Even een update van mij, ben een beetje weinig hier op het forum, heb te veel pijn de laatste tijd.

Van de dokter morfine gekregen maar de dosis is te laag dus die is nu verhoogd en vanaf morgen krijg ik een morfinepomp. Ben heel benieuwd hoe dat zal gaan.

Tja en verder gaat het steeds moeilijker worden, steeds meer besef ik hoe ernstig de situatie eigenlijk is. Dat weet je ook wel maar hoe verder de tijd vordert hoe meer ik er over nadenk enzo.

Ik geniet wel zo veel mogelijk van leuke dingen hoor. Dat beslist wel.  

Morgen kom ik wel even vertellen hoe het is gegaan met het pompje ok?

Groetjes en liefs, Meia.

 sterkte

Lieve Meia,    woorden schieten te kort

Meia, veel sterkte en waarschijnlijk voel je je stukken beter als de doseruing van de morfine door het pompje goed geregeld word'.

Ik denk aan je

Ik sluit me helemaal aan bij al die lieve woorden hierboven geschreven,

ik hoop dat je met een morfinepomp minder pijn zal hebben, heel veel sterkte toegewenst hoor, groetjes irene

Lieve Meia,het schijnt goed te werken zo'n pompje.Zeer vervelend dat je zoveel pijn hebt,kan me ook goed voorstellen dat het steeds moeilijker wordt ,vvoor je.

net zoals iedereen,we willen je zo graag helpen,maar helaas,meer dan dit kunnen we niet doen.

heel veel kracht en sterkte.

Lieve meia, even een berichtje van mij om te laten weten dat ik aan je denk.

Woorden schieten hier te kort, en we staan zo machteloos, zou graag wat voor je betekenen maar kan zo weining doen.

lieve groetjes kathy

ik wou dat we allemaal iets van je pijn over konden nemen zodat het voor jou wat dragelijker wordt.

ik hoop dat je goed reageer op de pomp.

lieverd je weet het he, je hebt een plekje in mijn hart, en daar blijf je ook, hoop dat de weg die je gaan moet niet te zwaar wordt, en je nog een beetje van je vakantie kan genieten

heel veeeeeeeel liefs

Hoi Lieve Meia

Pijn is vreselijk en inderdaad zoals esther schrijft, ik wou dat we allemaal iets van je pijn over konden nemen zodat het voor jou wat dragelijker wordt.

We hopen dat het met het pompje wat dragelijker voor je word.

Sterkte en heel veel liefs, Lidia

We hadden je wel al gemist hoor, dus toch fijn om weer een berichtje van jou te lezen.

Helaas met minder goed nieuws.

Ik wens jullie zo goed mogelijke feestdagen toe, met zo min mogelijk pijn. Alles wordt nu natuurlijk wat zwaarder beladen. Hoop dat jullie er iets moois van kunnen maken.

Rosemarie

Wat naar dat je zo een pijn hebt, hopelijk helpt de morfinepomp deze te verlichten.

Alles is al geschreven he? Iedere dag zijn mijn gedachten bij jou, ik  kan je niet loslaten. Ik hoop zo echt, dat het pompje z'n werk doet zodat je fijne kerstdagen zult hebben met je gezin.

 Sterkte, heel veel sterkte!!!!!

Groetjes Catharina

Lieve Meia,

boek wrote: lieverd je weet het he, je hebt een plekje in mijn hart, en daar blijf je ook, hoop dat de weg die je gaan moet niet te zwaar wordt, en je nog een beetje van je vakantie kan genieten heel veeeeeeeel liefs

Meia, ik werd even stil en dacht na wat ik hier neer wou zetten en toen wist ik het en Tineke heeft de woorden er ook al neergezet, kan het dus niet beter doen, een speciaal plekje in ons hart heb je zeker, ik wens je ook heel veel sterkte en hoop zo dat de pijn minder wordt met het pompje zodat je met je familie kunt genieten van de aankomende speciale dagen.

