Hebben jullie dit ook ?
Geprint van: Forum - Hobbydoos.nl
Category: Diversen
Forum Naam: Koffiecorner
Forum: even bijkletsen
URL: https://forum.hobbydoos.nl/forum_posts.asp?TID=29959
Print Datum: 15 November 2025 om 06:22 Software Version: Web Wiz Forums 12.05 - http://www.webwizforums.com
Onderwerp: Hebben jullie dit ook ?
Bericht van: dine
Onderwerp: Hebben jullie dit ook ?
Datum bericht: 01 September 2012 om 12:23
Zo moe zijn dat je :
-je man met de naam van je zoon aanspreekt -het slot aan een hek openmaakt, terug in de auto stapt en dan vaststelt dat je het hek vergat open te zetten -een mailtje stuurt naar bijvoorbeeld Anna, vlak erna eentje naar Christa en dit ondertekent met Anna ipv je eigen naam  -enz.
Thuis lachen ze me uit en zeggen ze : ach, je hebt dimentie light
Ik hoop zo erg dat mijn zoon vlug hersteld want ik heb zo'n nood aan rust en vakantie .....
|
Antwoorden:
Bericht van: Magtelt
Datum bericht: 01 September 2012 om 12:58
Dat is geen dimentie light, dat is zorgen heavy. Als moeders hoofd staat naar haar kind, staat het niet naar onbelangijke dingen als hekken en namen. Zorg je wel goed voor jezelf? Want als je dat doet, dan pas kun je goed voor anderen zorgen.
------------- Aan de hand die rozen schenkt blijft altijd hangen
wat rozengeur.
|
Bericht van: lollibol
Datum bericht: 01 September 2012 om 13:27
|
Ik kan magtelt alleen maar bijtreden!!!! ;.)) Denk inderdaad ook af en toe eens aan jezelf!! Ik weet dat het moeilijk is, dat je het al 100000 keren hebt gehoord en dat wij waarschijnlijk makkelijk praten hebben, maar op die momenten, denk je er zelf te weinig aan ( omdat je hoofd zo vol zit) en daarom zijn er anderen om het jou nogmaals eens te helpen herinneren ;.)) Veel sterkte allen ;.))
------------- Life is too short to be sad, enjoy every day, even if it's not what you expected.
|
Bericht van: dine
Datum bericht: 01 September 2012 om 13:30
Jouw benaming klinkt toch heel wat beter Magtelt . Voor mezelf zorgen ? Ja, dat zeggen de dokters en verpleegsters ook, maar wanneer ? Tijdsgebrek, geen fut, en mezelf wegcijferen omdat kind/gezin op de eerste plaats komen zijn de voornaamste oorzaken dat dit niet gebeurt. In het begin van elke maand denk ik : ok, nu wat meer tijd voor mezelf maar telkens komt er iets tussen zoals een onverwachte opname in het ziekenhuis, onverwachte afspraken met dokters, enz...
Ooit, ooit zal het beteren, troost ik mezelf. Ik blijf hopen hoor.
|
Bericht van: inge.v
Datum bericht: 01 September 2012 om 18:58
Ik weet hoe je je voelt, maak het op dit moment ook mee. En dan is de oorzaak hier nog heel anders dan bij jou. Ik weet dat de situatie hier nog maximum 5 maand duurt. Je MOET inderdaad blijven hopen. Hoe is die uitspraak weer....Hoop doet leven. Awel ik hoop dat dat klopt. 
-------------
|
Bericht van: zazia
Datum bericht: 01 September 2012 om 21:24
Denk dat de beste manier om wat beter voor jezelf te zorgen is de hulp die anderen aanbieden ook echt aannemen, ook al kun je het zelf. Op die manier heb je wat tijd voor jezelf.
-------------
|
Bericht van: dine
Datum bericht: 02 September 2012 om 10:25
Ja Zazia 'hulp' het magische woord. 'In ziekte en nood leer je je familie en vrienden kennen' zegt men en ik kan niet anders dan dat beamen. Vroeger stond ik zelf altijd klaar, letterlijk dag en nacht, om anderen te helpen maar omgekeerd ? Slechts 2 (!) personen hebben hulp aangeboden : - een kennis die zelf 6 (!) kinderen heeft en de vrouw van mijn huisarts. Mijn enigste schoonzus heeft 1x hulp aangeboden : samen een terrasje doen...want koken, poetsen of iets anders is uit den boze en doet ze trouwens zelf nooit. Haar motto is : de huishouding is voor poetsdames, eten doe je op restaurant en dan heb je nog tuinmannen en glazenwassers....Ze woont bovendien dan nog alleen....
