Vroeger was niet zo best!
Geprint van: Forum - Hobbydoos.nl
Category: Diversen
Forum Naam: Koffiecorner
Forum: even bijkletsen
URL: https://forum.hobbydoos.nl/forum_posts.asp?TID=12560
Print Datum: 16 November 2025 om 00:17
Software Version: Web Wiz Forums 12.05 - http://www.webwizforums.com
Onderwerp: Vroeger was niet zo best!
Bericht van: perle
Onderwerp: Vroeger was niet zo best!
Datum bericht: 31 December 2009 om 21:12
|
Wel ik leef blijkbaar ook nog maar hoe? Met een heleboel onverwerkte wroeging om wat vroeger bij ons gebeurde... D'r zal wel ergens iets aanwezig geweest zijn...want paps is een heel depri en wacko jacko zal ik maar zeggen.Van een andere planeet... M'n moeder was en is volgens mij niet zo knap in haar bolleke...Tja dat besef ik al een tijdje... waarom niet?Toverbloemenprinses heeft ook zo haar dingetjes(autisme) en alles ontstaat ook ergens,hé? Mijn ouders waren zonder dat ze het wisten een stelletje uit de duizend...verliefd ja maar ... paps was altijd boven z'n theewater en moeder werkte gewoon alles op de kinderen uit...wie moest ze anders spreken? Ze had niemand en zo groeiden wij op. Ikzelf(de vluchter) ben net als paps heel gevoelig maar ik was kind en kon niet vluchten.Ik moest ondergaan...en het was zwaar. Met als gevolg incontinentie tot huwelijk,na huwelijk ging dit gewoon over. 2 broeken per week,geen verder aandacht en de geur ...ja dat was je straf,dus...zo zul je wel leren opletten. Mijn Oma is thuis gestorven bij ons... Daar ik een goeie matras had werd die naar beneden gehaald en sliep oma erop totdat ze stierf...ik was erbij...Oma stopte plots met ademen,ik was achttien en tegen dan na alles al redelijk verknipt.... Oma ademde daarna weer eventjes en blies zo luidop haar laatste adem uit. Ik was zo bang. Daarna werd die matras doodleuk weer op m'n bed gelegd ondanks m'n zware tegenpruttelen. Ik had het gevoel dat Oma's geest door die matras gegaan was en droomde de engste dromen...nacht na nacht...ik sliep op haar kist en ze greep naar me enzovoorts ik was op van de angst. had moeder nu gewoon die matras op m'n bed gelegd maar neen ze moest dit vermelden en had ze nu wat gewacht...tot ik alles wat verwerkt had... Ik heb een moeilijke traumatische jeugd ervaren.Ik ging uit werken van m'n 17 en gaf iedere cent aan m'n ouders zoals toen tja soms nog normaal was...want er werd voor mij niets gespaard een huwelijksfeest kon niet...een belastingsbrief wel...want zei moeder je bent nu getrouwd...je mag ze zelf betalen...m'n vakantiegeld dat ze per abuis nadien nog ontvangden kreeg ik in schijven van elke maand 125 euro.Wij waren pas getrouwd en moesten maar rondkomen. M'n zus kreeg datzelfde jaar een communiefeest met de hele familie erbij en iedereen stond in het nieuw. behalve ik want ik trouwde immers.Ik kreeg een goedkoop pakje en schoenen en vijfduizend frank om eten en uitzet te kopen want ik had niets...gelukkig had m'n man toch iets om te beginnen.De tante's en familie boos omdat ze niet moesten komen feesten want er was geen feest...geen kerkelijk huwelijk en...je moest altijd zwijgen en verzwijgen. Maar één van de ergste dingen was toch m'n hondje Dixie. Mijn Lord Disiderieus Belaporte mijn Yorkje!!!!Och wat zag ik dat diertje graag. Hij was er altijd voor mij...mijn oudere broer was mondiger ,m'n pa was er nooit en ik moest al m'n moeder's moeilijke momenten ondergaan want ze werkte echt al haar frusteratie's op mij uit. Jouw leven moet nog beginnen en jij hebt hier niets dat van jou is ,jij onozele calle,stomme