Veel liefs

 Meia, wens je ook veel sterkte, en hopelijk word de pijn wat verzacht met dat pompje.

Heel veel groetjes  Jacqueline

Lieve Meia,

Ik kan eigenlijk niets meer schrijven, alles is al gezegd..........Veel sterkte met het proberen te verdragen van je pijn. Dikke kus!!

Meia,

Ook van mij heel veel sterkte!

Lieve Meia, ook hier ben je nooit uit m'n gedachte. Wens je in ieder geval een pijnloze kerst met je familie.

Nogmaals een dikke knuffel dat is het weinige wat wij kunnen doen. Kaarsje voor jou gaat ook vandaag weer aan,

Joke

Iedereen een hele fijne kerst gewenst van mij  Ben iets te vroeg maar ik ben deze week weg en heb het even heel druk 

Liefs voor allemaal van mij, Meia.

 Een fijne kerst Meia voor jou en je familie

groetjes Jacqueline

Ik wens jou een (pijnvrije) leuke vakantie toe!!

Fijne dagen Meia en heel veel sterkte

Margje

naatje wrote: Jij ook veel liefs en hopelijke een pijnvrije kerst. Geniet lekker met je gezin van deze vakantie.

daarsluit ik mij bij aan Meia

Even een nieuwe update, eerst maar even over de vakantie. Die was erg leuk maar heel vermoeiend. Zou het nooit weer doen, dan zou ik de gezinnen splitsen en zelf 2 weken een huisje nemen. 2 e huisje erbij voor de gezinnen zeg maar.

Maar evengoed  ik had ik het ook niet willen missen. Het was ook weer heel bijzonder. De kleinkinderen waren ook heel erg lief. Het weer zat niet zo mee want door de sneeuw konden we niet doen wat we eigenlijk wel hadden gewild. Nou ja het zij zo.

Wat de rest betreft, dinsdag was ik naar de arts, eerst foto's laten maken van mijn longen, toen het infuus voor mijn botten en daarna naar de arts.

Op de foto's was duidelijk te zien dat de tumoren onder in mijn longen veel groeter waren geworden, de kuur die ik nu had heeft dus helemaal niks gedaan.
Nu willen ze dat ik een zware chemo ga doen maar daar ben ik zelf nog niet over uit.
Eerst de scans maar even afwachten en het gesprek hierover. Dan zien we wel weer verder.
Wel heel moeilijk maar het is niet anders.

Voor mijn bed een elektrisch verstelbare lattenbodem gekocht en meteen een hele goede en dat is echt super. Ik kan nu zonder pijn uit en in bed komen. Heb voor het eerst sinds tijden weer eens een paar uren achter elkaar geslapen.

Mijn infuus dat werkt nu goed, pas nadat mijn dochter en ik hem zelf opnieuw ingesteld hebben. Die thuiszorg, praat me er niet van.
Specialistisch team is het ook nog, nou sorry voor de goeden die het werk doen, ik tref alleen maar klungels.

En als je het boekje even doorleest dan is het niet zo moeilijk. Een kind kan de was doen! Nou ja het werkt nu en daar gaat het om.

Spijtig dat de kuur weinig opgebracht heeft ,maar goed dat je goed slaapt.

Vele mooie wensen voor het nieuwe jaar

lieverd konden we maar wat voor je doen, konden we met zijn allen maar een beetje jouw pijn verlichten, konden we.......

maar helaasdit moet je zelf doen, weet dat ik aan je denk

en je toch een fijn 2010 toe wens, ook al ziet het er voor jouw....

fijn dat de pijn wat lichter is, en neem de juiste beslissingen, en kies het juiste

kwaliteit of kwantiteit, nog wat genieten of ....

