Wat me direct te binnen schoot was bij de patroontekenles op de middelbare school. We moesten een broek tekenen. De zuster kwam langs en corrigeerde iets in mijn tekening. D.w.z. zij tekende blijkbaar een gulp aan het voorpand. Ik wist niet dat dat een gulp was, dus tekende ik dezelfde uitbouw ook maar aan het achterpand. Even later kwam ze weer kijken bij mijn tafel, ontplofte zowat en vroeg: "Waarom teken jij van voren EN van achteren een gulp?" Mijn antwoord: "Ik ben aan de voorkant toch hetzelfde als aan de achterkant, zuster?" Jaren later kon ze het zich nog herinneren.       

ik hem in elkaar zetten, de zijnaden waren zo lelijk en sloten niet dat ik uit frustratie het hele ding weer uitgetrokken heb en nog

later weggekiept. Als ik er nu aan denk, schud ik mijn hoofd - ik kan het niet bewijzen, maar ik denk dat de trui prima was - alleen had

iemand (b.v. mijn moeder) uit moeten leggen hoe je de naden van breiwerk goed sluit.

Schitterend verhaal 

Bijvoorbeeld de eerste keer dat ik een boord ging breien aan mijn vest. De boord trok enorm op, omdat ik bij elke steek die ik aan de zijkant had opgenomen ook 1 steek boord breide. (En ik elke toer 1e afhaal en niet brei). Dus kwam een heleboel steken tekort...

Oh ja,die had ik nog vergeten. Ik lees altijd ergens overheen. Dat is dus geen beginnersfout, maar dat hoort bij die ezel en die steen.