klinke,lelijke geit...ze zwaaide graag in het rond en eenmaal kon ik mij bukken en...met resultaat dat ze haar vinder brak want ze raakte de muur...zo hard sloeg ze...en ja nadien telkens ze eraan dacht kreeg ik er nog een mep bij. Maar dus mijn hondje die er dus altijd voor me was die toen ik wel of niet huilend maar intens gekweld bij z'n mandje zat en Dixietje m'n verdriet zo goed voelde en echt hielp dragen.Nooit meer kan ik zo'n liefde voor een hondje voelen... Op een avond toen ik 19 jaar was en er Moeder mijn hondje(6j) zo beu was want ja...alles wat erin gaat gaat er aan de andere kant weer uit...maar hij was proper hoor!Hij ging niet durven! Zei ze me doodleuk...morgen ga ik naar de dierenarts en vraag ik om een spuitje! ik wist niet wat ik hoorde...toen ik eindelijk begreep dat ze het meende heb ik gesmeekt en was ik echt...hij was alles wat ik had. Neen hij moet weg! Ik ging werken in ploeg voor hun portemonnee en had de vroege. Moeder was onverbiddelijk. Ik hoopte dat ze morgen anders zou denken... Ik schreef een brief...mama doe alsjeblief Dixietje niet dood!  's morgens zat er niets anders op dan gaan werken en na het werk kwam ik thuis... Dixie's kussentje ging te drogen...Ik schrok vol ongeloof...  Ik kwam in huis en ik zocht overal...  M'n moeder kwam net binnen en zei..jaja hij is weg...je moet niet meer zoeken!  En je moet maar zien dat je begint te bleten voor zo'n onozele hond!Ik heb nooit meer gehuild dan toen...nadien zei ze dat ze spijt gekregen had tijdens die voormiddag en naar de arts gereden was. De vrouw van de dierenarst zei...het hondje huilde zo hard dat toen m'n man toekwam hij het direkt verholpen heeft en voegde eraan toe... Mevrouw ...koop aub nooit meer een hondje!Dat deed ze echter toch...uit schuldgevoel...haar eigen hondje...dat gedrild werd tot en met...met harde hand...net als ik...en toen het diertje een normale dood stierf en moeder ondertussen alleen,zonder man en kinderen overbleef kwam ze doodleuk bij me uithuilen om haar hondje en ik? Ik trooste haar zoals ik altijd onvoorwaardelijk en ondanks alles van haar hield! Nu bij het begin van m'n opname zocht ze een reden van mijn depressie...en ach...ik weet het je bent niet gelukkig in je huwelijk en je kunt scheiden...je bent 40 en eigenlijk is dit nog niet te laat...dacht ze (voor de zoveelste keer) pak te hebben want man uit de weg...komt moeke weer spoken... Tegen m'n dochtertje had ze al geopperd me eerst es een goed pak rammel te geven maar het meisje is huilen weggevlucht en Oma wacht tot kindlief zich onderdanig vertoont.Dit is nu ongv 10-12 weken geleden. Dat ik een zware depressie gehad heb en nog heb is enkel aan haar toe te schrijven...ik heb al depressie's van kindsaf en een groot minderwaardigheidsgevoel door al de minachting,hatelijke blikken en verwijten... En door een bijkomende factor dat ik een huwelijk heb waar bij iedereen (zoals dokter) zegt een hoek af is tja ...ik ga te ver...ik wil iedereen gelukkig maken ...een beetje aangekweekt zeg maar...Ik heb dus Bordeline met iets van autisme en adhd! Maar die Borderline herken ik het best... Dus!!!!! Die Borderline is gekomen door m'n traumatische jeugd!Die echt heel angstig was en doordat misschien al iets aanwezig was. Mijn man had m'n moeder tijdens mijn opname es boos aangesproken.Die uitte dit dan weer door een ach arme ik naar de rest van familie(dus ook m'n lievelingsbroertje) Die heeft me nooit opgebeld of bezocht...toen er eentje jarig was belde hij getrouw op om het kind te