haak me suf

In N.Z. deden we dat twee tegelijk. Onder iedere arm een kussen,dan de baby daarop met de voetjes naar achteren, en in iedere hand een hoofdje vasthouden. Als ze moesten boeren, je duim onder de okseltjes, en de baby's zo tegen je schouders leggen, boerrrrr.....boerrrr, en weer terug naar de borst.

Het was een heerlijke ervaring, ik heb ze zo 3 maanden aan de borst gehad. Zal de foto eens opzoeken en proberen om hem te scannen. Ik had hem indertijd naar de Margriet gestuurd, naar aanleiding van een artikel over tweelingen, maar ze vonden hem niet geschikt voor publicatie.

 Zo zie je maar,'s lands wijs, 's lands eer.

Op het verkeerde knopje gedrukt natuurlijk, ha, ha

Nee mijn jongens zijn zo verschillend als dag en nacht, ik denk dat ik toen te veel Black en White wisky op had, of waren het de kolenboer en de melkboer?

De oudste (die nu over is uit Australië) had prachtige zwarte krullen, hij is 58 minuten ouder dan de tweede, en heeft zich altijd trots de oudste zoon genoemd.

De tweede ( een volledige verrassing) was het eerste jaar zo kaal als een biljart bal, en daarna spierwit. Er werd me vaak gevraagd, een jongen en een meisje?, tot ik daar genoeg van kreeg en zijn haar af liet knippen. Ik was zo trots dat ik 2 zonen had!!!

Je kunt zien dat het broers zijn, maar daar blijft het ook bij.

Wel, wij hadden een soorgelijk grapje.

De dokter belde mijn man vanuit het ziekenhuis ( alle baby's worden in N.Z. daar geboren), en vroeg wat hij dacht dat het was, ( we hadden al een dochtertje van 13 mnd.) mijn man zei, "het zal wel weer een meisje zijn", "nee" zei de dokter, oh zei mijn man heel blij, "dan is het een jongen", weer zei de dokter nee, en mijn man heel verbaasd, "hoe kan dat nou, meer soorten zijn er niet" .

Hij viel bijna van zijn stoel toen hij hoorde dat het twee jongens waren, niet meer zo heel blij. Maar dat heeft niet lang geduurd, hij was er net zo trots op als ik.

Ja dat was in die tijd, ze geloofde toen nog niet in echo's nemen.

Een tweeling lijkt me hartstikke leuk. Mijn schoonmoeder was wel goed in het "creëren" hiervan, dus ik had stiekem de hoop dat ik (wij) ook twee zouden krijgen. Tijdens mijn zwangerschap diverse echo's gehad, vanwege een zeeeeeer dikke buik, maar bleek valse hoop (nog wel regelmatig gevraagd of de tweede zich misschien achter de eerste had verstopt, maar nee dus).

Groetjes, Carla