Weinig aanwezig deze week

Ik ga even een klein beetje uitleg geven waarom ik niet zo erg veel aanwezig kan zijn deze week (ook even mijn hart een beetje luchten, sorry )

Ik roep al 7 jaar dat mijn zoon hulp nodig is (hij is inmiddels net 9), ik heb al jaren het vermoeden dat hij toch een soort van autisme of stoornis heeft. Al die jaren schuiven het consultatiebureau, Jeugdzorg, GGZ en school het af op zijn biologische vader die het keer op keer laat afweten (weekenden niet ophalen volgens afspraak en niet bellen als hij wel de belofte doet, verjaardagen vergeten van zijn zoon en kerst en oud en nieuw zijn ook overgeslagen zonder belletje of kaartje). Ze beweren dat zijn gedrag daardoor af en toe vrij lastig is om mee om te gaan.

Ik heb vorig zomer zelf de Raad van Kinderbescherming ingeschakeld buiten Jeugdzorg om... Eindelijk erkenning, wat een opluchting! Er werd besloten om geen contact meer te hebben met mijn ex behalve in het omgangshuis wat in gang werd gezet. Een paar weken later kon ik mijn zoon vertellen dat papa niet op de afspraak is verschenen en dat dat niet door zou gaan. Gelukkig was hij ondertussen al ondergebracht voor 2 dagen in de week op een Bodeartcentrum waar ze zijn gedrag konden zien en mij in mijn opvoeding handvatten konden geven. Mijn ex weigert zijn gezag af te staan, maar weigert ondertussen ook maar een greintje verantwoording af te gaan leggen bij een instantie....

Deze week ga ik met alle instanties om tafel om de beslissing te gaan maken of een eventuele gezinsvoogd nog wat voor mijn kleine man kan gaan betekenen, of dat het nu al een beetje afscheid nemen is van papa.....

Ondertussen hebben wij al 2 maand rust van mijn ex en dit is heerlijk! We genieten (samen met mijn huidige mannetje en de jongste van ons gezin) van de tijd en rust en onze kleine man gaat dankzij het Bodeart echt super!

Sorry voor het lange verhaal, het lucht voor mij wel even op hier, maar voel me hier nu wel zo thuis dat ik het ook aandurf een klein stukje van ons gezin hier bloot te geven (al is het zonder namen, i.v.m mijn ex)

Liefs mij

Ik wens je heel veel sterkte toe. Knap dat je het hier durft te vertellen. Van je afschrijven geeft vaak opluchting en er zijn meer mensen hier op het forum die hun narigheid met ons delen. Geeft ook het gevoel dat je niet de enige bent die veel te veel op zijn bordje heeft liggen. Wij bieden je een schouder om op te leunen, en zo kunnen we je ook een virtuele  geven.
Fijn dat je baat hebt bij Bodaert. Als je zoon beter in zijn vel komt te zitten, geeft dat voor jou ook rust.

ik wens je veel sterkte

 

Ik wens je de rust toe die jullie verdienen. Sterkte!

Ik wens je veel sterkte en je hartje eens luchten doet heel deugd,opkroppen is niet zo goed hoor

De woorden van alle dames voor mij zeggen al genoeg.
Ik sluit me er bij aan en wens je nog veel sterkte toe.
Groetjes Tineke01

Ontzettend lief alle reacties! Dat doet me even goed. Had het eigenlijk niet verwacht, aangezien ik in het dagelijks leven al te vaak te horen krijg dat ze niet begrijpen waarom het in ons leven niet altijd makkelijk is om te blijven lachen....

Zware dag gehad hier, maar we hebben weer meer voor elkaar gekregen Onze man krijgt de nodige onderzoeken voor evt. autisme, adhd en de hele mik mak door een goede kinderpsychologe, zodat Bodeart ook verder kan gaan zoeken naar oplossingen en de evt. verdere instanties als het Bodeart traject is afgelopen.

Er komt wel een gezinsvoogd, heb zelf daar de keuze in gehad en voor mij lijkt mij dit op het moment het laatste redmiddel voor de kleine man om zijn vader nog te gaan zien in de toekomst. Wel is er besloten dat dit ook echt het laatste is wat geprobeerd zal gaan worden en dat de volgende stap (mocht het bemiddelen van de gezinsvoogd ook mislukken) de rechtbank zal zijn om het gezag van vader aan te gaan vechten....

Mijn ex zou aanwezig moeten zijn vandaag en is weer niet verschenen zonder ook maar iets van hem te laten horen.

Hopelijk word het allemaal snel in gang gezet en krijgt mijn kleine man ook echt rust in zijn koppie.

Nogmaals bedankt voor het lezen en het luisterend oor!!!

Helaas weet ik er nu erg veel van inderdaad Lintequess, frustrerend ook.
Vooral als je ziet dat een vriendin van me heel erg makkelijk een etiketje op haar 2  kids heeft gekregen met ADHD terwijl er in mijn ogen erg weinig aan de hand is (ze komen alleen nooit buiten en zijn af en toe erg 'aanwezig' omdat ze hun energie niet kwijt kunnen zonder lekker buiten uit te razen) en dan zie ik ze bijna elke dag in hun thuissituatie, terwijl je zelf al zo lang vecht voor een klein stukje erkenning....

Maar we blijven positief hoor, ooit komt er hier een einde aan en deze mama vecht totdat het nodig is

Fijn dat je erkenning hebt gekregen,soms blijft dat vechten,maar het is het waard.nu wordt er tenminste aan gewerkt.

kindjes van je vriendin met ADHD,jammer,ze krijgen tegenwoordig ,als ze een beetje drukker zijn,die stempel opgeplakt.

Lijkt me lastig om dat vast te stellen.

Voor jou ,in ieder geval heel veel sterkte!

Tinkerbel wrote: Goed van je dat je het van je afschrijft, dat lucht vaak al wat op. Je bent niet alleen ook al heb je dat idee soms misschien wel. Vertrouw op je moeder instinct!! Je mannetje boft met zo'n moeder als jij!!! Heel veel sterkte

hier sluit ik mij bij aan sterkte