o wat is dit moeilijk

Lieve Meia,

inge.v wrote: boek wrote: lieverd konden we maar wat voor je doen, konden we met zijn allen maar een beetje jouw pijn verlichten, konden we....... maar helaasdit moet je zelf doen, weet dat ik aan je denk en je toch een fijn 2010 toe wens, ook al ziet het er voor jouw.... fijn dat de pijn wat lichter is, en neem de juiste beslissingen, en kies het juiste kwaliteit of kwantiteit, nog wat genieten of .... o wat is dit moeilijk Kan dit niet beter onder woorden brengen!

     ik heb er ook geen andere woorden voor       

Lieve Meia,

wat stom dat jouw tumoren gegroeit zijn zeg.. Wanneer krijg je de scans en het gesprek?

Wel goed dat jij nu weer wat beter kan slapen op deze manier, en ook maar goed dat je samen met je dochter nu het infuus goed hebt! jammer dat thuiszorg zo klungelt, maarja, het werkt! helpt het goed?

een hele dikke knuffel van deze kant voor jou! wat ben jij toch dapper.
Heel veeeeeeeeeeeeeel liefs en gelukkig nieuwjaar !

Meia wrote: Even een nieuwe update, eerst maar even over de vakantie. Die was erg leuk maar heel vermoeiend. Zou het nooit weer doen, dan zou ik de gezinnen splitsen en zelf 2 weken een huisje nemen. 2 e huisje erbij voor de gezinnen zeg maar. Maar evengoed  ik had ik het ook niet willen missen. Het was ook weer heel bijzonder. De kleinkinderen waren ook heel erg lief. Het weer zat niet zo mee want door de sneeuw konden we niet doen wat we eigenlijk wel hadden gewild. Nou ja het zij zo. Wat de rest betreft, dinsdag was ik naar de arts, eerst foto's laten maken van mijn longen, toen het infuus voor mijn botten en daarna naar de arts. Op de foto's was duidelijk te zien dat de tumoren onder in mijn longen veel groeter waren geworden, de kuur die ik nu had heeft dus helemaal niks gedaan. Nu willen ze dat ik een zware chemo ga doen maar daar ben ik zelf nog niet over uit. Eerst de scans maar even afwachten en het gesprek hierover. Dan zien we wel weer verder. Wel heel moeilijk maar het is niet anders. Voor mijn bed een elektrisch verstelbare lattenbodem gekocht en meteen een hele goede en dat is echt super. Ik kan nu zonder pijn uit en in bed komen. Heb voor het eerst sinds tijden weer eens een paar uren achter elkaar geslapen. Mijn infuus dat werkt nu goed, pas nadat mijn dochter en ik hem zelf opnieuw ingesteld hebben. Die thuiszorg, praat me er niet van. Specialistisch team is het ook nog, nou sorry voor de goeden die het werk doen, ik tref alleen maar klungels. En als je het boekje even doorleest dan is het niet zo moeilijk. Een kind kan de was doen! Nou ja het werkt nu en daar gaat het om.

Maak er vanavond een hele gezellige en onvergetelijke jaarwisseling van.

Verder voor 2010 een heel goed jaar en ik hoop dat er voor jou en je gezin nog wat wondertjes in het verschiet liggen. In ieder geval heel veel sterkte.

Lieve Meia,

Al ken ik je niet persoonlijk toch raakt jouw verhaal me heel erg!!
Ik hoop dat 2010 voor jou een jaar wordt met een mooi wonder, namelijk een gezond lijf zonder tumoren! We gunnen je het zo!!!

Liefs,
Mineke

Lieve Meia,

Ik kan het niet beter verwoorden dan Tineke, ik sluit me daar helemaal bij aan.

Weet alleen dat er geen dag voorbij gaat of je bent in mijn gedachten.

Veel liefs en een dikke knuf

Alles is al gezegd,ik hoop dat 2010 voor jou toch een klein wondertje heeft,en wens je sterkte bij de gesprekken met de arts.

Probeer te genieten van iedere dag,ik hoop ook dat de pijn nu wat onder controle is.

heel veel sterkte.

