foto’s pag. 1, 2de verslag pag. 3

Dit verslag is van Chrisje en komt met de foto's op de site van de stichting Ayubowan.

Hoi allemaal,

Gisteren hadden Corry en ik onze sponsortocht op de fiets!

Allereerst een woordje van dank aan de sponsors, die ons dat extra duwtje in de rug gaven om door te zetten!

Het doel was om 40km te gaan fietsen en met de opbrengst nieuwe uniformen te sponsoren voor onze meisjes in de Carmel School in Sri Lanka.

We zijn geen sportieve uitblinkers en hebben ook allebei onze fysieke beperkingen. Dat maakte de uitdaging des te groter en spannender.

Om half 10 stonden we op de trappers en met veel goede moed vlogen we er in! Corry en ik voorop, Hennie (Corry’s man) in ons kielzog als fotograaf voor het nodige bewijsmateriaal…

Sister Marietta (of Marianne?) had waarschijnlijk een kaarsje voor ons aan gestoken, want het bleef droog! In tegenstelling tot de meeste delen van het land…

Wind hadden we in overvloed, soms gingen we er tegen 18km/u vandoor (wind in de rug en bergaf uiteraard), maar meestal dus flink stampen!

Maar liever wind dan regen, toch?

Na 10km de eerste stop, helaas had deze taverne niet op vroege vogels gerekend… Maar ach, we hadden zelf  wel wat bij en die plas moest dan maar even wachten…

Een flink eind verder gelukkig wel een “bruin” cafeetje dat open was! Buiten onze broodjes op gegeten, en een bakje lauwe koffie erbij! Smaakte hemels! Hoera! Hier wel toiletten, en een kniesoor die klaagt over het ontbreken van verlichting…

Joepie! We zijn half weg! Nog even op de kaart kijken voor de route en we vertrekken weer!

De benen doen nog redelijk mee, al is het met een beetje protest… We vullen onze rit met veel gebabbel en lachen wat af! Dat scheelt enorm, want je let niet meer zo op de kilometers die nog moeten komen…

Corry heeft af en toe wat moeite met rechts en die “andere” rechts, en ik als Vlaamse weet niet waar de rijweg eindigt en het fietspad begint... Ik rijd af en toe in het midden van de weg, net als de Vlaamse “coureurs”, oeps! Maar gelukkig geen ongelukken onderweg!

Een verdwaald eekhoorntje schiet gauw de boom in, schrok waarschijnlijk van ons gekwebbel!

Auw, nu begint ons arme lijf op den duur wat te reclameren… We gaan opsommen waar het allemaal zeer doet, en dat wordt een flink lijstje…

Gelukkig mankeert er niks aan onze tong…

Dringend een pauze dus…

Dan de laatste stop in zicht, we strompelen de fiets af… Gelukkig maakt onze huisfotograaf Hennie hier geen foto van, vast geen fraai gezicht…

Maar drie maal hoera! De taverne is nu wel open! Hier is de koffie heerlijk warm, en de appeltaart hemels!

Niks aan te doen, we moeten weer ons stalen ros op… We doen even dapper, maar kijken elkaar vol begrip aan, hm…

Het tempo ligt aanzienlijk lager dan de eerste 30km, doch langzaam maar zeker komt ons doel in zicht!  Hoewel langzaam? Voor ons rijdt een groep mannelijke fietsers in vol ornaat… We sluiten ons even aan. Ze zijn zo nieuwsgierig dat ze één voor één gaan omkijken en nog trager gaan rijden dan voordien… En dan zeggen ze dat vrouwen nieuwsgierig zijn??? Dit wordt een beetje gevaarlijk ondertussen… Corry besluit dat we dan maar een spurtje moeten inzet! Kreun! Maar wel lachen als we er voorbij zijn, er klinkt nog een snerpend fluitje van de groep achter ons… Voor een naderende auto of naar die twee fitte dames????  Zal wel het eerste zijn geweest…

Moe maar heel voldaan komen we weer thuis met 40,8km op de teller… We zijn zo blij dat we het gehaald hebben!

Het afstappen verloopt ook weer iets minder galant, maar ach, wie geeft daar om? Het is immers voor het goede doel…

Een geslaagde “missie”, en hopelijk veel uniformen op komst voor onze meisjes!

“sportieve” groetjes, Chrisje en Corry

(en fotograaf Hennie)

 

Een mooi verslag

Super, we zijn trots op jullie.
Fijn dat jullie geluk hadden met het weer (en de wind) Hier heeft het ook de hele dag geregend.

Wat een leuke verslagen hebben jullie gemaakt en de foto's zijn enig!
Rust lekker uit, ik vind jullie Kanjers!!!

Wat geweldig dat jullie het hebben gehaald!!! Kan me voorstellen dat de spieren nu protesteren  Gelukkig is het met de appeltaart toch nog goed gekomen  Heel erg bedankt voor jullie verslag en de foto's. Leuk om te lezen en te zien!!!

Wat hebben we toch kanjers in onze club  

ben echt benieuwd naar de totale opbrengst ..... en dan doel ik niet op zere spieren, benen, armen etc.

Wat een leuk verhaal. Heb hartelijk moeten lachen om die mannen in uniform en hun fluitje hihihi

Geweldig!!! Alhoewel...ik had niet anders verwacht Zonder flauwe kul: gefeliciteerd met deze
prestatie!! En erg leuk,dat we een goed verslag
hebben gekregen.Dat is een bedankje waard.

Pm gestuurd naar Annemarie.

leuk dat je meedoet!

Dank je wel.

 duurt even voor alles op de rekening staat, denk ik... de banken zijn niet zo snel als jullie, hé, hihi!  ik weet wel ongeveer al iets, maar het eindbedrag is ook voor mij nog even een geheim, hoor! er komen nog steeds lieve hobbydoosjes bij die dit gemist hebben en nu pas lezen, waarvoor dank en dikke knuf!

Corry R wrote: Dat tellen is niet zo moeilijk,maar er moeten nog aardig wat mensen betalen,veel betalen nog niet via internet,en dan duurt het even. Ik weet lekker wel het totaal aan toegezegde bedragen,maar wil dat nog even stil houden,totdat iedereen betaald heeft. Dus nog heel efkes geduld.

 

wachten duurt zo lang....