Vreemde oude vrouw,

Er is iets heel raars gebeurd in mijn huis.

Een vreemde oude dame is bij mij ingetrokken.

Ik heb geen idee wie ze is of waar ze vandaan komt, of wie haar heeft binnen gelaten.

Ik heb haar in ieder geval niet uitgenodigd.

Alles wat ik kan zeggen is dat ze er op een dag gewoon was.

Ze is heel slim en het grootste deel van de dag laat ze zich niet zien,

behalve als ik langs een spiegel loop, dan zie ik ineens een glimp van haar.

Ik wil geen kwaad van haar spreken maar ik heb het idee dat ze geld van me steelt.

Ik pin € 100,- en een dag of wat later is mijn portemonnee helemaal leeg!!

Nee, nee, ik weet het zeker, ik geef dat geld niet zo snel uit,

dus de enige conclusie is dat zij het geld uit mijn portemonnee haalt.

En als je nou denkt dat ze dat geld gebruikt om wat anti rimpel crème of zo te kopen,

nou dan heb je het mooi mis.

Geld is trouwens niet het enigste wat ze pikt.

Ze zit met haar vingers ook aan het eten.

Vooral de lekkere dingen zoals ijs, koekjes en snoep verdwijnen als sneeuw voor de zon.

Ze mag trouwens wel uitkijken want ze wordt behoorlijk dik.

Ik denk haast dat ze het in de gaten heeft en daarom met mijn weegschaal heeft zitten knoeien,

want als ik er op ga staan, lijkt het net alsof ik ook aangekomen ben.

Als ik voor de spiegel ga staan om te kijken of ik er presentabel uit zie staat ze ineens voor me en neemt de hele spiegel in beslag.

Ik vind dat niet erg beleefd van haar.

Ik heb geprobeerd om met haar te praten, hielp niet, ze sprak er gewoon doorheen.

Zelfs schreeuwen hielp niet, ze schreeuwde gewoon terug.

Ze zou tenminste aan kunnen bieden om de helft van de huur te betalen, maar niks hoor!

Zo af en toe laat ze een Euro of wat achter in de zak van mijn jas,  

of wat klein geld tussen de kussens van de bank maar dat is dan ook alles.                                                           

Voor een oudere dame kan ze heel kinderachtig doen.

Als ik bijvoorbeeld niet thuis ben gaat ze door mijn kledingkast en veranderd mijn kleren, zodat ik ze mij niet meer passen.

Dan rommelt ze ook nog met mijn papieren en rekeningen zodat ik niks meer terug kan vinden.

En dat vind ik echt heel erg want ik ruim alles zo netjes weg.

Weet je wat ze nog meer uithaalt als ik er niet ben? Ze leest mijn krant, kijkt mijn post na, bladert in mijn tijdschriften en dan verkleint ze stiekem de letters zodat ik ze niet meer kan lezen.

En wat ze met het geluid van de radio, TV en telefoon heeft uitgehaald weet ik niet,maar ik versta het niet meer.

Alles wat ik hoor is gemompel en gefluister.

O, ze spookt  echt van alles uit, ze heeft de trap veranderd zodat hij ineens veel steiler is,

de stofzuiger heeft ze zwaarder gemaakt en alle knoppen van de kranen heeft ze stroef gemaakt, zodat ik ze alleen nog maar met heel veel moeite open kan krijgen.

Ze heeft zelfs de poten van mijn bed hoger gemaakt zodat ik er bijna niet meer in of uit kan komen.

De laatste tijd maakt ze het helemaal bont, voor ik de kans krijg om mijn boodschappen weg te ruimen,

plakt ze de deksels van de groentepotten vast met lijm.

En ik krijg ze dus niet meer los!

Net toen ik dacht dat het niet gekker kon, haalde ze nog één heel gemene stunt uit.

Ik moest nieuwe pasfoto’s laten maken en precies op het moment dat de fotograaf knipte  ging ze voor me staan, zodat haar gezicht op mijn pasfoto kwam.

Ik hoop voor jou maar één ding, dat ze nooit in de gaten krijgt waar jij woont.

Groetjes Mistig

geweldig stukje en heeeeeel herkenbaar.

groeten,

Saskia

heerlijk,de enige oplossing is om toch maar zo snel mogelijk te gaan verhuizen.een andere oplossing zou ik zo een,twee,drie niet weten.ik ga er eens over nadenken!!!!!!!!!!!!!!!!!!

groetjes puck

heel leuk geschreven      en herkenbaar !!!

Halo Mistig

knap geschreven, hier loopt er ook zoeen rond hahahahahaha

groetjes rita

die rimpelcreme heeft ze bij mij nog niet nodig(gelukkig). maar dat geld dat is een en al herkenning.

leuk verhaaltje hoor.

Door heel weinig spiegels op te hangen in ons huis dacht ik deze dame voor te zijn.  Jammer ... het is niet gelukt.  Ik merk ook dat ze bij ons aanwezig is door mijn sleutels van de auto telkens weer te verplaatsen

bij me kan niet komen denk ik he

waarom??? omdat soms waar ben ik soms waar met ons schip.... ik bedoeld  maar... en als zij kan bij ons komen...... dan zeg ik

wat fijn dat anderen ook zo voelen  Ik voel me soms ook zo "bespied" in mijn eigen huis. ja net of er iemand anders...... zou ze ook al in friesland zijn dan?

nee toch???!!! of ..........

martha

Echt een geweldig verhaal, ik denk dat de meeste van ons wel zo af en toe zo'n dame hebben.

Groetjes, Lidia

Mistig, af en toe kom ik haar vriendin tegen in de kledingzaakjes waar ik graag kom. Zie ik allerleukste jurkjes en truitjes, ga ik de paskamer in, heeft zij weer een kleiner maatje in de paskamer gehangen en als er dan eindelijk toch iets past, staat zij weer voor de spiegel in een veel te strak truitje en kan ik mijzelf toch weer niet spiegelen.

Goh, altijd gedacht dat ik de enige was die hier last van had.

LOL Volgens mij is ze bij mij ook langs geweest in mijn kleding kast... volgens mij was de eerste
keer dat ik net 2 maanden kantoor werk deed... echt ze heeft al mijn broeken omgewisseld!!

Manuel heeft zo een tweede baby in huis. Staat mama tegen hem te praten en wat denk je zit er een ander kindje naar hem te lachen in mama's armen. Ze geeft dat andere kindjes lieve zoentjes en strekt gekke gezichten naar hem. Bovendien heeft hij twee papa's. Die ziet hij naast hem en voor hem. Heel bijzonder. Hij snapt er werkelijk niets van.

Enne Syl, die dame van jou komt ook bij mij langs. Het overkomt me gewoon. Heb ik net opgeruimd en is het weer een zooitje. Pak ik net het ene breiwerkje ligt er al een andere op tafel. Ik weet het goed gemaakt. Degene die zooi maakt mag het ook weer opruimen. Maar Ik doe het niet meer.