Tja.... maar het voelt wel als diefstal.

Voor de belasting is het klein, maar er zijn gezinnen waarvoor het heel veel is.

Ik vind het erg onrechtvaardig, maar ja....kan er niks aan veranderen dus je erover opwinden heeft geen zin.

Of in de wolwinkel

We hebben allemaal een "belastingvrije voet". Een bedrag waarover je geen inkomstenbelasting hoeft te betalen. Dat is meer dan die 14 euro, maar toch begrijp ik je gevoel van onrechtvaardigheid.

Wat ik ook vervelend vind is de onduidelijkheid van allerlei belastingregels.

Ik vroeg dit jaar uitstel voor de aangifte inkomstenbelasting. Ik had nog niet alle gegevens. Aanvragen van uitstel gaat digitaal tegenwoordig. Je krijgt meteen een bevestiging van je verzoek. Dat wordt standaard toegewezen en dan heb je tot september de tijd voor de aangifte.

Vreemd genoeg werd mijn verzoek afgewezen. Reden: Ik ben niet verplicht aangifte te doen.

Leuk hoor, maar ik moet belasting terugkrijgen. Ik weet dat ik te veel heb betaald, althans, de laatste werkgever heeft te veel ingehouden en hopelijk ook afgedragen. Maar die heeft mij geen jaaroverzicht gestuurd. Daar ben ik nog over aan het steggelen.

Een paar jaar geleden miste ik ook een jaaroverzicht. Ik was toen wel verplicht aangifte te doen, maar hoe doe je dat zonder gegevens? De belastingtelefoon vertelde, dat het toch mijn verplichting was, ongeacht het in gebreke blijven van de werkgever. Ik moest maar een berekening maken op basis van wat ik netto had ontvangen, om het bruto inkomen te kunnen invullen. Dat heb ik gedaan.

Het jaar daarop kreeg ik wel een jaaroverzicht en het bruto inkomen en de afgedragen heffingen waren al doorgegeven aan de belastingdienst. Ik hoefde alleen maar akkoord te gaan. Het bruto bedrag leek me nogal hoog. Het netto bedrag bleek bij berekening niet te kloppen. Ik ging dus niet akkoord. Ik vroeg om een gecorrigeerd jaaroverzicht, maar dat werd geweigerd. Dus opnieuw maar een eigen berekening gemaakt voor de aangifte.

Kreeg ik bericht - per telefoon - van de belastingdienst, dat toch de aangifte van de werkgever werd gebruikt en niet mijn eigen aangifte. Ik had dus te veel belasting betaald en dat werd niet gecorrigeerd. Reden: De werkgever had de bedragen van 2 jaren opgeteld en als mijn inkomen in het 2e jaar opgegeven. Het bedrag klopte dus wel, maar was alleen in het verkeerde jaar doorgegeven.

Leuk hoor, maar over het vorige jaar had ik zelf al inkomstenbelasting betaald en over het 2e jaar betaalde ik het opnieuw. Ik kreeg niks terug. Bovendien had ik op papier ineens een veel hoger inkomen, waardoor ik werd benadeeld in alle inkomensafhankelijke regelingen. Maar ook bij die diensten gingen ze gewoon maar uit van wat de werkgever had doorgegeven.

Bezwaarprocedures haalden niets uit. Als je zelf je aangifte verkeerd invult kun je een navordering krijgen, maar als een ander dat doet, heb je gewoon maar pech. Niets aan te doen.

Ik kan in en in triest worden van dit soort verhalen.

Zucht... daar word je toch moe van, en het voelt ook heel oneerlijk allemaal. Ik vind het een crime, al die belastingtoestanden, en met allebei een eigen zaak en van alles en nog wat, besteden wij onze belastingaangiften dus ook altijd uit. Onze accountant heeft standaard uitstel, onze aangifte over 2016 is nog niet zo lang de deur uit, 2017 moet zelfs nog aan worden begonnen, maar nooit problemen over, daar ben ik wel blij om. In een ver verleden (zal zo'n 25 jaar geleden zijn) een keer mijn aangifte Omzetbelasting gedaan, en nog geen internet, moest allemaal nog per post. Het moest over het 1e kwartaal van dat jaar vóór 30 april bij de Belastingdienst binnen zijn (zowel de aangifte als de betaling). Ja, en toen was het Koninginnedag en liep het allemaal blijkbaar iets vertraging op bij de post, waardoor mijn aangifte 'pas' op 1 mei was ontvangen in plaats van op 30 april. Betaling was wel op tijd binnen op de rekening van de Belastingdienst, dus wat is het probleem, zou je dan denken? Nee, er kwam meteen een brief dat ze het nu nog door de vingers zagen, maar dat ik de volgende keer als ik te laat zou zijn 10% boete zou krijgen. Hoe zielig kun je zijn... Maar goed, de kwartaalaangiften voor de Omzetbelasting doe ik nu in ieder geval ruim op tijd, want het zal me niet gebeuren dat ik ook nog 10% boete moet betalen, maar ook al zou die boete bijv. maar acht euro zijn, die schelden ze me niet kwijt! Hoezo, met twee maten meten? Oneerlijk...