feliciteren en vroeg hij naar mij en dat het te ver en te vervelend voor hen uitkwam om es langs te komen.Naar het ziekenhuis. Zuslief( en evenbeeld van moeder) vond het ongehoord dat ik eindelijk al die dingen durfde te zeggen want...we waren ingeprent...je moet maar zien dat je dit nooit aan iemand verteld! Maar zuslief kwam 10 jaar later ter wereld als huilbaby en heeft ditzelf nooit meegemaakt...ook zij was veel mondiger...want toen moeder zei...waar is je loon zei ze doodleuk...heb jij kinderen gebaard om te profiteren misschien? In het ziekenhuis moest ik mijn stamboom maken . Een moeilijke klus want de familie is zoooooooooooo groot!!! Welke tante is nu de oudste en hoe noemt die achterneef enzo? op een bende van meer dan 100 personen heb ik nooit niemand gezien. Taboe en moeders rol als slachtoffer speelden hierin een grote rol. Mijn moeder bleef wekelijks me es bezoeken...wat voorzichtig...wat afwachtend. Ik probeerde vooruit te komen,voor man en kinderen. Want elk weekend ik thuiskwam keken ze me vragend aan van...zal ze nu beter zijn?En zag ik de droefheid in hun ogen toen ik moest toegeven aan de zetel met een dekentje. toen ik wist dat ik de laatste vrijdag definitief naar huis ging zei m'n moeder...ach dat is goed zo...dan kunnen we eindelijk es praten over wat je allemaal gezegd had...dat broer en zus boos waren enzo had ze eerder geuit. dus...d'r stond me wat te wachten! M'n psyholoog en dokter vielen beiden bijna van hun stoel! Toen ik dit zei... M'n dokter zei dat dit nu wel heel ongelooflijk was...toen ik er een beetje bovenop kwam stond ze meteen klaar om weeral al haar frustratie's op me uit te spuwen! Ik ben nu een 4-5 weken thuis En heb met niemand meer contact.Ik wil ze niet meer zien,moeder probeert,sms,mailtje,sms maar ze kan nooit lijden zoals ik reeds m'n hele leven lijd!Als ik haar zie denk ik aan al die nare dingen,als ze iets laat weten klinkt het verwijtend of arme ik maar... Ik moet nu proberen een leven te bouwen op een fundering zonder steun... ik weet het ik heb mijn man en kinderen,dokter zegt enkel die zijn van belang. Mijn borderline zegt me soms nog...vlucht...het kan gemakkelijker! Ze redden zich wel.  Ik
weet het ...het klinkt grof of raar over maar soms gewoon...(zolang het
raar voelt is het goed voor mij althans...heb ik voeling...)maar soms
...het is borderline Ik doe m'n best.. Nu zal ik verder met m'n gezin er een leuke avond van proberen te maken...maar jullie weten nu mijn verhaal... Het is niet best maar het is zo... en elke dag is een nieuwe dag... Dat zeg ik elke avond als ik Muffin een verontwaardigde Ragdoll in z'n mandje leg.Och Muffin...morgen is weer een nieuwe dag voor je lieve lieve jongen...hij lijkt wel Dixie maar veel koeler en ongeintresseerder (gewoon een hauteine poes waardig)je zou er hem voor bewonderen!ik knuffel hem wat en moet hem dan neerleggen of ik sta daar anders vast rechtop te slapen van de slaappillen die ik dagelijks Moet nemen,bij m'n pillen voor angst en antidepressieva's. Zeg ik dit nu tegen hem of tegen mezelf? Het klinkt hoopvol. Perle!x ------------- 
|
Antwoorden:
Bericht van: Magtelt
Datum bericht: 31 December 2009 om 21:27
|
Wat een vreselijk verhaal. Het is vast het beste als je geen contact meer met je moeder hebt. Ik heb uit de bibliotheek eens een boek geleend Loeders van moeders, daar stonden ook zulke verhalen in. Niet elke moeder heeft het beste voor met haar kinderen, sommige reageren zich af op hun kinderen of profiteren van ze en gebruiken ze als slaafjes.