Lieve Meia,

Heel heel veel sterkte gewenst, wat ontzettend naar dat je tumoren gegroeid zijn! Ellendige dingen ook, ik mag niet haten, maar die rottige tumoren haat ik! Ik wens je alle goeds voor het komende jaar, dat het maar een wonderlijk jaar mag worden!!

Fijn dat de morfine pomp werkt en je minder pijnt hebt. Heel veel sterkte en goeds het komende jaar voor jou en je familie.

ben blij dat het pompje helpt, en inderdaad, ook bij de thuiszorg zitten mensen die niet altijd weten waar ze mee bezig zijn... Die zal je helaas netmaar hebben, hé...  Maar je bent er zelf gelukkig uit gekomen hoe het beter werkt!

dat schapenvel dat stridje zegt, helpt inderdaad echt, weet ik van een vriendin. Kost wat, maar je hebt er veel aan!

ik wens je een pijnvrij jaar toe, en al gelooft mijn verstand niet in wonderen, mijn hart nog wel...

dine wrote: Meia, - ik wens je het allerbeste - vooral dat de dokters jouw ziekte zo lang mogelijk onder controle kunnen houden - dat je nog veel plezier kan maken met je kinderen en kleinkinderen - dat de pijn zo minimaal mogelijk is zodat je nog optimaal kan genieten van de dingen van elke dag - ......hier typ ik niks, dit is speciaal voor jouw hartewens.....

Mooi verwoording voor mijn wensen voor jou Meia.

Ik had je nog graag een kaartje gestuurd, en ook nog één voor het nieuwe jaar. Evenals Perle, maar om welke reden dan ook: Het is er niet van gekomen.

Maar voor jullie beiden geldt; jullie zitten in mijn hoofd en bij veel dingen denk ik toch even aan jullie.

Meia, je staat alweer voor een moeilijke keuze. Niemand kan je hierbij helpen. Maar jouw keus is altijd de goede.

Heel veel sterkte,

Rosemarie 

lieve meija

alles is al gezegd  denk ik zo,maar ook ik hoop voor jou ook op een wonder in 2010,maar geef de moed niet op geniet van je gezin en familie zoveel je kunt en ik wens je heel veel sterkte!!!

dikke knuffel hesterkg1

Lieve Meia, ook ik wil jou graag het beste van het beste wensen voor 2010.Ik hoop werkelijk dat de pijn nu te houden is en dat je van iedere dag kunt genieten.

Mijn gedachten zijn altijd bij jou!!!

Groetjes Catharina

Lieverds bedankt voor de lieve woorden en alle goed nieuwjaarswensen. Ik ben er blij mee.

Mijn oudjaar leek wel aardig te verlopen, mijn moeder was hier maar ze was wat stilletjes de hele avond. Zat niet veel praat aan haar terwijl ze anders een waterval van woorden is.

Tja, bleek uiteindelijk toen ze wegging ze zei dat ze nog wel eens een gesprekje met me wilde hebben. En toen kwam in de gang het verhaal eruit. Hevige discussie en uiteindelijk ben ik naar binnen gegaan en zij naar huis( klein stukje lopen)Ik was in tranen en snapte er helemaal niks van.

Maar goed, toen ik net weer even zat ging de telefoon. Moeder hevig trillende stem en er was een raam in haar woonkamer ingegooid en het was een ravage in haar woonkamer. Wij er meteen naar toe en de rommel opgeruimt en de politie gebeld en de woningstichting.

Toen we zaten te wachten op de glesman die het raam zou dichtmaken vroeg ik haar waarom ze me nu zo aan het einde van de avond zo toe had gesproken.