 

Helaas blijft van pensioenen vaak heel weinig besteedbaar over. Je betaalt jarenlang premie en ondertussen wordt het geld steeds minder waard. Het pensioenfonds maakt veel van het ingelegde geld op en wat je dan uiteindelijk krijgt uitbetaald is weinig en van geen waarde. Pensioen is een loze belofte. Als je daar achter komt is het al te laat. En wat je op een andere manier spaart, dus niet via een pensioenfonds, dat pakt de belastingdienst al eerder.

Ik heb lang gedacht, dat de beste manier om voor een goed pensioen te zorgen, was een verbeterde AOW. Gewoon een fatsoenlijk inkomen voor iedereen van 65 jaar en ouder, gegarandeerd en beheerd door de overheid. Dan zouden die pensioenfondsen niet de gelegenheid hebben om belachelijk hoge kosten in rekening te brengen, zodat er voor de gepensioneerden niets over blijft. Maar laat het nou onze eigen overheid zijn, die die ene zekerheid ook van ons afpakt? Nadat iedereen jarenlang premie heeft betaald, wordt er steeds meer van die AOW rechten afgehaald. Straks moeten de oudjes weer de straat op om te bedelen.

En voor Drees was er ook geen AOW . . .

Mijn moeder werd ook ontslagen toen ze ging trouwen. Ze was stomverbaasd, want ze had er nooit bij stilgestaan dat zoiets wettelijk was geregeld. Het was ook een behoorlijke financiële tegenvaller.

Zo was mijn tante daarvan een paar jaar later wel op de hoogte, zodat zij iets kon regelen voor na haar ontslag. Zwanger was ze al, dus uitstellen van haar trouwen was er niet bij. Een woning had ze nog niet kunnen vinden, dus kwamen ze bij ons inwonen. Tante was coupeuze en kreeg na haar trouwen werk aan huis afgeleverd, dat ze dan thuis naaide tegen stukloon. Ik weet niet of thuiswerk wel was toegestaan, of dat het zwart werk was, maar ze kon tenminste nog wel wat inkomen regelen.

Er waren zelfs pensioenfondsen die vrouwen uitsloten van deelname. En waar ze wel pensioenpremie betaalden, mocht de premie voor vrouwen hoger zijn en de pensioenuitkering lager dan voor mannen.

Pas sinds 1985 moeten de pensioenfondsen mannen en vrouwen gelijk behandelen.

de jaarstukken uit wilde werken . . . want als het ze van pas kwam hadden ze je nog nodig en jij het geld.

Zelf werkte ik vroeger bij een bank, bijna 10 jaar in vaste dienst geweest maar pensioen bouwde je pas op vanaf je 25e - tsja als je met 19

begint is dat dus ook een aanfluiting . . .

En precies andersom, mijn vader heeft de laatste 10 jaar van zijn carrière bij dezelfde bank gewerkt en kreeg juist een hele gunstig pensioen . . .

Zeg het maar . . . het moet vaak door velen gedragen worden en de 1 heeft dan wat meer geluk dan de ander

lw1463 wrote: de 1 heeft dan wat meer geluk dan de ander

Dat heb je altijd. Maar het is ook voor de één beter geregeld dan voor de ander.

--> https://www.belastingdienst.nl/wps/wcm/connect/bldcontentnl/belastingdienst/prive/werk_en_inkomen/bijzondere_situaties/middeling_sterk_wisselende_inkomens/hoe_werkt_middeling" rel="nofollow - Middeling

Ik wist van niets toen wij wilden gaan trouwen. Iedereen stopte en zei dat het moest en ik wilde blijven werken. Daarom ben ik naar de zuster van het schoolbestuur gestapt en heb gevraagd of ik blijven kon. Dat kon. Toen vernam ik dus dat ik eerst ontslagen zou worden, omdat ik trouwde en het zo in de akte van benoeming stond, maar dat ik meteen een nieuwe aanstelling kreeg. Later heb ik gelezen dat iedereen in overheidsdienst ontslag kreeg bij huwelijk. Had helemaal niets te maken met bijzondere school of openbare school. In het onderwijs had je nu eenmaal een overheidsfunctie. Daarna heb ik dus ook gewoon nog les gegeven op andere scholen. Wanneer die clausule uit de akte ven benoeming verdwenen is weet ik niet. Overigens datzelfde gold ook voor een kantoorbaan bij de overheid.

