beetje verloren
Geprint van: Forum - Hobbydoos.nl
Category: Diversen
Forum Naam: Koffiecorner
Forum: even bijkletsen
URL: https://forum.hobbydoos.nl/forum_posts.asp?TID=16675
Print Datum: 18 November 2025 om 19:40 Software Version: Web Wiz Forums 12.05 - http://www.webwizforums.com
Onderwerp: beetje verloren
Bericht van: sassa
Onderwerp: beetje verloren
Datum bericht: 27 Augustus 2010 om 16:24
|
Zoals de meeste wel weten is mijn kleine meid op kamp, zij beleeft de tijd van haar leven zo te horen, maar ik loop er een beetje verloren bij. Ons meidje is altijd aan het zingen, kwebbelen of muziek maken dus is het hier thuis nu wel erg stilletjes, ok, zoon is er ook nog maar dat is een stilleke hoor, heb net samen met hem cookies gebakken voor enige afleiding, want broer mist zijn zus ook. We tellen af naar zondag en kijken uit naar een volgend sms-je of belletje van zus. Moest dit effe kwijt, het is natuurlijk niet iets onoverkomelijk maar toch.....
------------- <a rel=nofollow href="http://imageshack.us"> </a> groetjes sandra
|
Antwoorden:
Bericht van: pralientje
Datum bericht: 27 Augustus 2010 om 16:51
Ik ken dat gevoel ,maar dat betert wel de jongste heeft weer op kamp geweest en laat niets van zich horen .En de dochter wzs naar Cuba geweest maar heeft alle dagen gebeld
------------- https://www.hobbydoos.nl/patroon/'>Gratis Patronen
|
Bericht van: Corry R
Datum bericht: 27 Augustus 2010 om 17:34
|
herkenbaar hoor,ik heb dat zelfs nog als ze op vakantie zijn.
Ik zie ze niet iedere dag,spreek ze ook niet iedere dag,maar als ze twee weken weg zijn,heb ik een raar gevoel.Terwijl ze dan toch regelmatig bellen.
en ze zijn toch al echt jaaaaren de deur uit.
Ik denk dat meer moeders daar last van hebben.
------------- https://www.hobbydoos.nl/boeken/'>Handwerkboek
|
Bericht van: chrisje
Datum bericht: 27 Augustus 2010 om 17:58
herkenbaar! ik bedenk dan op voorhand allemaal wat ik met die zee van vrije tijd ga doen, maar daar komt niks van in huis!
|
Bericht van: creatiefe ideen
Datum bericht: 27 Augustus 2010 om 18:32
voor mijn ook herkenbaar hoor voor mijn is niet vreemd dat kan ik het zelfde zeggen over mijn dochter het komt wel goed,zij komt weer terug naar thuis en zal weer gezellig worden
|
Bericht van: Leonie_y
Datum bericht: 27 Augustus 2010 om 20:13
Zeker herkenbaar. Mijn dochter woont nú nog thuis, maar zal in de loop van dit jaar (verwacht ik) het huis uit gaan. Niet dat zij zo druk is, maar ze brengt toch een hoop gezelligheid mee. Mijn zoon is al op kamers, dus dan wordt het hier ook stil. Of om de woorden van de engelse lerares van mijn zoon te gebruiken: dan ben je dus nog maar met zijn tweetjes.... Pff... dan moet je gaan práten!!!!!!!!!!!! Gaat in mijn geval nog een probleem worden; mijn man is niet zo'n prater
------------- Denk niet aan wat je niet meer kunt maar aan wat nog wel mogelijk is
het glas is altijd halfvol
|
Bericht van: creaans
Datum bericht: 27 Augustus 2010 om 22:51
|
Heel herkenbaar, maar stukje bij beetje leer je er aan wennnen!
|
Bericht van: tikoes
Datum bericht: 28 Augustus 2010 om 09:53
OOk ik herken het gevoel. Naarmate ze ouder worden gaat het weggaan een gewoonte worden en dan groei je meer naar je "eigen ruimte" toe. Zorg dragen wordt minder etc...............maar tot die tijd is het ook heerlijk om te voelen hoeveel je van je kinderen houdt.
