als ik het dat dan toch wil gaan doen, dan is het net alsof ik in een dwangbuis zit en ik me los wil wrikken. En pijn dat dat doet, niet normaal. Tot sinds vandaag, had ik dus zulk een pijn enkel in mijn benen maar nu heb ik die pijn even goed in mijn handen als in mijn benen en dan kan je doen wat je wil, maar je moet gewoon stoppen en je er, letterlijk, bij neer leggen. Gelukkig moet mijn man pas deze namiddag gaan werken en kan hij al het voorbereiden werk doen voor het eten. Zo heeft hij de witte kool al afgekoopt en een witte saus gemaakt, dan moet ik die vanavond enkel opwarmen, de aardappeltjes geschild en het vleesbrood al klaar gemaakt. Zo moet ik de aardappeltjes enkel koken en het brood afbakken en hebben we toch een volwaardige maaltijd.

Ik had dat wel kunnen verwachten hoor, zo'n opstoot, want vorige week, met de meisjes thuis, is het toch drukker geweest als anders, en ik kan dat blijkbaar echt niet meer aan. Die drukte. Dus mijn man heeft mijn breiwerkje, m'n laptop en al de nodige spulletjes boven op mijn bed geïnstalleerd en ik lig vandaag gekluisterd op bed. Goed van mij dat ik beslist heb om die sjaal met ruffles, die Jips op het forum heeft geplaatst, met rondbreinaalden te breien, dat kan ik ook al liggend doen, en heb ik ook nog tv op de kamer. Dus als het niet meer lukt, kan ik me gewoon passief bezig houden met tv kijken. Iets wat ik helemaal niet leuk vind, maar dat vandaag jammer genoeg wel zal gebeuren, want ik heb zelf heel veel moeite om dit artikeltje aan te maken.

Maar ik ga niet zeuren en er toch proberen het beste van te maken.   Doordat ik dus aan bed gekluisterd ben, kan ik weer sneller iets van mijn 'to do' lijstje af vinken  en dat hebben we dan toch mooi mee genomen.

Ik wens jullie het allerbeste en hopelijk vinden jullie de tijd om toch wat creatief bezig te zijn. 

Het verhaal wat je verteld is voor mij heel herkenbaar. Mijn vriendin heeft dat ook, maar zij ligt 24 uur per dag op bed! En het is een van de meest positieve mensen die ik ken. En dat vind ik toch zo knap.

Meid een dikke  en morgen weer een dag hoor. Wat lief dat je man je zo helpt.

maak er maar een rustige dag van

beetje computeren beetje breien misschien een dutje doen en wie weet voel je je morgen een stuk beter

beterschap!!

wat een lieve man om al die voorbereidingen te doen!!

Wat naar zeg, maar geef je er aan over, en neem de  rust die je lichaam nodig heeft.

Veel sterkte!!!!