Ellende met die pensioenen... Wij bouwen als zelfstandige geen echt pensioen op, maar proberen zelf iets opzij te zetten. Oók geen succes met de huidige rente en steeds hogere kosten (denk aan ziektekostenverzekering, gas, boodschappen, enz.) En als ik dan ook nog eens om me heen kijk, bedenk hoe lang we moeten doorwerken voor we aan de pensioengerechtigde leeftijd zitten, en dan zie hoeveel van onze bekenden die leeftijd niet eens halen... dan moeten de pensioenfondsen kapitalen kunnen overhouden lijkt het me... Maar heel frustrerend soms zoals het allemaal werkt; en ik weet overigens dat mijn moeder ook (werkte als ambtenaar op het gemeentehuis) moest stoppen met werken toen ze trouwde, dat vond ze altijd heel oneerlijk, want ze had ook graag willen blijven werken. Jaren later kon ze wel aan de slag en toen is ze meteen gaan werken, mét pensioenopbouw, waar ze gelukkig nog best heel veel jaren van heeft kunnen genieten, hoewel het niet echt een hoog bedrag was omdat ze parttime werkte, maar het is dan toch elke maand een leuk extraatje bovenop de AOW. Ik denk ook dat het op pensioengebied alleen nog maar slechter zal gaan in de toekomst...

Als je de cijfers bekijkt van pensioenfondsen, dan zie je de reserves groeien. Ondanks dat de overheid geld uit de pot heeft gehaald. Ondanks dat de meeste fondsen niet eens zelf beleggen, maar de beleggingen heel duur uitbesteden aan Amerikaanse beleggingsinstituten. Als je een lijfrente polis hebt, zie je ook een onbeschaamd groot deel aan kosten berekend worden, zodat je zelf heel weinig overhoudt. En aan de AOW hebben we toch allemaal betaald, terwijl de leeftijd zo ver wordt opgeschoven dat veel mensen het nooit zullen halen.

Sparen voor je pensioen is een goed idee, maar zoals dat nu is geregeld, lijkt het meer op gelegaliseerde diefstal.

Magtelt wrote: De AOW was bedoeld als omslagstelsel, dus de werkende mensen betaalden voor de gepensioneerden. Maar in de tijd van de wederopbouw en daarna, zal de regering wel aardig in die pot gegraaid hebben voor andere doeleinden. En toen er steeds meer ouderen kwamen en minder werkenden was het ineens paniek en moest er langer doorgewerkt worden. En dan beweren artsen en professoren, dat dat best wel kan, want zij doen het ook, ja één of twee dagen per week en zittend werk.

Hoe was het ook alweer?

Regeren is vooruit zien.

Wel ze hadden vooruit kunnen zien dat ca 65-70 jaar na de oorlog er een boel ouderen zouden zijn.

Bij invoering van de AOW in 1956 was er niks in de pot en betaalde de overheid bij, omdat de afdrachten van de werkenden nog niet kostendekkend waren. In de loop der jaren werd aan de AOW steeds meer betaald door de werkenden. Dat waren de mensen die nu de leeftijd hebben om zelf AOW te mogen krijgen.

Een simpele rekensom, die iedereen die de lagere school half afgemaakt heeft, kon maken:

1946 geboortegolf na de oorlog.

   65 jaar, AOW gerechtigde leeftijd.

______

2011 recht op AOW voor meer mensen dan in voorgaande jaren.

Zouden politici dat echt niet hebben kunnen berekenen?

Sinds 1956 heeft iedereen AOW premie betaald. Ambtenaren werden vrijgesteld in ruil voor het lagere loon dat ambtenaren kregen in vergelijking met werkenden in het bedrijfsleven. Een slechte ruil, vooral omdat ook nog eens achteraf is gesteld dat ambtenaren de premie niet hoefden te betalen zodat het AOW bedrag weer mocht worden afgetrokken van hun ambtenarenpensioen, waaraan ze ook verplicht hebben deelgenomen.

Die regelingen zijn voor de deelnemers geen vrije keuze geweest. En wat mensen zelf nog regelden via banken en verzekeringsbedrijven, daaraan werden zo weinig garanties gekoppeld, dat daarvan voor de premiebetalers ook weinig overblijft.

We zijn te goed van vertrouwen geweest.