En toen kwam het hele verhaal eruit. Het betrof iets van vlak na mijn vaders(of eigenlijkervoor)overlijden. Mijn broers hebben toen mijn man weggestuurd en die ontkennen dat.
Omdat ik in de 2 jaar dat ik nu ziek ben nooit iets van hun ehb gehoord en ook niet van mijn zus had ik besloten na heel veel moeite om ze een brief te schrijven dat ze niet welkom zijn op mijn begrafenis. Niet bij leven naar mij omkijken waarom dan wel bij mijn dood?
Mijn moeder dacht dat het met toen te maken had. Ik zei tegen haar dat het daar helemaal niet mee te maken had maar met de laatst 2 jaar.

Nou het werd een flinke discussie en uiteindelijk ben ik naar huis gegaan. Ik heb haar alleen mar dag gezegd en geen kus meer gegeven.
Ik kon het niet meer opbrengen.

Vandaag trof ik haar bij mijn zoon want zijn jongste dochter werd 5 jaar.
Ze heeft bijna niets tegen me gezegd. Zei sowieso niet veel. Terwijl zij juist anders altijd aan het vertellen is.

Ik ben er helemaal klaar mee. Mijn man wordt al zo lang we getrouwd zijn beschuldigd van leugens, ze verdraaien de boel altijd en hij is dus altijd de zondebok. Ik heb tegen hem gezegd dat ie vanaf nu nooit meer iets, wat dan ook, voor mijn moeder hoeft te doen. Ik doe het ook niet meer. Ze vraagt het maar mooi aan haar andere 3 kinderen.

Wat kunnen mensen je kwetsen. En zij doet dit ook al zo lang bij mij. Steeds weer en steeds denk ik ach ze is mijn moeder. Tja maar mijn moeder heeft gewoon haar levenslessen niet geleerd en dat is jammer.

Ik heb wel tranen in haar ogen gezien maar ik heb haar nog niet zien huilen, dat doet ze niet omdat ik bijvoorbeeld ziek ben. Ze pakte wel mijn hand vast toen ik zei dat de tumoren flink gegroeid waren. Maar wat vraagt ze me als eerste toen ze oudjaaravond bij me in de woonkamer kwam?

Ben je al afgevallen? En dat vraagt ze me steeds, ik klap dan steeds weer dicht. In plaats van dat ik zegm a waarom vraag je me dat?

Maar zij denkt dat kankerpatienten allemaal afvallen als ze zo ziek zijn.
Nou ik kan haar nog zo vaak zeggen dat ik hormoonkuren slik en daarvan groei, dat helpt niet. Maar als ze het me weer eens vraagt dan zal ik toch eens vragen waarom ze dat doet. Of ze me soms niet geloofd dat ik kanker heb?

Ik word er niet goed van. Ben zo blij met jullie hier en alle andere mensen in mijn leven die wel lief voor me zijn. Bedankt allemaal voor de kaarten die ik nog steeds krijg. Sommigen hebben een kerstkaart terug gekregen van mij en sommigen ook niet omdat ik geen adres heb maar ik kan ook niet iedereen een kaart terug sturen. Al zou ik graag willen.

Familie, je kunt ze niet kiezen, en gelukkig je vrienden wel. En mijn vrienden staan huilend aan de telefoon en zeggen dat ze van me houden en me nog niet kwijt willen. Kennelijk is mijn familie dat niet bij machte.

Maar ja, ik ben zo anders dan zij, ik was allang bij hun geweest als zij ziek waren geweest. Ook al hebben we geen contact meer. En dat is beslist niet mijn schuld maar dat is een heel ander verhaal en heeft te maken met het asverstrooien  van mijn lieve vader. Ik lijk gelukkig meer op hem. Hij zit vast op me te wachten.

Ik wilde dit toch graag even met jullie delen.

Dank je Leonie, uiteindelijk ga je wel inzien wie het beste voor je zijn, de rest maar laten voor wie of wat ze zijn!

Maar pijnlijk is het wel, je familie is ten slotte je bloedband. En je kinderen en klein kinderen zijn ook weer je bloedband. Het zou zo mooi kunnen zijn maar helaas.

