|
kreeg ik zojuist in m'n mailbox:
Wist je dat het Lelietje-der-dalen in Hoog-België en Nederland vrij algemeen is in lichte bossen en op duinhellingen? De witte, klokvormige bloemen (drie tot tien per bloeistengel) bieden in het voorjaar een fraaie aanblik. Hun tere en zoete geur spreekt niet alleen ons aan, maar lokt ook insekten. De insekten zorgen voor de bestuiving van de plant.
Wist je dat het Lelietje-der-dalen ronde, erwtgrote, eerst groene, later rode bessen vormt. En dat er in elke bes twee blauwe zaden zitten? Het Lelietje-der-dalen vermeerdert zich bij ons echter hoofdzakelijk door middel van de ondergrondse kruipende wortelstok.
Wist je dat het Lelietje-der-dalen een geliefde tuinplant is? Tuiniers vermeerderen de plant door deling van de wortelstok in kleine stukjes. Elke stengel ontwikkelt jaarlijks slechts twee tamelijk brede, ovale, spitse, lichtgroene bladeren en een bladerloze bloeistengel met talrijke witte, knikkende bloemen, die allen naar één zijde hangen. De vruchten zijn ronde, scharlakenrode bessen. De witte bloempjes bestaan uit drie kelk- en kroonbladeren die vergroeid zijn tot een klokvormige, korte, 6-slippige buis.
Wist je dat het bij ons nog altijd de gewoonte is om op 1 mei een tuiltje meiklokjes te geven aan al wie we lief hebben? Dit is waarschijnlijk nog een restant van een oud Germaans gebruik. Het meiklokje zou volgens de Germanen gewijd geweest zijn aan Ostara, de godin van de aanstaande lente en het opkomende licht. Ostara, de zus van de god Donar/Thor (de god van de donder), kondigde in die tijd de lente aan. Om haar te eren brandden de Germanen vreugdevuren. Haar vereerders gooiden meiklokjes in het vuur omdat ze geloofden in haar goddelijke waardigheid en uiting wilden geven aan hun respect. Bij de opkomst van het christendom was het uit met de carrière van Ostara. Zij ruimde de plaats voor Maria. De lelietjes-der-dalen staan van dan af mooi te wezen aan de voeten van Maria-beelden.
Wist je dat Lelietjes-der-dalen nu oprechtheid en discretie, absolute zuiverheid en onschuld symboliseren?
Wist je dat het Lelietje-der-dalen in de zestiende en zeventiende eeuw een groot aanzien genoot als hart- en hersenversterkend middel? De plant schijnt in Midden- en Oost-Europa al heel lang te worden gebruikt tegen hartritmestoornissen.
Wist je dat Lelietjes-der-dalen, door hun mooie, hangende, witte klokvormige bloempjes erg in trek waren als schoonheidsmiddel? Jonge Lelietjes-der-dalen, voor zonsopgang geplukt, en aan het gezicht gewreven, hadden de eigenschap zomersproeten te voorkomen. Kleine zomersproetjes heten trouwens in het Zwabisch: ‘Maienblümlein’ (‘Meibloempjes’). Een vers van de Duitse dichter Ludwig Uhland (1787 – 1862) herinnert hier trouwens nog aan :
“Mit dem Tau der Maienglocken Wäscht die Jungfrau ihr Gesicht, Badet sie die goldnen Locken.”
“Met de dauw van het Meiklokje wast het meisje haar gezicht, baadt ze haar gouden lokken.”
------------- Leef vandaag want niemand heeft je morgen beloofd (KWF) http://krealene.wordpress.com" rel="nofollow - http://krealene.wordpress.com
Marlene aka nldutchy
|