heb om 12 uur opa afgeleverd in het ziekenhuis, voor een liesbreuk operatie, gaat in dagbehandeling, aan het eind van de middag zou ik hem weer mogen halen.

Heb wel het verplegend personeel gewaarschuwd, dat ze niet aan het eind van de dag zeggen u moet een nachtje blijven, want dat doet hij echt, echt niet. Laat zij nu maar dealen met een onhandelbare eigenwijze patient (maar ik wil hem voor geen goud kwijt hoor)

tis niks voor mij alleen thuis zonder hem, vlieg tegen de muren op. Liever een mopperaar thuis.

Lydia,

voor opa , veel     

Beterschap met Opa,Heb je hem al gehaald??

Lydia, ook van mij beterschap voor Opa, ik neem aan dat je hier je man mee bedoelt toch?

Fijn dat alles goed is gegaan en pijnvrij is.

Wedden dat je hem gaat verwennen.

OOK MIJN MAN WEINIG LAST EN PIJN GEHAD VAN DE LIESBREUK OPERATIE. MAAR JA HET BLIJVEN MANNEN......

JAMMER DAT JE KLEINKINDEREN ZO VER WEG WONEN. IK KEN DAT VAN MIJN EIGEN OUDERS. MIJN KINDEREN ZAGEN OPEN EN OMA OOK NIET ZO VAAK. IK ZELF HEB NU DE KLEINKINDEREN HEEL DICHTBIJ WONEN EN IK BESEF HEEL VAAK WAT IK BOF. DUS GENIET ER LEKKER VAN DAT ALLE KINDEREN OPA EN OMA ZEGGEN EN GENIET VOORAL ALS JE IEGEN DAN EEN WEEKJE KOMEN.

VEEL STERKTE MET JE MAN HOOR!!!!!!!!!

het gaat redelijk, is ook een beetje verkouden, dus is een niesbui een ware hel, moet hij alles vasthouden, het jongetje van de camping de uilenbergh is op bezoek geweest en heeft genoten, hij rijdt zelf in een electrische rolstoel, heeft het postuur van een kind van 8, maar is 13, mankeert tussen de oren bijna niets, maar is wel een verpest brokkkie. de grond was gelukkig overal droog dus hij kon lekker karren met z'n rolstoel, hebben hem een paar appeltjes laten plukken waar hij bij kon en hem toen bij de ponies laten gaan, zijn miniponies en die konden precies op z'n blad van de rolstoel komen en de appeltjes pakken, dat gezicht van dat knulletje, dat alles zo dicht bijkwam en alles aan kon raken.  hij heeft met grote bewondering zitten kijken naar het voeren van Max en heeft ook meegeholpen,  We hebben een staartveer van de andere ara's erbijgehouden en hem ook verteld dat die van Max straks ook zo groot wordt.hij werd er gewoon nerveus van, dan kneep hij in z'n handjes en een big smile,  een hele bos veren meegenomen, en de uilensleutelhangers die ik gemaakt had, ze vonden ze zo leuk, dus ook maar aan z'n stoel gehangen. zelfs de ouders genoten, omdat wij het kind ook gewoon behandelden, merkte wel dat hij de situatie een beetje uitbuit (slim ventje)

we hebben hem ook nog in de grote kooi gezet bij de grote ara's, die van schrik van de rolstoel (das toch zo'n eng ding) gingen rondvliegen en rakelings over z'n hoofd scheerden, en dan is het eigenlijk alleen maar genieten omdat dat kind zo'n lol heeft. wat dat betreft waren wij gezegend, onze kinderen waren gezond.

en m'n man wordt nu door de buurman gekscherend knutselsmurf genoemd, omdat hijzelf in geuren en kleuren heeft staan vertellen dat een bepaald uitsteeksel nu een smurfig kleurtje heeft

wat kun je een kind dan toch  blij maken heel fijn dat hij zo heeft genoten.

beterschap voor knutselsmurf