MOEDERDAG

Wat heerlijk al die moederdag verhalen.......sommigen heel ontroerend...... de klodders verf van Chrisje........ de muis van een poezekind.......sommigen een beetje triest...... kinderen die hun eigen moeder niet meer willen kennen.......ouders die hun kinderen niet kunnen accepteren hoe ze zijn.

Ik moet wel oud zijn, want ik herken het allemaal......mijn 3 kinderen hier die 3 dagen na mijn verjaardag.... me weer verwend hebben met hun bezoek, en leuke attenties.....een zoon in Australië, met zijn welgemeende wensen......een andere zoon in Australië......waarvan ik niet eens weet of hij nog leeft....... een schoondochter die haar eigen kind op straat gezet heeft,vanwege haar geaardheid......en je moet er toch nog vriendelijk tegen doen !!!!!!

Het was voor mij een hele dubbele moederdag..... van de ene kant heel leuk.....maar daarbij nog overschaduwd, door het plotseling verlies van Zat. op Zon. nacht, van een hele dierbare vriendin, door een hersenbloeding.

Ik ben zelf een moederdag kind, maar dat je dit allemaal mee kan maken in je leven....... wat is het heerlijk om dan zo'n lieve vrienden te hebben waar je het mee kan delen.

TONY,GECONDOLEERD MET HET VERLIES VAN U VRIENDIN.
WAT IS ER TOCH EEN HOOP VERDRIET BIJ DE HOBBYDOOSJERS,NIET TE FILMEN,MAAR GELUKKIG HEBBEN WE ELKAAR ,OM LEKKER TEGEN AAN TE KLETSEN,HIER WORDEN WE NIET VEROORDEELD.HIER KUNNEN WE ONS ZELF ZIJN,HEERLIJK TOCH.
TONY DIKKE KNUF VAN MIJ HOOR EN STERKTE.


PERLE WAT EEN TOESTAND,DAT MENSEN DAT KUNNEN DOEN ,ZICH ZELF VAN HET LEVEN BEROVEN,ONGELOOFELIJK.WAT ERG OOK OM ALS FAMILIELID HEM ZO TE MOETEN VINDEN.
JE MOET JE NIET SCHULDIG GAAN VOELEN ,JE KON TOCH OOK NIET IN ZIJN KOPPIE KIJKEN.
JE WEET NIET WAT BIJ HEM DE DRUPPEL WAS,BIJ ONS IN DE WINKEL KWAM VROEGER EEN KNUL DIE NET EEN KINDJE HAD EN HELEMAAL GELUKKIG WAS MET VROUW EN KIND,TOTDAT ZIJ VERTELDE DAT ZE LESBISCH WAS,WEG GING MET HET KIND OM SAMEN TE GAAN WONEN MET HAAR BESTE VRIENDIN.
TWEE DAGEN LATER BELDE HIJ HAAR OP OM TE ZEGGEN DAT HIJ ALLES VOOR HAAR HAD KLAAR GEZET . TOEN ZE AANKWAM TROF ZE HEM NIET AAN,ER STOND NIKS KLAAR,DUS GING ZE ZELF HAAR SPULLEN PAKKEN EN TOEN ZE DE KLERENKAST OPEN DEED HING HIJ DAAR.GRUWELIJK TOCH,ZO'N LEUKE GOZER EN DAN DIT .
WAT EEN TRIESTE VERHALEN OP DE VROEGE MORGEN,MAAR THAT'S LIFE.
PERLE JIJ OOK STERKTE EN DIKKE KNUF


RENATE

 

Hallo,Magteld!

Jammer dat uw kinderen zo reageren.Mischien dat ze ooit zien wat je bedoelingen zijn.Hebben ze reeds kinderen?Soms dat pas dan ze beseffen wat het is om moeder te zijn.Gelukkig ben jij al zo ver dat je het op een manier kunt plaatsen en toch je eigen geluk bepaald!Is erg dat kinderen hun ouders dit aandoen!Dieren kunnen hun liefde schenken en dit is zonder bijbedoelingen en onvoorwaardelijk!Babbette jumpt op als ze je hoort aankomen,Pralientje kijkt dan meest beminnelijkst.Muffin groet je met de meeste likjes en spinnerijen en kronkelt van blijheid!En Gizmo onze mengelmoes brits dat iets van Baziel mee heeft van karakter(onze kerel die op 8 jan overleed)Die is magnifiek in z'n gewone doen,die spint ook enzo maar die heeft soms net dat ietsje dat Baziel ook had en dat brengt die terug bij ons!

Blij dat ziggy ook zo'n lieverd is die er altijd voor je is!Die worden nooit boos,zijn nooit humeurig en zijn altijd tevreden met wat je voor hun doet!

Woonden we allemaal maar wat dichter dan gaf ik voor iedereen samen een tuinfeest!Konden jullie allemaal kwebbelend en kwetterend haken en breien en zorgde ik en mijn 3 dochters voor koffie en gebak!Legden we een zomerse cd op!Zie het al voor me!Laat ons weer eens gewoon denken dat we samen zijn en kwetteren in gedachten!Perlefientje leest met me mee en zegt...dat zou wel tof geweest zijn...moesten ze zo es kunnen komen!hahaha!!!!Ze ziet het ook voor haar!!!!

Dikke knuffel uit het zonnige West-vlaanderen.Groetjes,Perle!

Mijn zoon heeft een zoontje dat in juni 2 wordt. Die heb ik voor het laatst gezien toen hij 6 maanden was, ik zou hem niet herkennen als ik hem voorbij kwam. Ik denk dat de kinderen als ze net zo oud zijn als ik, hun ouders in een ander licht zullen zien, dat is bij mijn man ook gebeurd, en bij mij toen ik een jaar of 40 was. Ik schrijf in ieder geval in het boek "Mam vertel eens", dan kunnen ze mijn mening over de situatie horen. Want over 30 jaar ben ik er misschien niet meer of niet meer aanspreekbaar.
Ik ben eerst heel verdrietig geweest en toen heel boos en nu ben ik nogal onverschillig en zeker nog niet toe aan een nieuwe verzoening, want we hebben er al twee gehad en drie keer schreeuwpartijen voor onze deur, leuk voor de buren.

Huppel, hoe oud is je vriendin haar dochter? Arme meid, maar wel fijn dat ze bij jou haar verhaal kwijt kan. Mannen kunnen soms zo ongevoelig zijn, dacht ie nou echt dat ze zomaar met een vreemde vrouw moederdag gaat vieren?

Hallo Magtelt

Ze is nu 12. Toen haar moeder stierf, was ze 9. Ik heb mijn vriendin begeleid op haar sterfbed en haar kinderen tijdens ook opgevangen. Ze logeerden bij ons. Pas na de dood van mijn vriendin kwam de echtgenoot/vader opduiken en speelde de verdrietige weduwnaar. Gelukkig heb ik nog veel met haar kunnen praten de laatste dagen voor ze stierf en hebben mijn man en ik samen met haar kinderen afscheid van haar kunnen nemen. We zaten allemaal samen bij haar bed en hebben gezongen en gebeden. Het was heel mooi en heel verdrietig. Ze hebben 3 jaar lang hoop gehad, dat hun moeder de ziekte zou overwinnen. Van de vader mogen de kinderen niet meer bij me logeren, dus zie ik ze nog maar weinig, alleen als ik naar Nederland kom. Jammer, maar gelukkig bestaat de chat.

THEA DAAR SLUIT IK MIJ HELEMAAL BIJ AAN.


RENATE