keukentje

Catharina, ik maak er van alles mee wat maar in me op komt, toch wel liefst poppen kleertjes, maar ook kinderkleertjes, die dan mee naar Polen gaan, of zoals laatst, pennen zakken voor de vriendenschaar van mijn kleindochter. 'n Foedraal voor een biljart keu van een biljart vriendin. Je noemt het maar op.

Ik heb een licht industrie machien, heb ik in 1974 mee uit N.Z. gebracht en werkt nog perfect. Ik kan er dus ook ,niet te zwaar leer op stikken. Er zit een kniehefel op, is heel makkelijk voor dat kleine poppen spul, want dan heb je twee handen vrij.

Ik naai niet meer op order, die tijd is voorbij, het is nu nog puur hobby.

 

Dank je Tony, Heel veel dank.  Ik krijg hier het al jaren naar mijn voeten dat ik te veel plaats in neem met mijn lappen en wol en foernituren.  Als ik nu een lapje mee breng krijg ik al die synische blik van is dat voor op de hoop te leggen of ga je daar werkelijk iets mee maken. Of van was dat garen dat hier nog ligt weer niet genoeg. Nu laat ik hem lekker jou foto's zien en maak ik hem wijs dat ik van jou ga erven. Gegarandeerd panniek in de keet

Hoi Chrisje,

Ik ben, nadat mijn man was overleden, 13 jaar oppas moeder geweest in een gezin, die een transport bedrijf hebben. Toen de grenzen open gegaan zijn is hij meteen begonnen in Polen, en heeft daar nu ook een bedrijf.

Recht tegenover dat bedrijf is een kindertehuis. Van tijd tot tijd gaat zijn vrouw voor de gezelligheid mee naar Polen, en neemt dan wat ik hier klaar heb aan kleertjes voor me mee.

Op deze manier weet ik met zekerheid dat het op de goede plaats terecht komt. En zij zijn er blij mee. Zo ben ik met mijn truitjes etc. in Polen gekomen.

Ik heb op het ogenblik ook een Poolse hulp via de thuiszorg, en die wil het ook best meenemen, maar dan komt het bij particulieren terecht, en ik geef het liever aan een tehuis. Die kinderen hebben toch ook graag leuke truien.

Ik zal even informeren hoe de leeftijd in dat tehuis ligt, want ik maak meestal kleiner spul, en of ze er geen bezwaar tegen hebben dat het gedragen is.

Ze schijnen daar tegenwoordig nogal gevoelig voor te zijn. Zijn niet meer zo arm als vroeger.

Je hoort nog van me, in ieder geval alvast bedankt.

oké, tony!

Ik ben blij dat ik jullie allemaal een steuntje in je rug kan geven . Laat ze maar komen die mannen !!!

Heb je hun schuren al eens goed bekeken

Samen zijn we sterk  TONY

Allemaal troep van hem!!!!!!!!!!!!! Bedankt Tony.

en als ze dan gaan klussen, kopen ze gewoon nieuw spul... behangborstel is nog niet eens uitgewassen en ergens staat nog een potje tinner met een stuk verfborstel in....  Heb ik nooit gesnapt...

Tony wrote: Mijn man en ik zeiden altijd tegen elkaar, als we echt op willen ruimen, ga ik naar jou schuur en jij naar mijn hobby kamer. We hebben het nooit geprobeerd hoor . Tony

Goed zo

Beterschap met je buil!!!!!