Je kunt ze niet wegpoetsen uit je leven, maar je kunt wel zorgen dat ze je niet meer kunnen kwetsen. En je hebt geen enkele verplichting aan iemand die je zo heeft mishandeld, ook niet als het slecht met ze zou gaan. Het zal moeilijk zijn om zonder fundering verder te gaan, maar door een rotte fundering zak je heen. En wij zijn er in ieder geval voor je. ------------- Aan de hand die rozen schenkt blijft altijd hangen wat rozengeur. |
Bericht van: Corry R
Datum bericht: 31 December 2009 om 21:58
|
Perle,ik zit even boven met een huilend kleinkind,beneden visite. Wat een verhaal,ik weet wat je voelt,heb zelf hele slechte jeugd gehad,en daar later problemen mee gehad.Maar je komt er vast,je moet dit alles verwerken en verder met je gezin. Zoals Magtelt zegt,een rotte fundering zak je door heen,nu ben je heel erg alleen,hebt alleen je gezin.Probeer daar wat steun te krijgen,en natuurlijk zijn wij ervoor je.Praten,praten,en huilen,zoveel mogelijk hulp van de artsen,en straks stapje voor stapje de goede kant uit. meer woorden heb ik even niet,ik leef met je mee. Heel veel sterkte. ------------- https://www.hobbydoos.nl/boeken/'>Handwerkboek |
Bericht van: geesje
Datum bericht: 31 December 2009 om 22:07
|
wat een verhaal, je familie kies je niet, die heb je ........ MAAR JE VRIENDEN KIES JE ZELF. en ECHTE VRIENDEN KIEZEN JOU en dat zijn er meer dan je denkt...... ik heb veel boeken gelezen over MOEDERS, zoals jij beschrijft ik kan het niet begrijpen maar het gebeurt Perle ik kan je alleen maar heel veel STERKTE wensen
------------- groetjes geesje |
Bericht van: tootjeko
Datum bericht: 31 December 2009 om 22:11
|
Perle, heb je verhaal met tranen in mijn ogen zitten lezen. Het is bijna niet te bevatten dat 1 iemand zoveel te verstouwen krijgt in haar leven. Maar vecht je er boven op voor jezelf en je gezin, zij zijn je toekomst. Je moeder is je tranen en je verdriet niet waard, snap niet dat zo'n mens zich moeder durft te noemen. Lieve Perle, ik hoop dat 2010 je geluk mag brengen! ------------- Groetjes Tootje [IMG]http://i3.photobucket.com/albums/y58/tootjeko/Amigurumi/P28-03-09_1055-1.jpg"> |
Bericht van: klamadi
Datum bericht: 31 December 2009 om 23:42
|
ik heb het even vlug gelezen heel erg morgen lees ik het in alle rust ------------- groetjes KLAZIEN |
Bericht van: boek
Datum bericht: 01 Januari 2010 om 02:21
|
kijk naar de zon hoe die jouw warmt voel de regen die jouw tranen meeneemt probeer weer te leven, kijk naar je kinderen, en lach en probeer weer te leven ------------- <a rel=nofollow href="http://www.funpagina.eu">  </a>
|
Bericht van: creaans
Datum bericht: 01 Januari 2010 om 15:37
|
OH Perle, wat een verhaal, maar ik hoop dat het je opgelucht heeft, het ons te vertellen!
