Je maakt een amigurumi, iemand wilt die kopen en je komt op een totaal prijs van €15 uit.

Stel....

Normaal geef je iemand bij een verjaardag een cadeautje van om en nabij de €15. Als je nu een ami geeft, is dat dan raar? Want de materiaal kosten zijn maar €3.

Van de andere kant... Het is toch het gebaar? Niet wat het kost?

Toch?

Iemand die er wel iets van kent, weet héél goed wat er allemaal bij komt kijken om iets te maken.

Volgens mij kan je op geen enkele manier iets misdoen hoor, het gaat nog altijd om het gebaar!!

er zitten heel vel liefdevolle uurtjes en in die tellen meer dan al die euro's

Ik denk dat het erg persoonlijk is of je blij bent met een gehaakt iets ja of neen. En ik kan me goed voorstellen dat er mensen zijn die denken 'met wat komt ze nu aandraven, wat kan ik daar nu mee doen'

Triest, maar zo zijn mensen

Misschien moet ik goed afwegen wie ik wat geef.

Mijn pa vindt mijn gehaakte 'prullen' ook niet zo leuk, tot ik zijn evenbeeld eens gehaakt heb. Nu vindt hij het geweldig ;-)

 

Wij hadden vroeger een lieve buurvrouw, echt een byzonder typetje, maar wel met een gouden hart.

Weet nog dat ze dan washandjes voor haar gescheiden zoon kocht, ergens in de aanbieding, uiteraard moest ik er dan ook wat uitkiezen voor mijn uitzet.

 

Nadat mijn man (toen nog mijn vriend) had geklaagd dat het zo koud was op de brommer op weg naar z'n werk, had ze een soort van kol met een borststuk voor hem gemaakt. Eerlijk gezegd niet helemaal zijn kleur (roomwit met een kabeltje) maar wel lekker warm en ook door hem gedragen!

De kol hebben we nog steeds, kan er niet toekomen om hem weg te gooien. De buurvrouw is al ruim 15 jaar geleden overleden maar toch.

 

Gr.Rianne

En zowiezo kan ik nooit zo goed afstand doen van zelf gemaakt werk.

 

 

Maar het blijft moeilijk! groetjes, Lida

maar  wanneer je dan met iets komt voor een verjaardag zie je ondanks het dank je wel wat leuk  in het gezicht van wat  moet ik hier nou weer mee.

Dit gebeurd me met van alles. Het ergste is een keer geweest  dat ik voor mijn oma een verjaars kalender had gemaakt van leuke geknipte silhouetten  voorstellingen en echt mijn mooiste had ik er in verwerkt. 

Ja ze vond het geweldig mooi. Maar ondertussen heb ik het nooit ergens terug gezien en werd er later een verhaal verteld over die verschrikkelijke verjaars kalender die ze ooit eens van iemand had gekregen en gelijk had weggegooid, waar ik bij zat  nota bene,  ik heb haar maar even duidelijk gemaakt  van wie ze die had gehad en ben er daarna nooit mee  geweest was ik gelijk van een verplichting af. Had ik het geweten had ik het zelf gehouden want wat ik daar voor werk in heb gestoken is me daarna nooit meer gelukt.

Maar  gelukkig zijn er soms ook wel mensen die het wel leuk vinden en daar zoek ik dan ook wel  zeer passende dingen bij. En gelukkig ook weer niet teveel want dan wordt het geen lopende band werk 

Dit was helaas  niet zo'n mooi verhaal als die van de buurvrouw wat  ik echt heel schattig vindt.

maar ja het is wel gebeurd en dat  is nog steeds balen.  

Maar soms is het ook dat je de mensen waar jij van denkt dat ze het waarderen, die waarderen het niet.

Daar krijg je een flauw dank je wel van.

 

Ik persoonlijk vind het ook leuk om iets te krijgen dat iemand echt voor mij heeft uitgezocht!!

Ook al denk ik misschien oo wat moet ik ermee!!

Maar het gebaar alleeen al maakt dat ik het niet zou kunnen weggooien!!

Iemand in mijn omgeving heeft op het moment geen werk en zit financieel niet zo heel breed...heb haar aangezien ze voor mijn verjaardag in november nog mooi de tijd heeft gevraagd om voor mijn verjaardag in 3 van die glazen voorraadschalen een taffereeltje te maken van vilt...het matteriaal heeft ze al in huis en daardoor kost het haar niks om toch een leuk kado te geven...ik vind het alleen maar leuk dat ze dat wil doen iets zelf gemaakt heeft voor mij meer waarde als wat iemand koopt...

Zelf maak ik voor alle dames in de familie een ami bij de kadootjes die ze krijgen...vaak zijn ze blijer met de ami als met het daadwerkelijke kado...dus ik zou zeggen maak er iets moois van...en degene die er wat om geeft wat het heeft gekost...ach die weet niet beter zou ik maar denken...

Groetjes,
Suzanne

Verder ga ik gestaagd door met het cadeautje, merk vanzelf aan de reactie wel waar ik aan toe ben. Dan is dat voor diegene eens en nooit meer, de volgende keer een lekker origneel en persoonlijk (niet) hema bonnetje

Groetjes, Lida

Ik wil ze ook niet weg gooien.

 

Gr. Rianne

Aan de andere kant moet je wel kijken of het wel past bij diegene. Als, zoals hierboven al wordt genoemd, iemand bijvoorbeeld een pop heeft, dan zal die waarschijnlijk dolblij zijn met nieuwe kleertjes. Ik kan me echter voorstellen dat een volwassen man echter niet goed zou weten wat hij zou moeten met een gehaakte ami. Hoewel het ook in dit geval een ami heel goed als cadeau zou kunnen dienen, als die man toevallig dol is op Angry Birds en je er daar eentje van weet te maken.

 

Ook mijn moeder en een andere vriendin vragen wel eens wat aan mij. En mijn tante komt ook regelmatig langs om cadeautjes te halen. Van hun weet ik dat het gewaardeerd wordt.