Bráááf

Is het herkenbaar?: Als brave echtgenote en moeder zette ik strijkbout uit of stopte ik met was vouwen, als er iets mis was. Knoop er af, scheurtje, los lusje, zoom op half zeven. Ik ging meteen aan de slag en de familie vond dat gewoon of merkte het niet eens. Maar de eigen jas en kimono gingen jaren lusloos door het leven, de jas hing ik thuis aan een kleerhanger en elders aan zijn/haar lurven. De kimono hing ook met een Quasimodobocheltje aan de deur.

Maar plotseling kreeg ik de geest en ik heb ze gerepareerd. En daarna mezelf beloond met een hazelino-gebakje. Ton wilde slechts een klein stukje, nou die had ook niks gedaan vanmorgen, eerlijk is vals.

Ton eet de laatste tijd kleine stukjes koek in plaats van een heel koekje. Ik zit nu al te denken wat voor Paastraktatie ik ga kopen. Hmmm, ik een groot stuk, hij één hapje.