En hoop dat je er toch boven uit kan komen. veel sterkte en praat hier maar van je af. groeten Creaans |
Bericht van: odette
Datum bericht: 01 Januari 2010 om 16:08
|
Goh ik ben er stil van, weet niet goed wat te schrijven. Ik hoop dat 2010 jou en je gezin veel geluk en rust zal brengen. ------------- odette 
|
Bericht van: breinaald
Datum bericht: 01 Januari 2010 om 16:29
|
heb er gewoon geen woorden voor
hoop dat je er een beetje mee om kunt gaan en wens je het allerbeste toe in 2010 -------------  quality=
|
Bericht van: esthertje
Datum bericht: 01 Januari 2010 om 16:35
|
pfff, perle, ik ben er helemaal stil van. wat een verhaal zeg, wat heb jij allemaal moeten doorstaan in je jeugd. en het voornaamste "kind zijn"was jou niet gegunt. ik hoop dan ook voor jou en je gezin dat je in 2010 steeds meer dingen kunt loslaten en zo de traumatische jeugd achter je kunt laten en verder kunt met jezelf en je gezin. laat je niet nog eens door je moeder (hoe moeilijk het ook is want het blijft je moeder) ondersneeuwen. jij bent belangrijk ------------- 
|
Bericht van: Tul!p
Datum bericht: 01 Januari 2010 om 17:13
|
Wat een verhaal lieve Perle. Vecht voor jezelf en je gezin en ik wens jou het allebeste toe in 2010. ------------- GROETJES 
|
Bericht van: chrisje
Datum bericht: 01 Januari 2010 om 17:33
|
wat een verhaal... ben er stil van, sommige dingen wist ik al maar zijn hard om te lezen, laat staan om mee te maken... Dat je hier niet onbeschadigd uit kunt komen, is duidelijk... Alleen iemand zonder gevoel zou dat kunnen, hé... Ik wens je voor dit jaar zoveel moois, met mensen die je ZELF kiest! |
Bericht van: Maanhaasje
Datum bericht: 01 Januari 2010 om 18:15
|
Lieve Perle,
Ik herken veel dingen in jouw verhaal en er bestaan geen woorden om je wonden uit je verleden beter te maken, of zachter, ze zullen er altijd zijn, maar op den duur zullen ze steeds makkelijker te dragen zijn. Je hebt een goede keus gemaakt voor je zelf te kiezen, ook al doet het misschien pijn. Leef je eigen leven mooie vrouw, begin met je leven, neem het zelf in handen, en zorg dat je gelukkig wordt! Liefs en hele dikke knuffel Thessa ------------- )0( She changes everything she touches,everything she touches changes )0( *http://lunamoonhare.blogspot.com* |
Bericht van: hesterkerstgek1
Datum bericht: 01 Januari 2010 om 18:18
|
HALLO PERLE, IK BEN STIL VAN JE VERHAAL,EN SLUIT ME BIJ ALLE VORIGE DAMES AAN MET HUN BERICHTJES, IK WENS JE ZO VEEL GOEDS EN STERKTE IN 2010 GENIET VAN JE GEZIN EN LEEF VAN DAG TOT DAG!!! DIKKE KNUFFELS VAN HESTERKG1 |
Bericht van: Dikky
Datum bericht: 01 Januari 2010 om 21:00
|
Lieve Perle, Ik word helemaal stil hier van je lange verhaal. Bah wat vervelend en naar allemaal. Ik snap dat je je verschrikkelijk alleen voelt, maar je bent het niet hoor. Mail en praat gerust, we zijn er voor je. Ik mag hopen dat 2010 je in ieder geval een hele goede nieuwe start zal geven en dat het geluk weldra weer op je pad komt. Je hebt het verdiend. ------------- Groetjes, Dorine |
Bericht van: Mo47
Datum bericht: 01 Januari 2010 om 21:07
| Perle, wat een verhaal zeg, wat jij allemaal meegemaakt hebt! Ik weet even niet goed wat ik moet zeggen,maar wil je heel veel sterkte wensen en ontzettend veel goeds,gezondheid en geluk in 2010! |
Bericht van: TLooman
Datum bericht: 01 Januari 2010 om 21:35
|
