even afwezig ?

wat een gedoe,als je maar wel kan handwerken,we zullen je missen hoor!

En je bed is natuurlijk ook heel belangrijk,kunnen ze niet een klein plekje open houden voor je?

Sterkte met de rommel.

Hoi Tony je moet maar zo denken het is dan eerst wel een grote opslagplaats maar als alles gedaan is,dan zit je er de eerst komende jaren weer lekker netjes bij.En heb je aan drie handwerkjes wel genoeg voor twee weken? Ik zou er voor alle zekerheid nog een wegleggen.

HOI TONY,GA JE MISSEN HOOR OP HET FORUM.
JE BENT MIJN HOBBY OMA EN JE SCHRIJFT ALTIJD VAN DIE LIEVE DINGEN.
WENS JE VEEL STERKTE TUSSEN DE ROTZOOI EN BEN BENIEUWD NAAR JE CREATIE'S.

RENATE

Ik begrijp je helemaal Tony, wij zijn al drie jaar aan het verbouwen en heel soms word ik knetter van de zooi. Maar als ik dan kijk naar de projecten die af zijn weet ik weer waar we het voor doen. Het is zo mooi. Daar geniet je driedubbel veel van! Vooral als je terug denkt aan hoe het was voor de verbouwing. Dus even doorbijten en straks kom je niet eens aan handwerken toe. Dan kijk je heel de dag genietend om je heen en denk je: 'dit is MIJN kamer.'

Maar ik zal je inderdaad zoals Renate zegt je erg missen. Groetjes,

Tony,

We zullen je dan toch maar even moeten missen ben ik bang. Maar goed je komt er straks wel weer netjes mooi en nieuw bij te zitten en dat is ook leuk.

Dag Tony,

We zullen je inderdaad missen op het forum... maar misschien kun je ergens wel eens in een hoekje kruipen met je pc en stiekem op bezoek komen op het forum  !!

In elk geval na alle moeite zal je weer in een piccobello huisje wonen.

 

naatje schreef:

HOI TONY,GA JE MISSEN HOOR OP HET FORUM. JE BENT MIJN HOBBY OMA EN JE SCHRIJFT ALTIJD VAN DIE LIEVE DINGEN. WENS JE VEEL STERKTE TUSSEN DE ROTZOOI EN BEN BENIEUWD NAAR JE CREATIE'S. RENATE

Helemaal mee eens

Volgens mij wordt het daar prachtig zeg :)

De jongens hebben de pc maar weer vlug aangesloten....ze vonden dat oma afkick verschijnselen begon te krijgen .

Jonge, jonge wat is er gewerkt.....ze hebben een goede leermeester gehad.....en ook bij de kleinzonen kun je zien uit welke boom ze gevallen zijn.

Ja Clara ik weet wat het is om jaren in de verbouwing te zitten....ik heb er 25 jaar ingezeten. (En heb hier stiekem echt van genoten).

Mijn man was metselaar en een echte "doe het zelfer"......op een dag ging ik boodschappen doen, na de lunch......en hij maakte van de gelegenheid gebruik, dat er een van de zonen binnen liep.....want hij wilde een gleuf in de huiskamer muur laten frezen.....( hij miste toen zelf al één been,en kon dat machien zelf niet meer vasthouden)...dus vlug even terwijl moeder weg is. Je wilt niet weten wat ik zag toen ik om 5 uur thuis kwam.....in de haast hadden ze niets afgedekt !!!!!!!..... mijn collectie poppen in klederdracht waren niet meer te zien.....

Toen flipte ik....zal maar niet herhalen wat er toen uit kwam.....maar dat dit beslist de laatste keer was dat er nog iets werd gedaan.....en dat ze maar beter moesten zorgen dat het allemaal schoon was als ik terug kwam......ik ben gegaan en pas 's avonds om 11.00 terug gekomen. Mijn man hevig ongerust (och arm).....was heel blij me weer te zien....en beloofde dat dit nooit meer zou gebeuren.....alles was spic en span.

Ik heb hem wel gezegt dat ik begreep, dat hij van de gelegenheid gebruik moest maken....maar niet op die manier. En dat het eeuwige verbouwen me nu te veel werd. Sindsdien als hij maar een gaatje wilde boren, vroeg hij heel voorzichtig of het wel kon. We hebben er ook nooit geen problemen meer over gehad hoor. Maar dat toont je, dat iedereen zijn breekpunt heeft.

Dit is een van de vele verhalen uit mijn leven, die dan bij gelegenheden als dit weer boven komen.

Ook mijn jongens hebben hier hun les uit geleerd, moeder kan ook streng zijn.

Ik moet nu gaan, want mijn hulp is al een half uur alleen bezig, is niet mijn gewoonte. Jullie horen nog van me

Groetjes Tony

Oh Tony ik moest lachen om je verhaal en tegelijk begreep ik je zo goed! Stof blijft dagenlang in je huis rond dwarelen. Heb je net gestoft en je kan zo weer op je kasten schrijven. Dat wordt gewoon een keer teveel.  Dapperder vind ik dat je het al die andere keren zonder morren en zeuren zelf hebt opgeruimd en netjes hebt gemaakt. Dan mag je toch een keer flippen. Maar je mag inderdaad ook reuze trots zijn op al die lieverds die je helpen. Geniet er maar van met volle teugen. En vergeet vooral zelf niet af en toe een beetje van je liters koffie te drinken.