Nog 1 nachtje slapen
|
Bericht van: rittepetit
Datum bericht: 28 Augustus 2010 om 10:05
|
inderdaad Sandra, nog 1 nachtje slapen, even doorbijten
put kracht uit het feit dat ze zicht goed amuseert
|
Bericht van: Antonia
Datum bericht: 28 Augustus 2010 om 10:10
Geloof me meisjes ...... dit gaat NOOIT over .
------------- TONY
|
Bericht van: Josl
Datum bericht: 28 Augustus 2010 om 11:20
|
Antonia wrote:
Geloof me meisjes ...... dit gaat NOOIT over . |
Dit klopt helemaal: het lege nest syndroom bestaat echt!!
Groetjes, Joke
------------- Frutseltante, alles wat ik met mijn handen kan maken probeer ik graag uit.<a rel=nofollow href="http://imageshack.us">[IMG]http://img293.imageshack.us/img293/3491/nwscan73jo1.jpg"></a> Jong he?
|
Bericht van: tikoes
Datum bericht: 28 Augustus 2010 om 13:17
Lieve meisjes................bij mij is het toch echt over in die zin dat ik in mijn uppie mijn draai gevonden heb............ook zonder.
Mijn kinderen zijn 30, 28 en 26, hebben hun leven los van mij en samen (dat is de slagroom op het toetje). Ze hebben hun eigen levensverantwoordelijkheid, mijn zorg is verandert in geestelijk steunen, zonodig fysiek, elkaar delen in de zin van hoe we zijn geworden en willen zijn, hindernissen uitspreken en als volwassen mensen delen etc.
Ik denk dat ieder het op haar manier ervaart met en zonder kinderen. we zijn tenslotte allemaal anders, zo ook ons verleden en niet te vergeten: de kinderen
|
Bericht van: sassa
Datum bericht: 28 Augustus 2010 om 14:03
Dank jullie allemaal voor de opbeurende woorden, gisteravond had kleine meid het ook moeilijk, ze belde nog even voordat ze haar mobieltje moest afgeven aan de begeleiders en toen weende ze, op dat moment had ik het ook even moeilijk maar moet me dan natuurlijk sterk houden voor haar, want wat heeft zij eraan als ik ook een potje zit mee te janken, niks dus, een paar opbeurende woordjes en een grote telefoonzoen zullen wel geholpen hebben denk ik. Ik kreeg ook nog wel één van de begeleiders aan de lijn om ons (het thuisfront) gerust te stellen, dat M. haar wel degenlijk rot amuseerd (ik had wel niets anders verwacht) Dus nu nog 1 nachtje slapen en ons gezinnetje is weer compleet
------------- <a rel=nofollow href="http://imageshack.us"> </a> groetjes sandra
|
Bericht van: pralientje
Datum bericht: 28 Augustus 2010 om 14:44
Zo was dat bij mijn dochter ook ,en die zat toen in Cuba en dat was haar eerste dag daar.En ik moest me dan heel sterk houden,maar de dagen die er op volgde waren dan altijd maar beter.De eerste dag was ze te lang wakker geweest en te weinig geslapen.
------------- https://www.hobbydoos.nl/patroon/'>Gratis Patronen
|
Bericht van: Tineke01
Datum bericht: 29 Augustus 2010 om 16:27
|
[QUOTE=Corry R] herkenbaar hoor,ik heb dat zelfs nog als ze op vakantie zijn.
Ik zie ze niet iedere dag,spreek ze ook niet iedere dag,maar als ze twee weken weg zijn,heb ik een raar gevoel.Terwijl ze dan toch regelmatig bellen.
en ze zijn toch al echt jaaaaren de deur uit.
Ik denk dat meer moeders daar last van hebben. [Hier kan ik me me heel goed in vinden, dat gevoel ken ik ook hoor. Telefoontjes en soms staat er pardoes een berichtje op Live Messenger, daar geniet ik dan van. Groetjes Tineke01 /QUOTE]
|
Bericht van: sassa
Datum bericht: 29 Augustus 2010 om 19:24
hé,hé eindelijk weer samen voor jullie allemaal een grote
------------- <a rel=nofollow href="http://imageshack.us"> </a> groetjes sandra
|
|