lieve Perle wat een verdrietige jeugd heb jij gehad wat een verschrikkelijk verhaal praat maar veel tegen ons als dat jou helpt ik wens jullie een gezond en gelukkig 2010 en heel veel sterkte ------------- groetjes Thea |
Bericht van: stridje
Datum bericht: 01 Januari 2010 om 21:51
|
lieve perle,alles wat je mee gemaakt hebt moet slijten ,het zal met vallen en opstaan zijn,maar weet er komt een dag dat je echt voor je zelf kiest,want je hebt geen keus. je bent een mens dat nog zoveel te geven heeft.maar kijk uit dat je dit alleen doet als je er achter staat. je zult je hele leven moeten blijven vechten om je zelf in balans te houden,maar het is het waard.jij bent het waard.als je dit regelmatig tegen jezelf zegt,dan zal je zien dat het helpt,of je neemt een ander woord,ik ben wie ik ben,of bv lief zijn voor je zelf. ik zal je wat toe sturen misschien heb je er wat aan,ik heb ooit een curcus gedaan van maja jeffkins,ze heeft geloof ik ook een site.het is zo,n lief mens,zei heeft me enorm geholpen,kan nog heel veel zeggen maar dan wordt het zo lang.ik zou zeggen kijk er eens naar,ik heb de laatste curcus van haar gedaan en heet praktische psychologie voor vrouwen,je kan ook alleen voor jezelf een afspraak maken. ik zelf had hier meer aan daar ik een doener ben,ik vond het op het laatst wel welletjes om tegen een muur te praten en geen oplossingen te krijgen. alles krijgt tegenwoordig een naam,en woord je in hokjes gestopt. ik weet zeker dat jij sterker bent.groetjes stridje geloof niet alles wat ze zeggen,kijk eerst er eens goed naar.we zijn te goed van vertrouwen en daar wordt misbruik van gemaakt.dat komt omdat je moeder heel dominant was en heb je geleerd ja nee en amen,omdat dit veiliger voor je was,en je dacht als ik lief ben of doe wat ze zegt vindt ze me vast lief,je hunkerde naar dat ze je echt zag.weet je dat er heel veel dochters zijn met dit probleem,je gaat hoe langer hoe meer geven maar je doet het toch nooit goed in hun ogen,want wat doe je dan,vragen ze. ze worden nog moeilijker als je gaat tegen sputteren ,maar eigenlijk moet je nu volhouden anders verval je en hebt ze je. eens zei een maatschappelijk werker,je kunt kiezen of je blijft een wees,of je neemt de conseqeunties,of je verandert zullen zei ook veranderen,want dan zien ze dat ze geen grip meer op je hebben.vaak heb je een groot schuld gevoel en heb je het gevoel dat jij wel een goed leven hebt en zei niet.als je goed kijkt komt haar gedrag uit frustratie,zei zal op haar beurt weer heel veel mee gemaakt hebben. zorg ervoor dat deze cirkel niet rond blijft gaan,probeer het te doorbreken.het kost echt heel veel tijd,maar ga je eigen weg alleen jij dan pas kan je voor anderen zorgen,het klinkt in onze ogen egoistische daar we er altijd voor anderen zijn geweest.maar het lucht zo op er valt een last van je af. toch weer een heel verhaal |
Bericht van: Prideke
Datum bericht: 01 Januari 2010 om 22:14
Ik kan me alleen aansluiten bij de anderen, wat een verhaal en wat een intens verdriet. Ik wens je hele veel kracht en liefde toe. Dat je je eigen keuzes kan blijven volgen en 100% hiervoor kan gaan. Simone------------- http://enoos-creation.blogspot.nl/" rel="nofollow - http://enoos-creation.blogspot.nl/ 
|
Bericht van: Antonia
Datum bericht: 01 Januari 2010 om 23:19
|
Lieve Perle, geloof in jezelf en vecht voor het geluk van jouw gezin. En probeer het verleden achter je te laten. Praat het gerust van je af hier bij ons, het zal je helpen om jezelf te vinden.
