Leven in Duitsland

Ik wens je heel veel succes en geluk in je nieuwe huis. en het is net wat je zegt. Je kan over iedereen wel heel veel roepen maar uiteindelijk hoor je ook zelf tot een bepaalde groep. Je neemt jezelf altijd en overal mee naar toe. Maar soms kan een verandering van omgeving een impuls zijn om ook zelf weer te genieten van wie en hoe je bent.

En als je het niet erg vind: ik blijf lekker hier. Ik geniet zo van de spelende kinderen van de buren die je hier binnen hoort. Van de muziekmakerij en de lachsalvo's van de buren aan de andere kant. En van de geluiden van de fabriek en het voetbalveld hier achter en voor ons huis. Het maakt het plaatje namelijk helemaal compleet. Zonder al die geluiden (die van tijd tot tijd heus wel kleine ergernissen zijn) zou ons huis ons thuis niet meer zijn. Want zeg nu zelf: wat is nu een arbeiderswoning uit begin 1900 zonder geluiden van anderen om je heen? Dat is toch een huis zonder ziel? Dat hoort er toch gewoon bij? Het een kan toch niet zonder het ander?