Daarom is voor mij alleen mijn gezin en mijn vrienden en al mijn forumvrienden nog maar belangrijk.

Ik was nog even online want ik was wat vergeten en dacht laat ik hier maar even kijken. Kennelijk is deze tijd van het jaar toch een tijd waarin we ons hart even luchten en dat is goed!

Maar ja, ik ben zo anders dan zij, ik was allang bij hun geweest als zij ziek waren geweest. Ook al hebben we geen contact meer. En dat is beslist niet mijn schuld maar dat is een heel ander verhaal en heeft te maken met het asverstrooien  van mijn lieve vader. Ik lijk gelukkig meer op hem. Hij zit vast op me te wachten.

Ik wilde dit toch graag even met jullie delen.

[/QUOTE] he lieverd ik weet het wel zeker, en laat je fam maar lekker in hun sop gaar koken, ze hebben je liefde niet verdiend

verdeel de tijd die je nog krijgt onder je geliefden, koester de momenten saampjes

en de rest enkelreis naar de maan

boek wrote:   Maar ja, ik ben zo anders dan zij, ik was allang bij hun geweest als zij ziek waren geweest. Ook al hebben we geen contact meer. En dat is beslist niet mijn schuld maar dat is een heel ander verhaal en heeft te maken met het asverstrooien  van mijn lieve vader. Ik lijk gelukkig meer op hem. Hij zit vast op me te wachten. Ik wilde dit toch graag even met jullie delen.

verdeel de tijd die je nog krijgt onder je geliefden, koester de momenten saampjes

en de rest enkelreis naar de maan

had het niet beter kunnen zeggen

Dag lieve Meia,

Wat goed dat je die brief hebt durven schrijven. Jammer dat het zo loopt, maar zoals blijkt krijgen mensen op het laatst veel durf en moed om hun gevoelens te tonen. Eigenlijk zouden we dit eerder moeten doen, maar dat werkt nu eenmaal niet zo.

Wat ontzettend jammer dat je moeder zich nu van deze kant laat zien. Misschien weet ze zich geen raad met jouw hele situatie en kiest de weg van de minste weerstand. Zoals je zelf aangeeft; blijkbaar weinig levenservaring opgedaan.

Maar dit betekent ook niet openstaan voor mensen die tegenslagen van formaat te verwerken krijgen. Jammer, want eigenlijk kun je niets verkeerd doen door belangstelling te tonen en of te luisteren. Wat dat betreft ben ik zo blij hier geen probleem mee te hebben.

Doe wat je gevoel je ingeeft.

Liefs Rosemarie

Dank jullie, hier heb ik  veel meer aan toch? Aan jullie lieve woorden? Dat doet me zo goed. Het is jammer dat het zo moet gaan maar ik ga er nu geen energie meer in steken.

Die besteed ik wel hier en aan mijn gezin en vrienden.

denk alleen aan de BELANGRIJKE MENSEN in je omgeving.

laat de rest voor wat ze zijn. je kunt ze missen als kiespijn.

Meia,

Heel veel sterkte, dit alles is iets wat je er nu niet bij hoort te hebben. Vrienden heb je zelf uitgezocht (of zij jou) familie krijg je. Maar ja het zijn wel mensen die een groot deel van je leven uitgemaakt hebben. Het is makkelijk om te zeggen om er geen energie in te stoppen, maar ik kan me voorstellen dat het behoorlijk veel impact op je heeft.

Ik denk aan je

Lieve Meia,

Zit hier weer met stomheid geslagen pffffffffff familie, praat me er niet van. Van je familie moet je het hebben toch, nou mooi niet dus en ik geef je helemaal gelijk, jouw gezin is het belangrijkste, je vrienden en forumvrienden, die zijn er tenminste wel. Je energie is ook beter besteed aan mensen die om je geven en dat zijn er zoveel. Ik denk aan je.

Liefs en een dikke knuf