eindelijk ben ik er weer!

Heerlijk om hier mijn verhaal kwijt te kunnen. Ik was vanavond even een stresskikkertje, komt dus door mijn zus en hoe vervelend het ook is, ik ga haar vanaf nu buitensluiten. Ik laat haar niet meer toe in mijn leven om me voortdurend te kwetsen. Ik ben er klaar mee.

Ik was nog zo lekker rustig en kalm steeds maar dat ebt helemaal weg.

Morgen en de komende dagen ga ik lekker genieten van het zonnetje en de frisse buitenlucht en al mijn internetvrienden en vriendinnen en al die mensen die iets goeds toevoegen aan mijn leven wat nu toch helemaal overhoop ligt.

Met jullie massale steun kom ik er wel door. Heerlijk voelt dat, dus nogmaals aan iedereen die zo met me meeleeft, heel erg bedankt!!

Meia,

Wederom veel succes en natuurlijk heel veel sterkte toegewenst vanaf deze kant voor volgende week maandag en weer verder. Ik blijf toch steeds aan je denken. En voor zover heb je het allemaal knap gedaan. Mocht het wat minder worden blijf dan niet weg maar huil dan bij ons uit alsjeblieft. Want ook dan zijn wij er nog.

Maar natuurlijk hoop ik dat de uitslag maandag a.s. meevalt en inderdaad wachten tot donderdag was geen goed idee. Laat alles maar zo snel mogelijk gaan want dat wachten alleen al maakt je gek.

Het vervolg van mijn verhaal op pagina 1:

Vanmorgen(16-4) moest ik voor een nieuwe punctie van mijn linkerborst(ik dacht de rechter en vond dat al vreemd)Deze keer ging het geheel anders en ik kon alles mooi volgen. Dat ik er zo rustig onder was en ook alles zat te bekijken wat ze deden verbaasde ze nogal. Zo reageerde niet iedereen, nee dat geloof ik wel maar ja, ik ben ik hè? Ze vonden het wel fijn want paniekerige mensen is ook niet gemakkelijk ook al weten ze daar heus wel mee om te gaan.

Het ging allemaal prima, de verdovingsvloeistof erin spuiten voelt niet echt heel lekker maar dat gaat zo snel en dan valt het ook wel weer mee. De druk op je borst is ook niet fijn maar het moet nu eenmaal.

Plaats bepalen van de tumor moest dus eerst en dat ging allemaal snel eigenlijk. Toen de verdoving en het sneetje waar de naald in moest voor de bioptie. 4 x een stukje uitgehaald en dat kon ik later op een foto op een beeldscherm terug zien. Zo ook de foto van mijn borst met duidelijk een paar hapjes eruit. Heel bijzonder allemaal.

Vanmiddag toch maar even gebeld met het OCL om mijn afspraak voor maandag toch maar door te laten gaan.
Maandag krijg ik dus de uitslag van beide biopties. En dan dinsdag de MRI-scan.
Tot donderdag wachten was me toch net iets te lang. Dat is vanaf nu nog 8 dagen! De afspraak stond er nog netjes dus dat was zo klaar.
Ik merk dat de verdoving eruit begint te gaan en het is wel een beetje pijnlijk maar daar kan ik altijd nog wat paracetamol voor slikken. Ik geloof dat ik de pijn maar even voor moet zijn, dat werkt beter zegt men.
Nou deze stap dus ook maar weer gehad. Maar weer op naar de volgende.....

Wordt vervolgd....

Hoi Meia,

Ik werd heel stil na het lezen van je verhaal.

Ik wens je heel veel sterkte !

Groeten Creaans.

Hallo Lieve Meia

Ik zit wel met kippevel, dacht zit ik een zaterdag te janken dat ik tegenslag heb hier met het bouwen van ons huis. Maar als ik dan jou verhaal lees moet ik niet zeuren, en net zo positief reageren zoals jij. Want zoals jij dit verwerkt is geweldig en we gaan je daar allemaal bij steunen.

Heel veel liefs en sterkte gewenst, schrijf er vooral veel over het is goed om het met andere te delen, verwerkt het niet alleen wij zijn er om je te helpen en te steunen.

Lidia

Meia, wat een tegenslag... Ik weet zeker dat met jouw positieve inslag en met onze steun en die van je familie, heet weer goed komt.

Meia fijn om dit laatste berichtje te lezen, zeker nu je zus ook contact heeft gezocht. Mocht je zin hebben in een praatje geef een gil, ik weet je te vinden.

Groetjes Ellen