hoi de meeste onder jullie zullen het al weten da ik een tijdje van het forum ben weg gebleven om familiale reden 

en ik ben weer kortelinks op het forum en heb de draad van het hobbyen terug op gepakt 

dit alles om mijn zinnen op iets anders te zetten 

wel nu wil ik jullie wel vertellen wat de reden is van dit alles 

een jaar en half geleden is bij mijn papa een hersen tumor vast gesteld na bestraling was hij weer   

redelijk

maar in september is er een tweede vast gesteld ,niks kon nog geen operatief verwijdering geen bestraling 

zij hebben nog chemo geprobeert om hem zo confortabel leven te geven 

dit is gegaan met verschillend lichamelijk uit vallen niet meer alleen lopen ,we moesten hem helpen bij eten geven en met wassen 

dit werd voor hem te veel om van iedereen afhankelijk te zijn 

daar om is besloten om over te gaan naar paliatieve sedatie 

dinsdag namiddag ben ik dan naar papa gegaan was juist terug thuis van werken omdat staan met hulp van twee personen al niet meer ging we moesten hem ondersteunen met drie personnen

woensdag is de paliatieve thuiszorg dan geweest 

en is alles heel vlug van start gegaan heb hem nog voor de laatste keer zijn eten gegeven 

en daar na is de verpleegster geweest om hem de medicatie en de pomp te zetten 

papa had de rust gevonden dat hij de kinderen en klein kinderen nog heeft gezien 

voor dat zijn reis begon naar de overkant 

ze zeiden ons dat het een licht slaapmiddel was en dat hij donderdag nog bewust de dag ging door krijgen wat bleek de hele nacht onrustig maar wel gisteren de hele dag geslapen .

uiteindelijk hebben ze gistere avond de medicatie op gedreven 

en nu is het het kwestie van enkele dagen 

groetjes christine

Wel fijn dat je vader rust heeft gevonden, niet meer hoeft te strijden.

Ook voor hem en jullie brandt vanavond hier weer een kaarsje.

In gedachten zijn we bij jullie.....

 

 

Heel veel sterkte en kracht toegewenst in deze moeilijke en zware tijd.

 

Liefs,

Mij

Heel veel sterkte

en wat fijn dat hij nu heel rustig is en dat alles zo goed te regelen valt op zo'n moment

heel veel knuffels

De mooie dingen van het leven blijven dan in je herinnering.

ik wil hierbij iedereen bedanken voor de lieve woorden van troost

hoer kan ik nog wat kracht uitputten voor zolang ik me nog kan sterk houden 

en idd het doet pijn om iemand los te laten die je heeel graag ziet .

de persoon die heel zijn leven gedaan heeft om te worden die tot wie ik nu ben 

alleen het beseffen dat wij straks zonder papa zitten is heel moeilijk,maar je emotie laten gaan is ook nie zo gemakkelijk 

want naast zoveel verdriet ,heb je nog je handen vol met mijn eigen gezin waar ik enorm steun aan heb

update :van toestand papa ,hij is rustig maar heel koorstig dus wij denken nie dat het nog heel lang gaat duren 

in de namiddag ga ik terug want de afstand is toch altijd een uurtje rijden 

en blijf ik ginder tot alles voorbij is 

jullie horen nog van me 

en ik wil jullie nog heel veel bedanken voor steun  en woorden 

groetjes christine

Voel sterk met je mee, mijn schoonpa (85 jaar) heeft non Hodgkin en ligt thuis te wachten tot het zijn tijd is om te gaan. Dit zijn moeilijke tijden en hele maand in deze decembermaand.

Dikke knuffel meid!