Hulp verwachten wij al lang niet meer, wij zijn al heel blij met een zeldzaam telefoontje. Het is nu de 3de keer dat we dit meemaken, de hoop op hulp hebben we al lang opgegeven....
|
Bericht van: Leonie_y
Datum bericht: 02 September 2012 om 20:00
Dat is té triest voor woorden dat niemand jullie hulp kan bieden. Inderdaad, in nood leer je je vrienden kennen, maar dit is toch wel heel erg. Ik wil je enorm veel sterkte toewensen, ik zou willen dat wij als hobbydoosjes wat voor je zouden kunnen doen.
Om even terug te komen op de titel van je topic: ik deed het omgekeerde toen mijn man ernstig ziek in het ziekenhuis lag, ik noemde mijn zoon bij de naam van mijn man
------------- Denk niet aan wat je niet meer kunt maar aan wat nog wel mogelijk is
het glas is altijd halfvol
|
Bericht van: dine
Datum bericht: 02 September 2012 om 20:41
Bedankt Leonie voor de lieve woorden .
Weet je, hulp bieden kan iedereen maar ze moeten het ook willen doen. Ik reageer nu ook anders dan vroeger. Ik ren me niet meer te pletter voor jan en alleman, enkel voor diegenen die ons nu steunen. En het woordje 'ja' vervang ik nu regelmatig door 'neen'. En weet je : soms doet het zelfs deugd .
|
Bericht van: linda1959
Datum bericht: 02 September 2012 om 21:29
dat kan ik geloven Dine dat het woordje neen soms wonderen bij een mens kan doen . Ik ben ook zo van die slag , voor iedereen steeds maar alles overhebben , jezelf wegcijferen voor een ander . Maar ik heb wel degelijk veel vrienden en familie die dit ook voor mij doen , dus das dan weer het grote verschil . Wij hebben geen auto en toen mijn zoon eerst voor allerlei onderzoeken moest en nadien in het ziekenhuis belandde (redelijk ver uit de buurt) stonden er altijd mensen voor ons klaar die ons weg brachten en terug kwamen halen . Zo zou het dus bij iedereen moeten zijn , alleen is de realiteit spijtig genoeg anders . Ze zeggen altijd dat ieder huisje zijn kruisje heeft , maar als ieder een beetje helpt is het voor iedereen wel wat draaglijker . Ik hoop voor u dat de mensen dit snel inzien en niet alleen als zij ook in de problemen komen te zitten . dikke 
------------- In het leven telt de strijd Het voornaamste is niet te hebben gewonnen , Maar goed gestreden te hebben GROETJES LINDA
|
Bericht van: pimmetje
Datum bericht: 03 September 2012 om 00:15
Bericht van: Magtelt
Datum bericht: 03 September 2012 om 12:29
Toen ik een jaar of drie geleden te horen kreeg dat ik een cyste op een eierstok had en dat er "iets kwadaardigs" in mijn bloedwaardes zat, zei een vriendin dat ze wel alles voor me wilde doen...behalve ramen lappen en stofzuigen. Uiteindelijk kwam ze niet eens op ziekenbezoek, omdat ze het zó druk had haar en haar mans 65ste verjaardagen te plannen, dat ze nodig moest kamperen in de tijd van mijn operatie en herstel. Ze verwachtte wel dat ik het weekend na de operatie, desnoods in een rolstoel, mijn opwachting zou maken op het landgoed waar het feest was. Nou mooi niet gedaan, hoor.
Andere vriendinnen en buurvrouwen kwamen wel op bezoek en namen, toen ik thuis was, soepjes ed mee om Ton wat zorg uit handen te nemen.
Zo leer je inderdaad je vrienden kennen
------------- Aan de hand die rozen schenkt blijft altijd hangen
wat rozengeur.
|
Bericht van: zazia
Datum bericht: 04 September 2012 om 18:24
Mijn vader heeft 3 jaar geleden in het ziekenhuis gelegen en afgelopen winter weer. Gelukkig kregen we wel veel hulp aangeboden, maar mijn moeder wil een ander geen problemen bezorgen, dus die sloeg het vaak af, maar na 2 weken lang elke dag 2x naar het ziekenhuis te moeten wou ze het wel aannemen.
-------------
|
|