forummeisje Anne Thakshila

hoi allemaal, ik had jullie nog een berichtje extra beloofd over ons forummeisje! Lidia wacht nog even op enkele foto's extra die vanuit Sri lanka zijn opgestuurd. Maar hier alvast het verslagje voor al haar aunties waar ze zo blij mee is!!!

Bij aankomst herkende ik haar meteen. Ze staat mee te zingen en gooit bloemen! Lief lachje heeft ze!

De eerste avond kwam ze al meteen naar ons toe met een aantal andere meisjes... In totaal zijn ze met 6... Schuifel, schuifel met hun voeten, verlegen lachen en veel gegiechel met hun allen... "Of ze spelletjes mogen komen doen?" Dat is zo'n beetje de gewoonte als marianne er is. Ja hoor, kom er maar in!

Ze kruipt naast mij op de stoel, en ik geef haar alvast de envelope met postzegels en de kaartjes van haar aunties! heel blij en fier met al die tantes natuurlijk! we spelen Memory (hun favoriete spelletje, ik kan het even niet meer zien, haha!) ook vier op een rij en iets met een toren met houten blokjes waar je er telkens eentje uit moet halen... Ze komen flink los in het vuur van het spelen, hoor! Allemaal limonade, en een koekje gaat er ook wel vlotjes in! Telkens als er eentje een spelletje wint, mag ze grabbelen uit de pakjes-zak met zeepjes, parfummetjes enz... Vinden ze geweldig! Het blijven kinderen, ook al zijn ze toch al iets groter dan de drie kleintjes die er bij zijn vandaag... Om 21.00U moeten ze binnen zijn in de boarding waar ze slapen. Met tegenzin vertrekken ze dan toch maar na een dikke knuffel... en nog één en nog één en dan echt vertrekken zeggen we streng...

Ik zie haar regelmatig overdag en dan zwaait ze hard en komt gedag zeggen; Doen ze allemaal trouwens, je hoort dus duizend keer per dag: "Good morning aunty!!!" of "Hello aunty, how are you???"

Op een middag gaat marianne naar de boarding vragen of er iemand mee gaat naar de supermarkt... niemand durft... Marianne dus "huilen" en aunty is zielig... Veel gelach en dan willen ze allemaal mee! het wordt Anne Thashila, ik lig even op bed voor een dutje, heb haast niks geslapen (maar da's weer een ander verhaal! ) Ze kiest chocolademelk en koekjes voor deze avond.

En ja hoor, we hebben ons avondeten net binnen, en daar heb je weer een trosje giebertjes... Anne Thakshila, Thanuji, Poshila en drie kleintjes in hun kielzog...

Ik heb een paar breiboeken liggen en die vinden ze allemaal geweldig leuk om te zien... Zelf iets maken? ze moeten al lachen om het idee, dus blijft het bij kijken in de boeken en veel commentaar wat ze mooi vinden! (alles dus!!!!) Ik maak het tasje voor Anne Thashila af waaraan ik in het vliegtuig ben begonnen. het is blauw en ze kiest voor oranje en wit van afwerking...

Weer spelletjes spelen, kaartje schrijven (jaaa, net nieuwe gekocht, de dames kiezen de mooiste er uit, ze hebben smaak!) Deze keer kiezen uit de grabbeldoos met kleine juweeltjes..; er zitten oorbelletjes en ringetjes en zo in...

De avond vliegt weer om en voor we er erg in hebben is het al tien uur! beetje paniek! We besluiten even mee te lopen naar de boarding om uit te leggen dat we de tijd vergeten waren... geen paniek, net die avond is de juf uit, oef! Wij krijgen dus geen standje...

en zo loop de hele periode alles een beetje door met die meisjes die allemaal om ter meeste kusjes en knuffels willen, zo ook onze Anne Thashila!

Echt een leuk meisje is het! En heel blij met haar nieuwe tasje!

De laaste dag komt haar moeder haar ophalen, ze hebben vijf dagen vrij. haar moeder vertelt me dat ze zo blij en dankbaar is en ze is ook een beetje emotioneel al probeert ze dat weg te stoppen. (gelukkig heb ik een tolk in de buurt, want ze spreekt geen engels) Omdat ze zo van slag is, zet ik even de laatste kop Nescafé (meegebracht door Marianne) en doe er lekker veel suiker en melk in. Anne Thakshila wil ook proeven, lekker!!! Via een oud-leerling die tolkt leg ik nog een keertje uit dat er veel aunties zijn die haar graag zien. Ook de mama begrijpt het nu beter, want het is me nogal wat, een meisje met zoveel tantes!  Haar kleine wereldje wordt een beetje groter nu ze aunties uit verschillende landen heeft. Ik denk wel dat ze het ongeveer begrijpt nu... De andere meisjes hebben er allemaal maar eentje!

Tot een volgend keertje, lieve Anne en mama!  

 

oei, werd weer een lang verhaal!

wat een geweldig verhaal!

Een heerlijk verhaal, jij kunt vertellen, Chrisje!

dank je wel voor het plaatsen, corry!  ze kijkt een beetje ernstig, maar heus niet altijd, hoor! kan ook gek doen samen met de rest... Ze is vast ook niet gewend op de foto te moeten/mogen...

WAUW! Wat een mooi verhaal. Ik zie het ook zo voor me.

GOEDENMORGEN CHRISJE,IK HEB ADEMLOOS JE BERICHTJE GELEZEN,TOEN IK DAARMEE KLAAR WAS MOEST IK TOCH WEL EEN TRAANTJE WEG PINKEN,CORRY BEDANKT VOOR HET LATEN ZIEN VAN DE FOTO,

graag gedaan dames! (het verslag, de foto deed corry... )

 

Hoi Chrisje,

Wat een keileuk verslag weer !!! Ik denk dat de meisjes in Sri Lanka ook nog lang zullen napraten van het bezoek van aunty Chris en aunty Marianne.

caelum wrote: Kan ik trouwens ook gewoon een kaartje ofzo naar haar sturen? of moet ik het eerst naar Lidia sturen en dan zij weer naar Sri Lanka? (dat is misschien een omweg?) Liefs

kan gewoon naar haar, hoor! Ik had er een paar gekregen van lieve forum-aunties en die heb ik meegenomen. maar nu lijkt het me handiger ze gewoon rechtstreeks naar haar te sturen! Als je graag het adres hebt, stuur je maar een pm'tje. Ook de andere aunties, hoor! gewoon doen!  Er hoeft zelfs niet veel op als je zonder inspiratie zit...

Oh Chrisje, wat een heerlijk verhaal. ik zie het al helemaal voor me. Chrisje met een hele aanhang van meisjes, en Chrisjes armen zijn te kort om ze allemaal tegelijk te omhelzen.