Er zullen vast wel mensen zijn die denken waarom ik zo weinig reageer hier.

Ben er wel iedere dag hier even,maar lezen en schrijven is voor mij vaak te moeilijk.

Ik heb dubbelzijdige meniere,en wel in zo;n vorm dat ik iedere dag,al jaren lang daar goed ziek van ben.

Kan daardoor ook niet veel naar buiten,lopen is ook moeilijk,en in de auto mee ook.

Nu is mn relatie ook stuk gelopen,en moet er heel veel gergeld worden,hebben een koophuis,die op naam van allebei staat.De bank werkt niet echt mee,om de hypotheek aan te passen,op naam van mijn man.Ik kan daardoor hier niet weg,kan ook geen uitkering aanvragen,omdat ik noodgedwongen nog hier woon,en zonder uitkering kan ik niet inschrijven bij de woningbouw voor huurwoning.Er is ook nog een heeeel groot tekort aan woningen hier,dus wordt nog heel moeilijk om iets te krijgen.

Sorry voor dit lange verhaal,maar nu is het misschien een klein beetje duidlijk,waarom ik soms wel reageer of iets aan jullie vraag,en dan vervolgens weer een hele tijd niets.

Groetjes Mirjam

Hallo Mirjam, jeetje wat een verhaal.

Ik vind het verschrikkelijk voor je, alles tegelijk, en alles zit tegen.

 En dat je hier niet veel bent, kan ik me heel goed voorstellen hoor, dat geeft helemaal niks, je hebt wel andere dingen aan je hoofd op dit moment. Ik wens je heel veel sterkte toe, en houd moed, en niks geen sorry voor dit lange verhaal, je moet het toch kwijt. Ik hoop dat alles snel voor jou op zijn pootjes terecht komt.

Lieve groetjes irene

Ach Mirjam, wat verdrietig allemaal. Ik hoop dat e.e.a zich snel "oplost" en dat je ergens een nieuwe start kunt gaan maken.

Heel veel sterkte, Joke

Mirjam,

Jakkes Mirjam, het is al erg vervelend dat je die ziekte hebt, en dan ook je relatie nog over. Een beetje teveel allemaal he, ik hoop dat het allemaal snel voor je word geregeld, zodat je een punt achter de relatie kan zetten en proberen weer opnieuw te beginnen.

Liefs en heel veel sterkte, Lidia

Wat een warme lieve reaktie's,wordt daar stil van maar is ook heel erg fijn.

Dankjewel daarvoor.

Tikoes;een oorzaak voor meniere is er niet echt.Is een erfelijke aandoening

aan het evenwichtsorgaan.In mijn geval is mn linkerkant uitgeschakeld/kapot

door de vele heftige aanvallen en de rechterkant doet nog maar 50%.

Heb daarom zo'n moeite met lezen,lopen,geluiden om mij heen,dat maakt dat ik de hele dag/s'nachts duizelig en misselijk ben.

En daar is helemaal niks aan te doen.Is wel moeilijk zo,maar je moet toch wel door,

anders staat het leven stil.Is klein stukje uitleg,het houdt wel meer in als alleen maar dit,

maar geeft zo misschien een beetje duidelijkheid.

Groetjes Mirjam

Mirjam,veel sterkte met alles.

groetjes Frea

Heey Mirjam,

soms lijkt het wel alsof alles tegenzit en daar word je wel moe en verdrietig van,laat dat dan ook af en toe voor jezelf zo zijn. Spreek met jezelf af dat je een uur of 2 of 3 boos en verdrietig MAG zijn om daarna je zinnen te verzetten met iets wat je postieve energie geeft...ik weet uit ervaring dat dat heus niet makkelijk is,maar dat het je wel rust geeft. Uiteindelijk en dat kan lang duren en heel veel verdriet,pijn en energie kosten komt het ook voor jou weer op zijn pootjes terecht. Houdt moed en troost je met de gedachten dat we met je mee leven en warm je aan de digitale knuffels!!!!!

Dikke kussssss

Lieve Hobbydoosjes,jullie zijn echt kanjers,en ik probeer wel positief te blijven,zeker na al die bemoedigende steun die jullie mij geven.Maar valt toch niet mee.Gisteren is de hypotheek adviseur thuis geweest.Had tijdens het telefoon gesprek beetje hoop dat de hypotheek wel aangepast kon worden.Maar toen hij een berekening ging maken,bleek toch dat het niet kon.We hebben geen overwaarde,huis is nu ivm huizenmarkt,in waarde gedaald,als we nu zouden kunnen verkopen,hebben we een restschuld van 70,000 euro.Als je dat hoort,zakt de grond onder je voeten vandaan.Ik blijf hoe dan ook voor de helft verantwoordelijk voor dit huis,en de kosten.Ongeacht de situatie.Sta dus gewoon lettelijk met de rug tegen de muur.Moet hier met de kinderen weg,maar aan de andere kant is deze hele situatie uitzichtloos,evenals mijn toekomst.Dit geeft echt zoveel pijn en verdriet.Straks als de kinderen uit school komen ben ik weer sterk,nu even niet.Vind het wel fijn dat ik aan jullie mijn verhaal kwijt kan,maar vind het ook wel erg om dat hier te doen.Dubbel hé.

Lieve groetjes Mirjam

het liefst zou ik je gewoon een grote knuffel willen geven. Dus hier een virtuele

">

hallo miriam,

jeetje wat een toestand allemaal zeg,ja wat ben je dan machteloos he,

ik hoop dat er snel een oplossing komt voor dit allesl,

ik kan je alleen maar sterkte wensen voor de komende tijd!!!!

groetjes hesterkg1