------------- TONY |
Bericht van: Josl
Datum bericht: 02 Januari 2010 om 10:46
|
Lieve Perle, ook van mij een extra dikke knuffel en weet dat ik heel erg met je meeleef. Groetjes, Joke ------------- Frutseltante, alles wat ik met mijn handen kan maken probeer ik graag uit.<a rel=nofollow href="http://imageshack.us">[IMG]http://img293.imageshack.us/img293/3491/nwscan73jo1.jpg"></a> Jong he? |
Bericht van: Roos39
Datum bericht: 02 Januari 2010 om 11:12
|
Lieve Perle, Ik heb het verhaal zojuist gelezen en ben het nog aan het "verwerken". Ik sluit me bij alle vorige hobbydoosjes aan maar wil er nog een groot compliment aan toe voegen. Wat heb jij een grote stap gemaakt om dit op te schrijven en te delen!!!! Ik denk dat het goed is om de feiten eens op een rij te zetten. Het is geen mooi verhaal, maar het wordt niet erger of mooier voorgesteld dan het is. Ik hoop dat het je lukt je te blijven loshouden van je verleden en te gaan voor je eigen gezin. Heel veel doorzettingsvermogen gewenst;
|
Bericht van: vcable
Datum bericht: 02 Januari 2010 om 12:51
|
Ik heb je eve een pm berichtje gestuurd dit in verband met mn eigen verleden. ------------- Groetjes Kim |
Bericht van: sassa
Datum bericht: 02 Januari 2010 om 13:05
|
Wil je enkel een dikke knuffel geven, want woorden schieten me te kort, heel veel sterkte nog ------------- <a rel=nofollow href="http://imageshack.us">  </a> groetjes sandra
|
Bericht van: inge.v
Datum bericht: 02 Januari 2010 om 13:55
|
Vind geen woorden. Daarom
Onthou 1 ding: JE BENT EEN PRACHTVROUW!!!!!!!!!!!!! ------------- 
|
Bericht van: perle
Datum bericht: 02 Januari 2010 om 14:15
|
Dank jullie allemaal voor jullie lieve reactie's Het spijt me dat ik dit gepost heb op nieuwjaarsavond want ik denk dat sommigen onder jullie die avond zo'n onleuk iets best konden missen. Ik weet niet hoe het komt dat ik dit net toen postte,ik had dit beter wat voordien geschreven of wat later ...na de dagen. Maar ja...het kwam er plots uit...m'n emmertje liep plots over van woorden...er waren zoveel nare dingen...ik kan er een boek over schrijven... Terwijl ik de laatste tijd niet echt veel reageer... Ik brei veel en probeer me zo wat blijer te voelen door de dank van blije mensen als er iets af is.M'n dochtertjes en man, de 2 meisjes die bij me op kamer lagen die allebei het breivirus geerfd hebben en hun kleintjes. Ik lees af en toe maar weet soms echt niets te zeggen...ik ben wat verstomd terwijl ik vroeger een echte kwebbel was.  Dank jullie om er te zijn.Perle. -------------
|
Bericht van: pralientje
Datum bericht: 02 Januari 2010 om 15:01
|
Lieve Perle Je mag niets opkroppen alles van je afschrijven dat helpt enorm hierbij geef ik dit kaartje voor jou
------------- https://www.hobbydoos.nl/patroon/'>Gratis Patronen |
Bericht van: Leonie_y
Datum bericht: 02 Januari 2010 om 18:27
|
Lieve Perle. Wat een verhaal. Ik ben er helemaal stil van. Ik sluit met bij het compliment van Rosemarie aan. Wat sterk om je verhaal van je af te schrijven. Ik wil je heel veel sterkte toewensen en ik weet dat opkroppen heel verkeerd is. Het gaat je toch in de weg zitten en dat is helemaal niet goed voor je. Voel je vooral niet schuldig dat je dit op Nieuwjaarsdag hebt geschreven. Dan komen zulke dingen juist allemaal naar boven en kun je het er maar beter uitgooien. Wij luisteren wel en we leven allemaal met je mee. Heel veel sterkte en kracht. Geniet van je meiden en je breien en laat gerust de boel maar eens de boel. Leonie ------------- Denk niet aan wat je niet meer kunt maar aan wat nog wel mogelijk is het glas is altijd halfvol |
