Hoi Marjolein,

    Meer weet ik niet te zeggen.

Hallo Marlojein allereerst nog van Harte Gefeliciteerd met je vaders verjaardag en ja je moeder was er hoor al zag je haar niet je hebt haar aanwezigheid vast wel gevoelt,

en ach al die spulletjes van je mams wat was ze er trots op en ze is nu nog trotser nu jij ze mee neemt om daar je ding mee te doen

en ach het hoeft allemaal niet af hoor, we hebben allemaal of teminste wel veel van ons zo veel spullen dat we wel 300 moeten worden, en ja je moeder hoopte dat ze toch wel minstens 80 zou worden en we weten dat dat niet zo mocht zijn

meisje sterkte, ik mis haar ook maar ikweet dat je moeder verliezen waar je veel van hield heel erg zwaar is en verdriet slijt maar het gemis blijft,  

Dit zijn altijd hele moeilijke dingen. Door de persoonlijke spullen van je moeder gaan. Voelt een beetje als "spioneren"maar kan ook heel veel fijne dingen oproepen. Probeer er van te genieten. En doe er mee wat je er mee wil doen. Het is en blijft moeilijk. Zo had ik vandaag knoopjes nodig. Dus toen kwam de knopenpot van oma ( mijn schoonmoeder) op tafel. Onze jongste dochter ( 3). Vond het nu dan wel eens tijd voor een beetje uitleg wie en wat oma was. Ze heeft haar nooit gekend. Aan de ene kant was het fijn om er over te praten maar toch ook wel weer moeilijk.

Probeer er van te genieten en ik geloof vast dat je moeder het alleen maar fijn zou vinden dat er nog belangstelling is voor haar spullen.

....Marjolein.............en natuurlijk zit je moeder

op een wolkje te glimlachen........

Marjolein vooral doen hoor. Het geeft zo'plezierig gevoel als je iets af hebt gemaakt. of gewoon gebruikt of naar kijkt.

zelf heb ik ook nog veel kralen en andere handwerkspulletjes van mijn moeder. En die is al 25 jaar geleden overleden. Toen we huis opruimden nadat mijn vader in 2000 is overleden heb ik dat allemaal meegenomen. Nu gebruik ik nog wel eens iets om te maken voor mijn kleindochter. een knoop van moeders, een kraaltje ergens op. en dat geeft een heel leuk en fijn gevoel.  Zo gaat alles toch steeds door.

geniet er dus van hoor.

Hey Marjolein

geniet ervan om de spulletjes van je mam af te maken, zo heb je nog een herinnering meer,  en ze vind het zeker fijn dat alles goed terecht gekomen is en niet naar de prullemand verhuisd is

ja triest maar wat heerlijk dat je kan snuffelen in haar spulltjes en dingen kan afmaken zo heb je haar heel dicht bij je.

Mijn ma is al 18 jaar geleden gestorven en ik denk heel vaak aan wat ik van haar heb geleerd.

Mijn paps is pas 5 jaar geleden gestorven en daar zijn eindelijk de scherpe kantjes vanaf ppppppppppppppppppfffffffffffffffffffffffffffffff heb ook zoveel van de lieve man geleerd en denk dagelijks aan hem en zeker met dingen die ik heb geleerd van hem.

Zo gaat dat nu eenmaal.

heel veel sterkte met alles

Marjoleijn, dit zijn en blijven schatten!

Ik heb mijn schoonmoeder nooit gekent, ze is meer dan 25 jaar dood, toch koester ik nog haar volledig ingerichte naaidoos, haak- en breinaalden, zelfs nog breiwol heb ik van haar nog steeds! En manlief was heel erg ontroerd toen ik zijn mama's borduurwerk had afgemaakt. Dit schept een soort verwantschap.

Koester de spulletjes van Meia maar, ze was altijd vol liefde en plezier bezig.

Knuffel, Joke

Ik denk dat je moeder het erg fijn had gevonden,dat haar spulletjes bij jou zijn gekomen.

je hoeft niet alles af te maken,waar ze aan begonnen was,maar bewaren heeft al een bijzondere betekenis.

Mijn moeder is 12 jaar geleden overleden,ik mis haar nog regelmatig.

Ik heb ook een aantal gewoontes van haar overgenomen,mand met spullen,bij de voeten,alles neerkrabbelen enz.

En misschien zien onze moeders wel wat wij allemaal doen.

Lieve Marjolein,

Als moeder kan ik je verzekeren, dat jouw moeder, met een glimlach naar je zit te kijken, als je met haar spulletjes bezig bent.

Vaak zie ik in gedachte mijn lieve dochter al mijn spulletjes uitzoeken, en hoor ik haar denken, wat heb je toch veel bewaard, ik heb een extra kast nodig. Want net als jij zal ze er veel waarde aan hechten.

Geloof me, het gemis van je moeder gaat nooit over. Het is nu bijna 60 jaar geleden dat ik mijn lieve moeder verloor, en nog steeds hoor ik haar stem soms, en voel ik hoe trots zij zou zijn, als ik weer iets gemaakt heb.

En dat zal Meia ook zijn als jij een van haar werkjes afmaakt.

Dikke knuffel TONY

mijn moeder heeft nooit gehandwerkt, maar mijn oma wel!

zij is nu al 30 jaar geleden overleden, maar nog steeds gebruik ik haar spulletjes - breinaalden, haaknaalden, enz..

Er ligt hier ook nog een begin van een sprei, die koester ik, haak ik niet af, de wol is er niet meer, maar af en toe neem ik het in mijn handen, en denk ik an mijn allerliefste oma

dus Marjolein: koester de spullen van je moeder, gebruik ze , maak af waar je zin in hebt, zij zal het heerlijk vinden

Heel veel sterkte met het uitzoeken van al haar spulletjes. Ik kan me inderdaad voorstellen dat het je pijn doet. Ook dat je niet zo maar meer kan delen met haar wat jij maakt en je niet kan vragen hoe zij iets doet. Maar wel heerlijk dat je zoveel van haar spulletjes nu in je handen kan houden en dat je haar plannen door kan zetten en af kan maken.