Ik moet even klagen hoor. Word hier helemaal gek!!

Voor ongeveer 2 maanden nu zitten wij in de bouwvakkers-herrie en ongemakken, als je niet oplet gaat je thee/koffie uit wandelen. Zit me dus helemaal tot hier (wijst boven hoofd). Terwijl ze nog zo'n maand te gaan hebben.  Elke ochtend is het om 7 uur raak, beginnen die jongens weer en ze gaan nu past om 6 uur weg ipv 4 uur omdat ze achter op lopen.

Dat het niet fijn is kunnen jullie je vast wel indenken.

Bovendien zijn mijn chronische ontstekingen weer aan het buurten, lekker hoor zo'n pijnlijke schouder aan je haakarm (ben lichtelijk lichamelijk gehandicapt, door een erfelijk syndroom dat die rot ontstekingen dus veroorzaakt). Hoe dan ook zal mijn uil vandaag afkomen. Geen bouwvakker of ontsteking die mij tegenhoud! (Pijn is fijn.. pijn is fijn, *pijnstiller*).

Hoi Yvonne,als ze maar niet te veel troep achterlaten,dan kan je met die schouder ook nog alles opruimen.

Die uil komt vast wel klaar,laat je hem dan zien.

Schouders.armen en pijn weet ik ook alles van, maar het handwerken helpt wel je gedachten te verzetten en dat scheelt vast weer een pijnstiller!!

Sterkte en groetjes Corry

Dat is zeker zo breioma. ;0)

Nou t is niet bij ons in huis, dus dat scheelt wel. Even verderop de straat, moeten ze zonodig iets slopen en daarna er een nieuwbouwproject bouwen. *zucht waar gaat het dorpse heen*.

De uil is af hoor dames (en heren)! Zie maar in de 'mijn creaties'.

Hoi Yvonne,

Misschien is het een idee ze een aantal keren per dag een pot kofie te brengen (voor hun broodnodige pauze en jouw broodnodige rust).

Groetjes, Carla

Van Bouwvakkerproblemen kan ik mee praten.  Hier op straat zijn ze al 2 maanden aan het werk. Sleufje graven - electriciteitskabelsleggen - sleufje dicht. Even later sleufje graven - waterleidingen aanpassen - sleufje dicht; evenlater hele straat open - riolerensbuizen leggen.  Omdat ik in een dood lopende straat woon moeten we s'morgens om 7 uur de auto twee straten verder plaatsen anders kunnen we de straat niet in of uit. Als het regent zakken we tot onze knieën in de modder en nu met droog weer waait het stof je overal om de oren.  Gelukkig ben ik geen poetsfriek kan best een dagje de stof zien liggen (frummel liever) anders werd ik gek hier.  Maar ja nog een beetje doorbijten want er zal wel een einde aan komen maar tot dan

En tegen de pijn las toch maar af en toe een pauze in

Lang leve de pijnstillers!!!!!!!!!!!!!!!!

Waar waren we zonder?????Kwam er geen knutelswerkje meer uit mijn handen.

En Yvonne heb je geen oordoppen????Of oordopjes,waar muziek uit komt?

Ik wens je wel sterkte hoor,het is echt vervelend veel lawaai om je toe.Ik kan er volstrekt niet tegen.Word al gek als de t.v te hard staat.

Groetjes Catharina

miep wrote: Misschien is het een idee ze een aantal keren per dag een pot kofie te brengen (voor hun broodnodige pauze en jouw broodnodige rust).

Zou ik ook wel doen maar er staat een groot hek omheen en niemand mag er in arme bouwvakkers, mogen niet eens praten met de lieve meisjes van de buurt.

Ach ja, radio een stukje harder.... (heb wel oordopjes maar dat vind mijn moeder zo ongezellig en dan gaat ze weer zeuren en dan krijgen we weer ruzie, en daar heb ik geen trek in).

Nou,misschien wel.Ik zit er ook in en ben alleen maar een lopend zwembad.Waar ik blij om ben.

Mijn moeder heeft er heel veel last van gehad,en (sorrie) Yvonne ik kan je wel zeggen dat het niet altijd mee valt en een beetje begrip dan wel op z'n plaats is.Wil je niet bemoederen,maar misschien dat je er ook anders tegenaan gaat kijken.Denk maar aan erge kriebels als je menstrueert,als alles je irriteert.Zo kan het ook zijn met je moeder. ????????????

Groetjes Catharina

Lieve lieve Yvonne.

Waar ben je nu???? Je moet niet wegblijven hoor!!!!! Ik heb er niets verkeerd mee bedoelt. Ga me nu helemaal schuldig voelen,terwijl het mijn bedoeling was om je te helpen.

Laat je gauw weer wat van je horen??????????

Groetjes Catharina