Bericht van: Corry R
Datum bericht: 02 Januari 2010 om 18:38
|
perle,misschien helpt het om alles op te schrijven. En het maakt niet uit,dat je het op die avond schreef,jij had de behoefte om het op dat moment te doen,en dan is het goed. Ik vind het heel dapper van je! Als het wat beter gaat met je,komt je babbeltje vanzelf wel weer terug,wel fijn dat je toch wat afleiding hebt met het breien. Een heel gezond 2010,ik hoop dat je met kleine stapjes weer vooruit gaat. ------------- https://www.hobbydoos.nl/boeken/'>Handwerkboek |
Bericht van: Magtelt
Datum bericht: 02 Januari 2010 om 19:24
|
Kijk nu eens wat een waardevolle vrouw je bent, je bent opgenomen en je inspireert twee andere vrouwen om creatief te worden. Middenin een ellendige tijd voor jou. Ik ben benieuwd wat jij allemaal voor elkaar krijgt, als je het geluk vindt. Minstens een breiend westelijk halfrond. ------------- Aan de hand die rozen schenkt blijft altijd hangen wat rozengeur. |
Bericht van: Meia
Datum bericht: 02 Januari 2010 om 22:04
|
Lieve Perle, geschokt heb ik je hele verhaal gelezen, wat heb jij een zwaar leven achter de rug. Het zal nog een hele poos duren voordat je echt alleen voor jezelf en je gezint zult kunnen leven maar je probeert het al en met de hulp die je krijgt gaat het je vast en zeker lukken. Bedenk dat het verleden is geweest, het bestaat niet meer. Het nu is dit moment en dat is als je het gelezen hebt ook al het verleden. Morgen is altijd nieuw. Zorg goed voor jezelf, dat is het eerste wat belangrijk is. Houd van je zelf omdat jij een goed mens bent en een lieve vrouw en een lieve moeder. Als je van jezelf kunt houden kun je de wereld aan. Vrienden kun je zelf uitzoeken en ze komen wel op je pad. Heel veel sterkte met deze zware strijd. Ik bid voor je dat jij dit gaat winnen. Dat God je zal steunen hierin. Lieve schat, heel veel liefs van mij! ------------- All you need is love. 
|
Bericht van: TLooman
Datum bericht: 03 Januari 2010 om 16:32
 lieve Perle ik ben niet zo goed in het opschrijven van woorden ------------- groetjes Thea |
Bericht van: ab63
Datum bericht: 03 Januari 2010 om 20:57
|
Lieve Perle, wat een verhaal. ik moest even slikken toen ik dit las, maar ook waren veel dingen voor mij herkenbaar (mijn jeugd) Het is goed dat je probeert afstand te nemen van je familie en de steun krijgt van je man en je dochters. Je bent op de goede weg. Probeer het vol te houden en er een goed 2010 van te maken. Ik weet dat het moeilijk zal zijn, maar bedenk, als je steun nodig hebt of gewoon even wat kwijt wil, wij op het forum zijn er voor je. ------------- GROETJES ANGELA |
Bericht van: chrisje
Datum bericht: 04 Januari 2010 om 12:20
Perle, nog even over het advies van Meia: ik vind dat een zeer goed idee om je nummer te veranderen! (maar het nieuwe wel even doorgeven, hé!  )
|
Bericht van: Magtelt
Datum bericht: 04 Januari 2010 om 15:51
|
Een nummermelder helpt ook al, tenzij ze allemaal een geheim nummer hebben. ------------- Aan de hand die rozen schenkt blijft altijd hangen wat rozengeur. |